Ιατρικά Νέα

apovoli-800x600.jpg

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται τις αποβολές μέχρι να έχουν κάποια προσωπική εμπειρία ή εμπειρία συντρόφου ή οικείου τους προσώπου. Η εμπειρία μιας αποβολής από συναισθηματικής απόψεως μπορεί να είναι από ήπια έως κομμάτι αλλαγής της στάσης ζωής.

Εάν έχετε πρόσφατη εμπειρία με αποβολή, είτε ήταν δική σας είτε φίλου ή μέλους της οικογένειας, σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για κάποιους βασικούς μύθους, αλλά και μερικές αλήθειες σχετικά με τις αποβολές.​

Αν θέλετε να μάθετε βασικές πληροφορίες για τις αποβολές, διαβάστε το άρθρο μας «Αντιμετωπίζοντας μια αποβολή», πατώντας ΕΔΩ.

 

Οι αποβολές είναι σπάνιες: Μύθος

Οι αποβολές θεωρούνται σπάνιες, μύθος που πηγάζει από το γεγονός ότι είναι αρνητικές εμπειρίες, οι οποίες δεν συζητιούνται εύκολα, ακόμα και σε παρέες αποκλειστικά γυναικών. Οι γυναίκες είτε δε θέλουν να ανασύρουν μια (πιθανώς) τραυματική εμπειρία, είτε νιώθουν ότι δεν είναι πρέπον. Γι αυτό και είναι σύνηθες μια γυναίκα να μάθει ότι μια φίλη ή τη μητέρα της είχε βιώσει αποβολή, αφού η ίδια το βίωσε και θέλησε να το συζητήσει μαζί τους.

Παρόλο που δεν υπάρχουν πολλά στατιστικά στοιχεία για το ποσοστό των αποβολών, υπολογίζεται ότι συμβαίνουν στο 15%-20% των εγκυμοσύνων.

 

Μια αποβολή προκαλείται από κάτι που έκανε η έγκυος: Μύθος

Πολλές γυναίκες που βιώνουν μια αποβολή έχουν την τάση να κατηγορούν τον εαυτό τους, γιατί έκαναν κάτι που το προκάλεσε. Αυτή η ενοχή, φυσικά καλλιεργείται και από την κοινωνία. Μια έγκυος μπορεί να ακούσει από διαφορετικούς ανθρώπους ότι πρέπει να μην κάνει άλλα πράγματα. Στον κατάλογο των συνηθέστερων «απαγορευμένων» για μια έγκυο δραστηριοτήτων είναι το άγχος ή σωματική άσκηση, η σεξουαλική επαφή ή και ο θυμός.

Έχουμε ήδη αναπτύξει τέτοια ζητήματα σε παλαιότερα άρθρα, όπως η επίπτωση του άγχους στην εγκυμοσύνη, το σεξ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η επίδραση του αλκοόλ, της καφεΐνης και του καλλωπισμού στην εγκυμοσύνη, διατροφικές συμβουλές για την εγκυμοσύνη και το ποια είδη σωματικής άσκησης είναι ιδανικά για τις εγκυμονούσες. Κανένα από τα παραπάνω δε μπορεί από μόνο του να προκαλέσει μια αποβολή.

Τα πραγματικά αίτια περιλαμβάνουν παθήσεις που προϋπάρχουν της εγκυμοσύνης όπως λοιμώξεις, μη ελεγχόμενος διαβήτης, αρρύθμιστη νόσος του θυρεοειδούς ή των νεφρών, θρομβοφιλία ή αυτοάνοσα νοσήματα. Επιπλέον αποβολή μπορεί να προκαλέσει ένας σοβαρός τραυματισμός, όπως από ένα τροχαίο ατύχημα.

Σε πολλές περιπτώσεις οι γυναικολόγοι δεν ξέρουν τι μπορεί να προκάλεσε μια αποβολή. Από τις περιπτώσεις όπου υπάρχει αίτιο, οι περισσότερες οφείλονται σε χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή ανωμαλίες της μήτρας ή του τραχήλου.

 

Μετά από μια αποβολή δε χρειάζεται θεραπεία: Και αλήθεια και μύθος

Μετά από μια αποβολή, μέρος του ιστού της εγκυμοσύνης μπορεί να παραμείνει στη μήτρα και να πρέπει να αφαιρεθεί. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ιστός αποβάλλεται φυσικά από τον οργανισμό, αλλά σε κάποιες άλλες μπορεί να χρειάζεται βοήθεια μέσω φαρμάκων ή απόξεσης ενδομητρίου.

 

Η αποβολή είναι σημάδι υπογονιμότητας: Μύθος

Σχεδόν το 90% των γυναικών που αποβάλλουν έχουν στο μέλλον φυσιολογική εγκυμοσύνη και γεννούν υγιή μωρά. Μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες για να ανακάμψει το σώμα και να επανέλθει η περίοδος, αλλά οι περισσότερες γυναίκες επανέρχονται πλήρως.

Ο μόνος λόγος για να υπάρξει αμφιβολία για τη γονιμότητα μετά από αποβολή είναι να έχουν υπάρξει και άλλες στο παρελθόν. Τότε οι γυναικολόγοι προτείνουμε να γίνουν κάποιες εξετάσεις, ώστε να διερευνηθεί αν υπάρχει κάποιος παράγοντας που δυσχεραίνει την εγκυμοσύνη.

 

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να πενθήσεις: Αλήθεια

Είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά από μια αποβολή να αισθάνεστε μουδιασμένες, θυμωμένες, απογοητευμένες ή στεναχωρημένες. Επιτρέψτε στα συναισθήματά σας να εκδηλωθούν και μην τα καταπιέζετε. Και, ίσως το σημαντικότερο, μην ξεκινήσετε πάλι τις προσπάθειες για τεκνοποίηση αν δε νιώθετε έτοιμη. Ο χρόνος που χρειάζεστε για να ανακάμψετε συναισθηματικά είναι φυσιολογικό να επηρεάσει την απόφασή σας για το αν θέλετε να μείνετε ξανά έγκυος. Εάν σκοπεύετε να δοκιμάσετε, μιλήστε με το γιατρό σας και τον σύντροφό σας.

Επιπλέον, να θέλετε να μιλήσετε γι αυτό, μπορείτε, εκτός από το σύντροφό σας και οικεία σας άτομα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή ομάδες υποστήριξης.

 


flegmonodis_nosos_pielou-800x600.jpg

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID) είναι μια λοίμωξη των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων. Εμφανίζεται συνήθως όταν μια βακτηριακή λοίμωξη, συνήθως από , εξαπλώνεται από τον τράχηλο της μήτρας ή τον κόλπο προς τη μήτρα, τις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες. Σε μερικές περιπτώσεις, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να οφείλεται σε παραπάνω από μια λοίμωξη.

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί επίσης να εμφανιστεί και μετά από κάποια βλάβη στον τράχηλο, όπως για παράδειγμα μετά από  τοκετό, αποβολή, άμβλωση ή εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος  (IUD).

 

Συμπτώματα φλεγμονώδους νόσου της πυέλου

Τα συμπτώματα της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου, πολλές φορές είναι ανεπαίσθητα, ήπια ή και ανύπαρκτα, καθιστώντας δύσκολη τη διάγνωση. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στην κοιλιακή χώρα και τη λεκάνη
  • Κολπικές εκκρίσεις κίτρινες ή πράσινες ή με δυσάρεστη οσμή
  • Διαταραχές περιόδου
  • Αιμορραγία μεταξύ των περιόδων
  • Αιμορραγία ή πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ
  • Πυρετό και ρίγος
  • Πόνο κατά την ούρηση

 

Διάγνωση και αντιμετώπιση της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου

Καθώς δεν υπάρχει κάποια εξέταση αποκλειστικά για τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, η διάγνωση της μπορεί, ανάλογα με τα συμπτώματα, να περιλαμβάνει γυναικολογική εξέταση, κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού, εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ειδικά χλαμύδια ή γονόρροια), εξετάσεις ούρων ή αίματος και διακολπικό υπερηχογράφημα. Προκειμένου να αποκλειστούν άλλες αιτίες με παρόμοια συμπτώματα, όπως η σκωληκοειδίτιδα ή η εξωμήτρια κύηση, και αν η διάγνωση δεν είναι σαφής, μπορεί συμπληρωματικά να απαιτούνται εξετάσεις όπως η διαγνωστική λαπαροσκόπηση ή η βιοψία.

Εάν διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID) μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα και αποτελεσματικά με αντιβιοτικά και αποχή από τη σεξουαλική επαφή. Σε περίπτωση που διαγνωστείτε με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, προτείνεται να υποβληθεί σε εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και να ακολουθήσει θεραπεία και ο σεξουαλικός σύντροφός σας.

Ωστόσο, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην αναπαραγωγική υγεία. Οι ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν εξωμήτρια κύηση, υπογονιμότητα, αποστήματα στις σάλπιγγες και τις ωοθήκες, πυελικές συμφύσεις, χρόνιο πυελικό πόνο και συχνή επανεμφάνιση της νόσου.

 

Πώς θα προστατευτώ από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου;

Προκειμένου να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου συστήνεται να ακολουθείτε τις εξής συμβουλές:

  • Μην αμελείτε τον ετήσιο προληπτικό γυναικολογικό έλεγχο
  • Ενημερωθείτε για τους αποτελεσματικούς τρόπους αντισύλληψης, οι οποίοι σας προστατεύουν και από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
  • Κάντε ασφαλές σεξ, χρησιμοποιώντας προφυλακτικό κάθε φορά που κάνετε σεξ, ιδιαίτερα αν έχετε πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους
  • Κλείστε ένα ραντεβού για να εξεταστείτε σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αν έχετε την υποψία ότι έχετε εκτεθεί σε κάποιο
  • Αποφύγετε τις κολπικές πλύσεις, καθώς διαταράσσουν την ισορροπία των βακτηρίων του κόλπου
  • Αν έχετε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου ή κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ζητείστε από το σύντροφό σας να εξεταστεί και να υποβληθεί σε θεραπεία.

 


5_pragmata_sex-800x600.jpg

Το σεξ είναι ένα σημαντικό κομμάτι της συντροφικής ζωής των ανθρώπων. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να συζητήσουν ζητήματα που τους προβληματίζουν γύρω από το σεξ με τους κοντινούς τους ή με το γιατρό τους. Οι περισσότερες γυναίκες δυσκολεύονται να ρωτήσουν το γυναικολόγο τους απορίες ή να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους γύρω από το σεξ, ακόμα και αν αφορούν ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με την υγεία τους, όπως το πότε πρέπει να αποφεύγεται η σεξουαλική επαφή.

Παρακάτω θα αναλύσουμε 5 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το σεξ, είτε είστε γυναίκα, είτε άντρας.

 

Κολπική ξηρότητα

Η κολπική ξηρότητα είναι ένα ζήτημα που φέρνει σε πολλές γυναίκες αμηχανία, εμποδίζοντας τες να συζητήσουν τα συμπτώματα με το γυναικολόγο ή τον σύντροφό τους. Ωστόσο, είναι ένα συχνό φαινόμενο που επηρεάζει πολλές γυναίκες.

Η κολπική ξηρότητα οφείλεται στην πτώση των επιπέδων οιστρογόνων, η οποία συμβαίνει κατά την κλιμακτήριο και την εμμηνόπαυση. Επιπλέον αιτίες είναι ο θηλασμός, ο τοκετός, το κάπνισμα, η κατάθλιψη, το άγχος, οι κολπικές πλύσεις, φαρμακευτική αγωγή για τον καρκίνο και διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η κολπική ξηρότητα βελτιώνεται σημαντικά μέσω φαρμακευτικής αγωγής, αλλά, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει επιπρόσθετα προβλήματα όπως αιμορραγία, πόνο ή αίσθηση καψίματος μετά το σεξ, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και τελικά την απώλεια ενδιαφέροντος για σεξ.

 

Πόνος στο σεξ

Είναι βέβαιο ότι το σεξ δεν είναι φυσιολογικό να είναι συνεχώς επώδυνο. Πέρα από μια στιγμιαία αίσθηση που μπορεί να νιώσει μια γυναίκα, ο συχνός πόνος στο σεξ μπορεί να είναι ένα σημάδι προβλήματος, ειδικά αν συνοδεύεται από αιμορραγία.

Πολλές γυναίκες μπορεί να έχουν πόνους κατά την ωορρηξία. Αν ο πόνος είναι έντονος και συχνός μπορεί να είναι μια ένδειξη παθήσεων όπως τα ινομυώματα και η ενδομητρίωση, ανωμαλιών του τραχήλου της μήτρας ή διαταραχών περιόδου. Αν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, καλό θα είναι να κλείσετε ένα ραντεβού με το γυναικολόγο σας, ο οποίος θα προσδιορίσει την αιτία του πόνου και θα δημιουργήσει ένα θεραπευτικό πλάνο, ώστε να μπορέσετε να ανακτήσετε το χαμένο ενθουσιασμό και ευχαρίστηση από το σεξ.

 

Χαμηλή σεξουαλική επιθυμία

Η χαμηλή σεξουαλική επιθυμία είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο μια γυναίκα δε μπορεί να απολαύσει το σεξ. Οι αιτίες για την χαμηλή σεξουαλική ορμή μπορεί να αναζητηθούν σε μια ποικιλία παραγόντων όπως:

  • Προβλήματα στη συντροφική σχέση
  • Σεξουαλικά προβλήματα, όπως η δυσκολία επίτευξης οργασμού
  • Ψυχολογικά προβλήματα, όπως άγχος και στρες, ζητήματα αυτοεικόνας και χαμηλή αυτοπεποίθηση
  • Ορμονικές αλλαγές, όπως κατά την εμμηνόπαυση, την εγκυμοσύνη και το θηλασμό ή με τη χρήση ορμονικών μεθόδων αντισύλληψης
  • Φαρμακευτικές αγωγές για παθήσεις όπως κατάθλιψη και υψηλή αρτηριακή πίεση
  • Κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικών και το κάπνισμα
  • Χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτης, αρθρίτιδα, νευρολογικές παθήσεις, υψηλή αρτηριακή πίεση, στεφανιαία νόσος, παθήσεις του θυρεοειδούς ή καρκίνος
  • Πρόσφατη χειρουργική επέμβαση
  • Κούραση και burnout από την φροντίδα των παιδιών, τις επαγγελματικές ή άλλες υποχρεώσεις

Αξίζει να σημειωθεί ότι η χαμηλή σεξουαλική επιθυμία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ανάλογα με τα αίτια που την προκαλούν, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική ζευγαριού, ορμονική φαρμακευτική αγωγή ή αγωγή για σεξουαλικά προβλήματα όπως κολπική ξηρότητα.

 

Σεξ στην περίοδο

Το σεξ στην περίοδο δεν είναι μια δραστηριότητα που πρέπει να αποφεύγεται, ούτε, φυσικά και να γίνεται, αν δεν το θέλετε. Το μεγαλύτερο ζήτημα του σεξ κατά τη διάρκεια της περιόδου είναι το αίμα, που μπορεί να λερώσει το κρεβάτι και τα σεντόνια, το δέρμα το δικό σας και του συντρόφου σας, ειδικά αν είναι οι πρώτες μέρες. Αν αυτό είναι κάτι που ενοχλεί εσάς και το σύντροφό σας, αυτό μπορεί να δημιουργήσει αμηχανία ή ντροπή και να χαλάσει την ατμόσφαιρα. Εκτός αυτού, αν κάνετε σεξ στην περίοδο, αυτό δε σημαίνει ότι δε διατρέχετε κίνδυνο για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αντίθετα μέσω του αίματος, κάποια από αυτά είναι πιο εύκολο να μεταδοθούν. Επιπλέον, αν και πολύ μικρή, υπάρχει πιθανότητα για εγκυμοσύνη. Γι αυτό και δεν πρέπει να αμελείτε τη χρήση προφυλακτικού.

Το σεξ στην περίοδο έχει κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα, καθώς ο οργασμός συμβάλλει στη μείωση του πόνου περιόδου, ή και άλλων συμπτωμάτων όπως ο πονοκέφαλος και βοηθάει το αίμα να βγει γρηγορότερα, μειώνοντας τη διάρκεια της. Επιπλέον, το σεξ στην περίοδο ικανοποιεί και την αυξημένη σεξουαλική επιθυμία που εκδηλώνουν κάποιες γυναίκες κατά τη διάρκειά της.

 

Πότε πρέπει να κάνω εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα;

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) αποτελούν ασθένειες στην πλειονότητα τους αντιμετωπίσιμες, αρκεί να διαγνωστούν εγκαίρως. Πολλά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα δεν έχουν εμφανή συμπτώματα, είναι δηλαδή ασυμπτωματικά. Γι αυτό και είναι πολύ σημαντική η πρόληψη μέσω του ετήσιου προληπτικού ελέγχου και την καλλιέργεια κολπικού υγρού. Επιπλέον, των προληπτικών εξετάσεων, αν έχετε την υποψία ότι έχετε εκτεθεί σε κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα ή αν κάποιος σύντροφός σας σας ενημέρωσε ότι έχει, καλό θα είναι να κλείσετε άμεσα ένα ραντεβού για έλεγχο.

Διαβάστε περισσότερα για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα

 


olistiki_proseggisi_polikistikes-800x600.jpg

Οι πολυκυστικές ωοθήκες ή Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS), είναι μια πάθηση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος, η οποία έχει γίνει γνωστή ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την υπερβολική γυναικεία τριχοφυΐα και την απουσία έμμηνου ρύσεως.

Διαβάστε περισσότερα για τις πολυκυστικές ωοθήκες

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια για μια ολιστική αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών. Παράλληλα με τη φαρμακευτική θεραπεία, γίνονται προσπάθειες για μια γενικότερη αλλαγή στην καθημερινότητα της ασθενούς. Στόχος είναι να βελτιωθεί η γενικότερη κατάσταση της υγείας της και να αποφευχθούν πιθανές επιπτώσεις των πολυκυστικών ωοθηκών όπως ψηλά επίπεδα χοληστερόλης, παχυσαρκία, υπνική άπνοια, υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένος κίνδυνος για επιπλοκές εγκυμοσύνης, όπως ο διαβήτης κύησης και η προεκλαμψία.

 

Σωματική άσκηση και πολυκυστικές ωοθήκες

Η σωματική άσκηση διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ολιστική προσέγγιση στις πολυκυστικές ωοθήκες, όπως ακριβώς και στην πλειονότητα των παθήσεων. Όχι μόνο βελτιώνει τη σωματική υγεία των ασθενών με πολυκυστικές ωοθήκες, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του άγχους.

Οι ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι όλα τα είδη σωματικής άσκησης είναι κατάλληλα για γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες. Ενδεικτικά προτείνονται το τρέξιμο ή ο διάδρομος γυμναστικής, η αεροβική γυμναστική, το μποξ, ο χορός η yoga, το tai chi και το pilates. Η συνιστώμενη διάρκεια και συχνότητα είναι 3 φορές την εβδομάδα, ή, ιδανικά, η καθημερινή άσκηση 30-45 λεπτών. Μπορείτε να δοκιμάσετε μια μόνο δραστηριότητα ή να συνδυάσετε παραπάνω από 1, ώστε να αποφύγετε την πλήξη.

 

Διατροφή και πολυκυστικές ωοθήκες

Ορισμένες επιλογές τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη των πολυκυστικών ωοθηκών. Η κατανάλωση των σωστών τροφών και η αποφυγή ορισμένων συστατικών είναι σημαντικός σύμμαχος στη θεραπεία των πολυκυστικών ωοθηκών. Η διατροφή μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα συμπτώματά, να ρυθμίσετε τις ορμόνες και την περίοδο.

Για αυτό το λόγο μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω οδηγίες, εφαρμόζοντας τες σε κάθε γεύμα:

  • Προσπαθήστε κάθε γεύμα να έχει μια πηγή άπαχων πρωτεϊνών, όπως κοτόπουλο χωρίς πέτσα ή ψάρι.
  • Μαγειρέψτε με υγιεινά λιπαρά, όπως το ελαιόλαδο.
  • Καταναλώστε λαχανικά όπως μπρόκολο, λάχανο, σπανάκι και πιπεριές.
  • Προσθέστε στο γεύμα σας μια μερίδα φασόλια, φακές ή ξηρούς καρπούς.
  • Επιλέξτε φρούτα με έντονα χρώματα, όπως κόκκινα σταφύλια, βατόμουρα, πορτοκάλια και κεράσια.
  • Επιλέξτε ψωμί και ζυμαρικά ολικής αλέσεως.
  • Αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
  • Προσθέστε στη διατροφή σας κανέλα και κουρκουμά.

Φυσικά, σημαντικές αλλαγές στην διατροφή είναι σημαντικό να γίνονται με τη βοήθεια εξειδικευμένου διατροφολόγου σε συνδυασμό με γυναικολόγο.

 

Βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής και πολυκυστικές ωοθήκες

Για την ολιστική αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών, χρειάζεται να εστιάσετε στη λήψη συγκεκριμένων βιταμινών και ιχνοστοιχείων, τα οποία θα συμβάλλουν στη θεραπεία. Καταναλώστε τροφές με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, τις οποίες βρίσκουμε στη μεσογειακή διατροφή όπως το ελαιόλαδο, οι ντομάτες, τα πράσινα λαχανικά, οι ξηροί καρποί και τα ψάρια. Επιπλέον, αυξήστε την πρόσληψη σιδήρου με την κατανάλωση αυγών, σπανακιού και μπρόκολου, όπως επίσης και του μαγνησίου μέσω των όσπριων, των ξηρών καρπών και των μπανανών. Τέλος, μειώστε την πρόσληψη καφεϊνης και εντάξτε στη διατροφή σας τρόφιμα με σόγια.

Συμπληρωματικά, με την ισορροπημένη υγιεινή διατροφή, μπορεί να χρειαστείτε και συμπληρώματα διατροφής και βιταμινών, όπως βιταμίνες Β και D, μυο-ινοσιτόλη, D-chiro-ινοσιτόλη, φυλλικό οξύ, ψευδάργυρο, ασβέστιο, έλαιο νυχτολούλουδου, μουρουνέλαιο και βερβερίνη.

 


allages_sto_stithos-scaled-800x600.jpg

Ένα από τα πρώτα συμπτώματα της εγκυμοσύνης είναι ο πόνος και το πρήξιμο τους στήθους. Οι αλλαγές στο στήθος είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της εγκυμοσύνης. Καθώς το σώμα σας προετοιμάζεται για το μωρό σας, οι αλλαγές στο στήθος προετοιμάζουν το σώμα και εξασφαλίζουν ότι είστε έτοιμες να θηλάσετε.

Τί συμβαίνει στο στήθος σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης; Ποιες είναι οι φυσιολογικές αλλαγές στους μαστούς στην εγκυμοσύνη;

Παρακάτω θα διαβάσετε για τις συνηθέστερες αλλαγές του στήθους στην εγκυμοσύνη και για το πότε χρειάζεται να επισκεφτείτε το γυναικολόγο σας.

 

Πόνος στο στήθος 

Ήδη από τις αρχές του πρώτου τριμήνου, μπορεί να παρατηρήσετε αυξημένη ευαισθησία ή πόνο στο στήθος σας. Η ένταση αυτών των συμπτωμάτων μπορεί να κυμαίνεται από μια ελαφριά ενόχληση στο άγγιγμα μέχρι έντονο πόνο σε φυσιολογικές δραστηριότητες όπως το να φορέσετε σουτιέν. Γενικά, είναι φυσιολογικό και τα συμπτώματα υποχωρούν μετά το πρώτο τρίμηνο. Ωστόσο, σε κάποιες γυναίκες, είναι τόσο έντονα τα συμπτώματα που αποφεύγουν το σεξ ή άλλες σωματικές δραστηριότητες, όπως η άσκηση.

 

Αλλαγές στις θηλές

Οι θηλές μπορεί να γίνουν μεγαλύτερες πιο σκουρόχρωμες και πιο ευαίσθητες στην αφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε μικρά λευκά σημάδια, που μοιάζουν με σπυράκια. Ονομάζονται αδένες Montgomery, είναι απολύτως φυσιολογικά και λειτουργούν προστατευτικά ως προς ο δέρμα, ενώ διευκολύνουν και το θηλασμό.

 

Αύξηση του στήθους

Προς το τέλος του πρώτου τριμήνου και την αρχή του δεύτερου τριμήνου, μπορεί να παρατηρήσετε ότι το στήθος σας αρχίζει να μεγαλώνει, καθώς οι ιστοί προετοιμάζονται για θηλασμό. Γι αυτό το λόγο θα χρειαστεί να προμηθευτείτε σουτιέν ή μπουστάκια μεγαλύτερου μεγέθους, για την καλύτερη υποστήριξη του στήθους, όπως επίσης και σουτιέν θηλασμού αντίστοιχου μεγέθους.

 

Εκκρίσεις από τις θηλές

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, συνήθως στο δεύτερο τρίμηνο, εμφανίζονται κάποιες κίτρινες ή χρυσαφί κολλώδεις εκκρίσεις από τις θηλές. Πρόκειται για πρωτόγαλα, δηλαδή κυριολεκτικά το πρώτο γάλα που παράγει το σώμα σας, το οποίο περιέχει πολλά σημαντικά για το νεογέννητο στοιχεία. Αν η έκκριση πρωτογάλακτος είναι μεγάλη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε επιθέματα στήθους, αρκεί να τα αφαιρείτε κάθε λίγες ώρες, ώστε να στεγνώνει το δέρμα.

Οι εκκρίσεις μπορεί να εμφανιστούν χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος, όταν κάνετε μασάζ στο στήθος σας ή όταν διεγείρεστε σεξουαλικά. Σε κάθε περίπτωση είναι κάτι φυσιολογικό, ενώ δε χρειάζεται να ανησυχείτε ούτε αν δεν υπάρχουν εκκρίσεις πρωτογάλακτος.

 

Ορατές φλέβες

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι φλέβες του στήθους μπορεί να γίνουν πιο ορατές και να φαίνονται μεγαλύτερες και πιο έντονες. Αυτό συμβαίνει επειδή αυξάνεται η παροχή του αίματος στην περιοχή και είναι απολύτως φυσιολογικό.

 

Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να επισκεφτώ το γυναικολόγο μου για αλλαγές στο στήθος;

Αν βιώνετε κάποια από τις παρακάτω αλλαγές στο στήθος στην εγκυμοσύνη, καλό είναι να επισκεφτείτε το γυναικολόγο σας:

  • Εξογκώματα ή όγκοι στο στήθος

Τις περισσότερες φορές που εμφανίζονται όγκοι στο στήθος στην εγκυμοσύνη είναι καλοήθεις και προκαλούνται από ορμονικές αλλαγές. Επιπλέον, ο καρκίνος του μαστού δεν είναι συχνός σε γυναίκες κάτω των 35 ετών ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

  • Έκκριση αίματος από τις θηλές

Τις περισσότερες φορές συμβαίνει λόγω της αυξημένης ροής του αίματος και της ταχείας ανάπτυξης των αδένων που παράγουν γάλα ή μπορεί επίσης να προκληθεί από τραύμα στο στήθος ή στις θηλές.

 


4-mithoi-alithies-egkimosini-scaled-800x600.jpg

Η περίοδος της εγκυμοσύνης μπορεί να αποτελέσει μια στρεσογόνα εποχή, όχι μόνο λόγω του φόβου και της ανυπομονησίας για το άγνωστο, αλλά και εξαιτίας διάφορων ιδεών που διατυπώνονται από γνωστούς (ενίοτε και αγνώστους!) για το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να κάνει μια έγκυος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ας μιλήσουμε για 4 από τις συνηθέστερες τέτοιες ιδέες και σε ποιο βαθμό αυτές αποτελούν μύθο ή αλήθεια:

1. Η κατανάλωση καφεΐνης είναι απαγορευτική στην εγκυμοσύνη

Ενώ χρειάζεται ο περιορισμός της καθημερινής πρόσληψης καφεΐνης στην εγκυμοσύνη, η κατανάλωση ενός φλυτζανιού καφέ την ημέρα δεν έχει επιπτώσεις στο έμβρυο. Ωστόσο, χρειάζεται μια προσοχή στις πρόσθετες πηγές καφεΐνης όπως το τσάι, τα ανθρακούχα αναψυκτικά και η σοκολάτα.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η υπέρμετρη κατανάλωση καφέ μπορεί να προκαλέσει προβλήματα τόσο στη μέλλουσα μητέρα όσο και στο έμβρυο, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες αποβολής, χαμηλού σωματικού βάρους του εμβρύου, άγχους, αϋπνίας, καούρας και υπέρτασης των εγκύων.

2. Τα τατουάζ είναι επιβλαβή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί μια έγκυος να θέλει κάνει τατουάζ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως το να τιμήσει αυτήν την ιδιαίτερη στιγμή ή να ήταν μια προγραμματισμένη διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι παρότι δεν είναι μια απαγορευτική διαδικασία, χρειάζεται αρκετή προσοχή, αν μια έγκυος το αποφασίσει.

Τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η διαδικασία του τατουάζ είναι ο κίνδυνος μόλυνσης από ιούς όπως η ηπατίτιδα Β (η οποία μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τον τοκετό) ή ο HIV και η αλλεργική ή άλλη αντίδραση στο μελάνι ή την βελόνα του τατουάζ. Γι αυτό το λόγο, αν μια έγκυος πρόκειται να κάνει τατουάζ, είναι σημαντικό να βεβαιωθεί ότι ο καλλιτέχνης και το κατάστημα έχουν όλες τις απαραίτητες άδειες, τηρούν σχολαστικά όλους τους κανόνες υγιεινής του επαγγέλματος, όπως η χρήση γαντιών και βελονών μιας χρήσης, όπως επίσης και αποστειρωμένων επιδέσμων. Ιδανικά, προτείνεται η έγκυος ή έμπιστα σε εκείνη πρόσωπα να έχουν πρότερη θετική εμπειρία από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη/κατάστημα.

Σε περίπτωση όπου προϋπάρχουν της εγκυμοσύνης ένα ή περισσότερα τατουάζ, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, εκτός, φυσικά από τις δερματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών, όπου είναι πιθανό, ανάλογα με τη θέση του τατουάζ, αυτό να αλλάξει μέγεθος ή να παραμορφωθεί.

3. Η κατανάλωση αλκοόλ στην εγκυμοσύνη επηρεάζει την υγεία του εμβρύου

Αποτελεί μια γνωστή αλήθεια ότι η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχει συνέπειες στην υγεία ενός εμβρύου. Όταν μια έγκυος καταναλώνει αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το αλκοόλ περνά από το αίμα της στο έμβρυο μέσω του ομφάλιου λώρου, επηρεάζοντας τα όργανα και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Το γεγονός αυτό είναι επικίνδυνο καθώς ο εγκέφαλος και τα όργανα του εμβρύου, τα οποία αναπτύσσονται γρήγορα, μπορούν να επηρεαστούν από το αλκοόλ σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ παράλληλα τα έμβρυα μεταβολίζουν το αλκοόλ σε διαφορετικό ρυθμό από τους ενήλικες, με επιβλαβή αποτελέσματα στην ανάπτυξή τους.

Η κατανάλωση χρήση αλκοόλ στην εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής και ταυτόχρονα αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης μιας πληθώρας ιατρικών προβλημάτων για το έμβρυο, με σημαντικότερο το Φάσμα Διαταραχής Εμβρυικού Αλκοολισμού (FASD), το οποίο περιλαμβάνει χαμηλό σωματικό βάρος, εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών, κακής μνήμης, διαταραχών κινητικού συντονισμού, παθήσεων που σχετίζονται με τα μάτια, την καρδιά, τα νεφρά και τα οστά, διαταραχές λόγου και ομιλίας και συγγενείς ανωμαλίες προσώπου. Επιπλέον, αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης χαμηλού IQ, υπερκινητικότητας ή και βρεφικής θνησιμότητας.

Η προγεννητική έκθεση στο αλκοόλ είναι η κύρια αιτία που μπορεί να προληφθεί σε σχέση με γενετικές ανωμαλίες ,διανοητικές και νευροαναπτυξιακές αναπηρίες, γι αυτό και προτείνεται στους μελλοντικούς γονείς να μην πίνουν αλκοόλ από τη στιγμή που θα αρχίσουν να προσπαθούν να συλλάβουν και σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι μπαμπάδες και οι σύντροφοι μπορούν να υποστηρίξουν μια υγιή εγκυμοσύνη χωρίς αλκοόλ αποφεύγοντας να πίνουν αλκοόλ δίπλα στην σύντροφό τους και δοκιμάζοντας εναλλακτικές λύσεις, όπως mocktails (cocktails χωρίς αλκοόλ), smoothies και ανθρακούχο νερό.

4. Το βάψιμο μαλλιών και νυχιών στην εγκυμοσύνη περνάει τοξίνες στο έμβρυο

Πρόκειται για έναν ακόμα μύθο, τουλάχιστον σε σχέση με τα σύγχρονα δεδομένα των προϊόντων ομορφιάς όπως οι βαφές μαλλιών και τα μανό.

Όσον αφορά το βάψιμο μαλλιών γενικά συστήνεται να αποφεύγεται κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ενώ θεωρείται ασφαλές κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο. Η πλειονότητα των βαφών έχει ελάχιστη επαφή με το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής, ενώ ταυτόχρονα ελάχιστο ποσοστό των χημικών που περιέχουν οι βαφές μαλλιών απορροφάται από αυτό και περνάει στο αίμα. Επιπλέον, μια έγκυος μπορεί να επιλέξει τεχνικές βαφής όπως το balayage ή οι ανταύγειες, κατά τις οποίες ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να έρθει η βαφή σε επαφή με το δέρμα ή και φυτικές βαφές χωρίς αμμωνία και φυσικά να αερίζεται πολύ καλά ο χώρος όπου γίνεται η βαφή ή να γίνεται χρήση χειρουργικής μάσκας.

Όσον αφορά το βάψιμο των νυχιών, και το μανικιούρ και το πεντικιούρ θεωρούνται ασφαλή, αρκεί οι επαγγελματίες και τα καταστήματα που επιλέγονται να τηρούν τους κανόνες υγιεινής του επαγγέλματός τους, έχουν καλό εξαερισμό και να μη χρησιμοποιούν σειρές προϊόντων που περιέχουν τοξίνες. Για μεγαλύτερη ασφάλεια μπορεί η έγκυος να ζητήσει να χρησιμοποιηθούν εργαλεία δικά της ή καινούρια.

 


adenomyosis-scaled-800x600.jpg

 

Η αδενομύωση είναι μια πάθηση κατά την οποία ο ενδομήτριος ιστός, ο οποίος φυσιολογικά επικαλύπτει το εσωτερικό της μήτρας, αναπτύσσεται στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Ο ιστός αυτός συνεχίζει να επιτελεί το ρόλο του κανονικά στις διάφορες φάσης της περιόδου (αυξάνεται, διασπάται και αποφέρει αιμορραγία), με αποτέλεσμα η μήτρα να διογκώνεται και να προκαλεί πόνο. Η αδενομύωση μπορεί να εντοπίζεται σε ολόκληρη τη μήτρα ή σε ένα σημείο.

Αν και η αδενομύωση είναι μια πάθηση μη απειλητική για τη ζωή, ο συχνός πόνος και η έντονη αιμορραγία που συνδέονται με αυτήν μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Πιο συχνά η αδενομύωση διαγιγνώσκεται σε γυναίκες μέσης ηλικίας, γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει και γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα. Τα αίτια της αδενομύωσης δεν είναι γνωστά, αλλά συνήθως υποχωρεί μετά την εμμηνόπαυση

 

Συμπτώματα αδενομύωσης

Σε κάποιες περιπτώσεις η αδενομύωση δεν προκαλεί συμπτώματα ή μόνο μια ήπια ενόχληση που οι γυναίκες συνήθως εκλαμβάνουν ως φυσιολογικό κομμάτι της περιόδου. Ωστόσο, η αδενομύωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:

  • Βαριά ή παρατεταμένη εμμηνορροϊκή αιμορραγία (μηνορραγία)
  • Σοβαρές κράμπες ή έντονο πυελικό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως (δυσμηνόρροια)
  • Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνια)
  • Χρόνιο πυελικό πόνο

 

Αίτια αδενομύωσης

Παρόλο που έχει βρεθεί ότι η ανάπτυξη της αδενομύωσης εξαρτάται από τα επίπεδα των οιστρογόνων του σώματος, τα αίτια που προκαλούν την αδενομύωση δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις για τα αίτιας της αδενομύωσης, οι οποίες ερευνώνται από τον ιατρικό κόσμο, όπως:

  • Ανάπτυξη ιστού της αδενομύωσης μετά από χειρουργική επέμβαση στη μήτρα ή καισαρική τομή
  • Εκ γενετής ύπαρξη ενδομήτριου ιστού στο μυ της μήτρας κατά το εμβρυικό στάδιο.
  •  Πολλαπλές εγκυμοσύνες (πολυτοκία)
  • Δημιουργία αδενομύωσης de novo από μυλλεριανό υπολειμματικό ιστό. 

 

Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης αδενομύωσης

Σύμφωνα και με τα παραπάνω, οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αδενομύωσης περιλαμβάνουν μαιευτικό ιστορικό με προηγούμενη εγκυμοσύνη και τοκετό, ιατρικό ιστορικό με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση μήτρας, όπως καισαρική τομή, αφαίρεση ινομυώματος, απόξεση και ηλικία 40 έως 50 ετών. 

 

Διάγνωση αδενομύωσης

Μέχρι πρόσφατα, ο μόνος βέβαιος τρόπος για τη διάγνωση της αδενομύωσης ήταν η διεξαγωγή υστερεκτομής και η εξέταση του ιστού της μήτρας στο μικροσκόπιο. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να αναγνωρίσουν την αδενομύωση χωρίς χειρουργική επέμβαση, μέσω μαγνητικής τομογραφίας ή διακολπικού υπερηχογραφήματος.

Τα συμπτώματα της αδενομύωσης είναι παρόμοια με άλλες διαταραχές περιόδου όπως η ενδομητρίωση και τα ινομυώματα μήτρας, οι παραπάνω εξετάσεις συμβάλλουν σημαντικά στον αποκλεισμό αυτών των παθήσεων ή και στην συνύπαρξή τους με την αδενομύωση. 

 

Θεραπεία αδενομύωσης

Η θεραπεία για την αδενομύωση εξαρτάται εν μέρει από τα συμπτώματά, τη σοβαρότητά τους και το εάν η ασθενής έχει ολοκληρώσει την τεκνοποίηση. Οι συνηθέστερες θεραπείες που συστήνονται για την αδενομύωση αποτελούν:

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του ήπιου πόνου που σχετίζεται με την αδενομύωση και λαμβάνονται μία έως δύο ημέρες πριν από την έναρξη της περιόδου και συνεχίζονται κατά τις πρώτες ημέρες της περιόδου.

Ορμονοθεραπεία. Συμπτώματα όπως βαριές ή επώδυνες περίοδοι μπορούν να ελεγχθούν με ορμονικές θεραπείες, η οποίες λαμβάνονται μέσω σπιράλ τύπου Mirena.

Εμβολισμός μητριαίας αρτηρίας. Σε αυτήν την ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, μικροσκοπικά σωματίδια χρησιμοποιούνται για να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία που παρέχουν τη ροή του αίματος στην αδενομύωση, συρρικνώνοντάς την. 

Αφαίρεση – Καταστροφή ενδομητρίου. Σε αυτή την ελάχιστα επεμβατική διαδικασία η οποία γίνεται με υστεροσκόπηση, αφαιρείται – καταστρέφεται η επένδυση της μήτρας με στόχο τη μείωση των αιμορραγιών. Η αφαίρεση του ενδομητρίου είναι αποτελεσματική όταν η αδενομύωση δεν έχει διεισδύσει βαθιά στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας.

Αντισυλληπτικά χάπια και άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα. Χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των επιπέδων ορμονών στο σώμα όπως η προγεστερόνη και τα οιστρογόνα. 

Χειρουργική αντιμετώπιση: Όταν η αδενομύωση έχει καταστρέψει πλήρως τη μήτρα η μοναδική λύση είναι η υστερεκτομή με ολική ή υφολική αφαίρεση του σώματος της μήτρας. 


ΟΛΙΣΤΙΚΗ-ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ-ΣΤΗΝ-ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ1-800x600.jpg

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία γίνεται όλο και περισσότερο γνωστή τα τελευταία χρόνια. Οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση έχουν έντονους πόνους κατά την περίοδο, τη σεξουαλική επαφή και την καθημερινότητα.

Διαβάστε περισσότερα για την ενδομητρίωση

Η λαπαροσκόπηση χρησιμοποιείται ευρέως για τη διερεύνηση και αντιμετώπιση γυναικολογικών προβλημάτων , όπως ο πυελικός πόνος και η υπογονιμότητα  που είναι οι κυριότερες εκδηλώσεις της ενδομητρίωσης.

Διαβάστε περισσότερα για την λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια για μια ολιστική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης, όπου παράλληλα με την θεραπεία για την ενδομητρίωση, είτε αυτή αφορά φαρμακευτική αγωγή, είτε χειρουργική – λαπαροσκοπική αντιμετώπιση, γίνονται προσπάθειες για μια γενικότερη αλλαγή στην καθημερινότητα της ασθενούς, ώστε να βελτιωθεί η γενικότερη κατάσταση της υγείας της, συμβάλλοντας στη θεραπεία της ενδομητρίωσης και στη μείωση επανεμφάνισης της μετά από χειρουργική αντιμετώπιση.

 

Σωματική άσκηση και ενδομητρίωση

Η σωματική άσκηση διαδραματίζει έναν κεντρικό ρόλο στην ολιστική προσέγγιση στην ενδομητρίωση, όπως ακριβώς και στην πλειονότητα των παθήσεων. Τα πλεονεκτήματα της σωματικής άσκησης είναι:

  • Η ανακούφιση του πόνου της ενδομητρίωσης, μέσω της απελευθέρωσης ενδορφινών
  • Η ενίσχυση της διάθεσης και η μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης άγχους και κατάθλιψης
  • Η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου
  • Η ενδυνάμωση του πυελικού εδάφους (μύες της περιοχής της λεκάνης), βελτιώνοντας τη στάση του σώματος
  • Η μείωση της δυσκοιλιότητας και άλλων γαστρεντερικών προβλημάτων, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Η αύξηση της αντοχής και η μείωση της κόπωσης
  • Η βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος

 

Τα είδη σωματικής άσκησης τα οποία είναι κατάλληλα για την ενδομητρίωση κατατάσσονται στην ήπια άσκηση. Το γρήγορο περπάτημα, η ποδηλασία, το κολύμπι, η yoga και το pilates είναι ιδανικά, ενώ είναι απαραίτητη η ενσωμάτωση στο πρόγραμμα ασκήσεων χαλάρωσης και διατάσεων των μυών και ασκήσεις Kegel. Η συνιστώμενη διάρκεια και συχνότητα διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με τη γενική κατάσταση της υγείας, την πρότερη εμπειρία σε σωματική άσκηση και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Δυο φορές την εβδομάδα από 30 έως 60 λεπτά είναι μια αποτελεσματική συχνότητα. Αν τα παραπάνω μοιάζουν δύσκολο να ενσωματωθούν στην καθημερινότητα οι παρακάτω συμβουλές αποτελούν μια καλή αρχή:

  • Αντί για άσκηση 30 λεπτών, δραστηριοποιηθείτε σε διαστήματα των 10-15 λεπτών 2-3 φορές την ημέρα. Για παράδειγμα, μπορείτε να πάτε για μια βόλτα το πρωί, μετά το μεσημεριανό και μετά το δείπνο.
  • Κάντε καθημερινές δραστηριότητες στο σπίτι που σας αρέσουν, όπως βόλτα με το σκύλο, κηπουρική, χορό μετά μουσικής, κλπ.
  • Περπατήστε μέσα στο σπίτι ενώ μιλάτε στο τηλέφωνο ή τα τελευταία 5-10 λεπτά κάθε ώρας.

 

Διατροφή και ενδομητρίωση

Ορισμένες επιλογές τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη της ενδομητρίωσης ή και να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξής της. Αν και πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα για τη σχέση διατροφής και ενδομητρίωσης, οι παρακάτω διατροφικές συνήθειες μπορούν να την επηρεάσουν αρνητικά:

  • Διατροφή πλούσια σε κορεσμένα και τρανς λιπαρά, τα οποία βρίσκονται κυρίως στα τηγανητά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα fast food.
  • Κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
  • Πρόσληψη γλουτένης.
  • Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAP (ζυμώσιμους ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες, οι οποίοι επιδεινώνουν το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου).
  • Αλκοόλ και καφεΐνη

 

Στον αντίποδα, μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, κυρίως φυτικά, με έμφαση στην πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων, μπορεί να επηρεάσει θετικά την ενδομητρίωση. Για αυτό το λόγο προσθέστε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε:

  • Ίνες που βρίσκονται σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και δημητριακά ολικής αλέσεως
  • Σίδηρο που βρίσκονται σε σκούρα φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο, φασόλια και ξηρούς καρπούς
  • Απαραίτητα λιπαρά οξέα που βρίσκονται σε ψάρια όπως σολομό, σαρδέλα, ρέγγα και πέστροφα, όπως επίσης και σε καρύδια, σπόρους chia και λιναριού
  • Αντιοξειδωτικά που βρίσκονται σε πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά, όπως τα πορτοκάλια, τα μούρα, η μαύρη σοκολάτα, το σπανάκι και τα παντζάρια
  • Αντιφλεγμονώδεις παράγοντες όπως ο κουρκουμάς

Φυσικά, σημαντικές αλλαγές στην διατροφή είναι σημαντικό να γίνονται με τη βοήθεια εξειδικευμένου διατροφολόγου σε συνδυασμό με γυναικολόγο.

 

Συμπληρώματα διατροφής και ενδομητρίωση

Συμπληρωματικά με την ισορροπημένη υγιεινή διατροφή, τα συμπληρώματα διατροφής μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην ολιστική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης. Συμπληρώματα βοτάνων, όπως τσιμιτσιφούγκα, κόκκινο τριφύλλι, εκχύλισμα φύλλων ελιάς, πικραλίδα, άγριο γιάμ, λυγαριά, σημαντικές βιταμίνες, όπως οι βιταμίνες A, C, D και Ε, ο ψευδάργυρος, το ασβέστιο και το μαγνήσιο παίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των συμπτωμάτων της ενδομητρίωσης και στη μείωση της πιθανότητας υποτροπής μετά από χειρουργική αντιμετώπιση.


ΤΑΞ_ΕΓΚΥΜ_SITE-800x600.jpg

 

Ακολουθώντας τις οδηγίες του γυναικολόγου και με την προϋπόθεση ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν υπάρχουν επιπλοκές και δεν αποτελεί κύηση υψηλού κινδύνου, οι περισσότερες έγκυες μπορούν να ταξιδέψουν με ασφάλεια.

Είτε ο προορισμός είναι στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό, βασική προϋπόθεση για να ταξιδέψει μια έγκυος είναι να έχει μαζί της όλο τον μαιευτικό της φάκελο και να ξέρει πριν από το ταξίδι ποια νοσοκομεία ή ιατρεία σε κοντινή απόσταση από την τοποθεσία που θα διαμείνει, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αν πρόκειται για ταξίδι στο εξωτερικό, χρειάζεται να έχει προνοήσει για την ύπαρξη υγειονομικής περίθαλψης στο εξωτερικό, μέσω ασφάλειας ταξιδιού, και, εφόσον πρόκειται για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχει κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες για την Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας.

 

Πότε να ταξιδέψω στην εγκυμοσύνη;

Αρκετές έγκυες προτιμούν να μην ταξιδεύουν κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, λόγω των συμπτωμάτων που βιώνουν (ναυτία, εμετός, κούραση, κλπ). Επιπλέον, ο κίνδυνος αποβολής είναι γενικά υψηλότερος στο πρώτο τρίμηνο. Παράλληλα, τα ταξίδια τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι κουραστικά και άβολα. Για αυτούς τους λόγους, πολλές έγκυες επιλέγουν να ταξιδέψουν κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσής.

Ταξιδεύοντας με αεροπλάνο

Το ταξίδι με αεροπλάνο δεν είναι επιβλαβές για την έγκυο και το έμβρυο, ωστόσο συστήνεται να ζητούνται από τον γυναικολόγο οδηγίες και συμβουλές για την ασφαλή διεξαγωγή του ταξιδιού. Επειδή η πιθανότητα τοκετού είναι υψηλότερη μετά από τις 37 εβδομάδες, προτείνεται να ελέγχεται την πολιτική της εκάστοτε αεροπορικής εταιρείας σχετικά με το ταξίδι σε αυτή την περίπτωση.

Επιπλέον, για ένα πιο άνετο και ασφαλές ταξίδι με αεροπλάνο στην εγκυμοσύνη:

  • Κλείστε μια θέση στο διάδρομο, ώστε να μπορείτε να κινηθείτε ή απλά να τεντώσετε τα πόδια κατά τη διάρκεια της πτήσης.
  • Αποφύγετε τα ανθρακούχα ποτά και προτιμήστε να πιείτε νερό, ώστε να αποφύγετε πιθανή δυσφορία ή στομαχικό πρόβλημα.
  • Φοράτε πάντα τη ζώνη ασφαλείας, ώστε να είστε ασφαλείς έναντι οποιασδήποτε απροειδοποίητης ανατάραξης.
  • Κινηθείτε κάθε μισή ώρα. Είτε σηκωθείτε, είτε απλά τεντώστε τα πόδια και τα δάχτυλα των ποδιών. Τα ταξίδια που διαρκούν περισσότερες από 4 ώρες ενέχουν μικρό κίνδυνο θρόμβων αίματος (εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης). Προληπτικά, φορέστε κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης, οι οποίες θα βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος των ποδιών.

Ταξιδεύοντας με αυτοκίνητο στην εγκυμοσύνη

Γενικά, συνίσταται η αποφυγή πολύωρων ταξιδιών με αυτοκίνητο κατά την εγκυμοσύνη. Καθώς τα τροχαία ατυχήματα είναι από τις πιο κοινές αιτίες τραυματισμού σε έγκυες γυναίκες, δεν συνίσταται οι έγκυες να ταξιδεύουν μόνες τους.

Για ένα πιο άνετο και ασφαλές ταξίδι με αυτοκίνητο στην εγκυμοσύνη, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές:

  • Φοράτε πάντοτε τη ζώνη ασφαλείας. Η ζώνη πρέπει να τοποθετείται χαμηλά στα οστά της λεκάνης και κάτω από την κοιλιά σας.
  • Σχεδιάστε τακτικές στάσεις, ώστε να κινήστε συχνά. Αν δεν είναι εφικτές οι συχνές στάσεις, προσπαθήστε να κινείτε τα χέρια και τα δάχτυλα των ποδιών, ώστε να διευκολύνεται η ροή του αίματος. Αν το ταξίδι διαρκεί για πάνω από 4 ώρες, φορέστε κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης.
  • Φορέστε άνετα παπούτσια και ρούχα.
  • Φορέστε ελαφρά ρούχα, ώστε να μπορείτε να τα βγάλετε ή να τα βάλετε εύκολα.
  • Μην αμελείτε τα γεύματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Καταναλώστε ελαφριά συχνά γεύματα όπως φρούτα και ξηροί καρποί.
  • Πίνετε άφθονο νερό και μην αναβάλλετε για πολλή ώρα την επίσκεψη στην τουαλέτα.
  • Όσο είναι εφικτό, προτιμήστε να ταξιδεύετε με ανοιχτά παράθυρα.

 

Ταξιδεύοντας με πλοίο στην εγκυμοσύνη

Όπως και στην περίπτωση ταξιδιού με αεροπλάνο, η πιθανότητα τοκετού είναι υψηλότερη μετά από 37 εβδομάδες. Για αυτό το λόγο προτείνεται να ελέγχεται την πολιτική της εκάστοτε ακτοπλοϊκής αεροπορικής εταιρείας σχετικά με το ταξίδι σε αυτή την περίπτωση.

Σε περιπτώσεις μεγαλύτερων ταξιδιών, όπως για παράδειγμα μια κρουαζιέρα, είναι απαραίτητο να γνωρίζετε τις ιατρικές δυνατότητες του πλοίου, όπως επίσης και κάθε στάσης του.

 

Διατροφή στο εξωτερικό 

Συνίσταται ιδιαίτερη προσοχή στην κατανάλωση τροφίμων και νερού στις εγκύους, όταν ταξιδεύουν σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, αλλά και μια σειρά από προληπτικές ενέργειες στην διατροφή τους στο εξωτερικό ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες.

Πιο συγκεκριμένα, είναι απαραίτητο να ελέγχεται εάν το νερό της βρύσης είναι πόσιμο. Ως προληπτικό μέτρο συνίσταται η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, ακόμα και κατά το βούρτσισμα των δοντιών ή την χρήση πάγου. Εναλλακτικά, καταναλώστε νερό που έχει βράσει για ένα λεπτό.

Ως γενικές συμβουλές διατροφής συνίσταται:

  • Η αποφυγή κατανάλωσης φρέσκων φρούτων και λαχανικών, εκτός εάν έχουν μαγειρευτεί ή τα έχετε ξεφλουδίσει μόνοι σας.
  • Η απαγόρευση κατανάλωσης ωμού ή μισοψημένου κρέατος ή ψαριού.
  • Η απαγόρευση κατανάλωσης γάλακτος ή τροφών  που παρασκευάζονται με γάλα, το οποίο δεν έχει παστεριωθεί.

 

Ανησυχητικά συμπτώματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού

Τα συμπτώματα τα οποία ενδέχεται να σηματοδοτούν μια πιθανή επιπλοκή εγκυμοσύνης είναι:

 

Ταξιδιωτικοί εμβολιασμοί στην εγκυμοσύνη 

Ζητήστε συμβουλές από το γυναικολόγο σας σχετικά με τους επιτρεπόμενους ταξιδιωτικούς εμβολιασμούς, καθώς κάποιοι από αυτούς δεν συνιστώνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δε συνιστάται στις εγκύους ταξίδια σε μέρη του κόσμου όπου υπάρχει ο ιός Ζίκα, όπως η Νότια και Κεντρική Αμερική, η  Καραϊβική, τα νησιά του Ειρηνικού, η Αφρική και η Ασία.

 


AIDS-800x600.jpg

 

Ο όρος AIDS χρησιμοποιείται για τα προχωρημένα στάδια μόλυνσης από τον ιό HIV. Τα άτομα που πάσχουν από AIDS, έχουν ένα τόσο εξασθενημένο από τον ιο HIV ανοσοποιητικό σύστημα, που όταν έχουν μια λοίμωξη, η οποία σε υγιή άτομα θα είχε μηδαμινή επίδραση, αυτή μπορεί να αποβεί πολύ σοβαρή ή θανατηφόρα. Επιπλέον, τα άτομα με AIDS είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στην ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου. Αυτοί οι καρκίνοι είναι συνήθως πιο επιθετικοί και δύσκολο να αντιμετωπιστούν σε άτομα με AIDS.

Σύμφωνα με τα στατιστικά οι άνδρες αποτελούν την πλειονότητα των ασθενών που μολύνονται από τον ιο HIV και έχουν AIDS. Παρόλα αυτά ακόμη και σήμερα οι ρυθμοί μολύνσεων από τον HIV παραμένουν υψηλοί, καθιστώντας το AIDS ένα ζήτημα που αφορά όλα τα φύλα.

 

Πρώιμα συμπτώματα HIV

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συμπτώματα όταν μολυνθούν για πρώτη φορά με τον ιό HIV. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσουν, εντός ενός ή δυο μηνών από την έκθεσή τους στον ιο HIV, μια πάθηση που μοιάζει με γρίπη (συμπεριλαμβανομένου αισθήματος κόπωσης, πυρετού, πονοκεφάλου και οιδήματος των  λεμφαδένων). Αυτά τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε μια εβδομάδα έως ένα μήνα και συχνά συγχέονται με αυτά μιας άλλης ιογενούς λοίμωξης.

Πιο σοβαρά συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν για 10 και πλέον χρόνια, όταν το άτομο βρίσκεται στο στάδιο του AIDS. Καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα επιδεινώνεται, αρχίζουν να εμφανίζονται διάφορες επιπλοκές. Άλλα συχνά συμπτώματα που εμφανίζονται μήνες έως χρόνια πριν από την εμφάνιση του AIDS περιλαμβάνουν:

  • Έλλειψη ενέργειας ή αίσθημα κόπωσης
  • Απώλεια βάρους
  • Συχνοί χαμηλοί πυρετοί
  • Νυχτερινή εφίδρωση
  • Συχνές στοματικές μυκητιασικές λοιμώξεις
  • Δερματικά εξανθήματα ή άλλες δερματικές παθήσεις που δύσκολα θεραπεύονται
  • Βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης

 

Γυναικεία συμπτώματα HIV

Τα περισσότερα συμπτώματα της νόσου του HIV είναι παρόμοια σε άνδρες και γυναίκες. Οι γυναίκες που έχουν AIDS μπορεί να έχουν επιπλέον συμπτώματα, τα οποία εμφανίζονται συνήθως στα τελευταία στάδια του AIDS. Αυτά περιλαμβάνουν:

    • Κολπικές λοιμώξεις όπως η βακτηριακή κολπίτιδα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) όπως η γονόρροια, τα χλαμύδια και η τριχομονάδες, λοιμώξεις από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) που προκαλούν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (PID). Οι παραπάνω λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν επιπρόσθετα συμπτώματα, όπως πυρετό, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, κοιλιακό πόνο και ασυνήθιστες κολπικές εκκρίσεις.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για HIV στις γυναίκες;

Ο HIV μεταδίδεται μέσω του αίματος, των προσπερματικών υγρών, του σπέρματος, των κολπικών υγρών, των υγρών του ορθού και του μητρικού γάλακτος. Στις γυναίκες, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μετάδοσης του HIV. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του κολπικού ή πρωκτικού σεξ, μια γυναίκα διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθεί από τον ιό HIV. Η λέπτυνση και η ξηρότητα του κόλπου που σχετίζεται με την ηλικία μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο HIV σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, επειδή μπορεί να προκαλέσουν ρήξη στον κόλπο κατά τη διάρκεια του σεξ και να οδηγήσουν στη μετάδοση του HIV. Ο κίνδυνος HIV μιας γυναίκας μπορεί επίσης να αυξηθεί εάν η ίδια ή ο σύντροφός της εμπλέκονται σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, όπως χρήση ενέσιμων ναρκωτικών ή σεξ με άλλους συντρόφους χωρίς τη χρήση προφυλακτικών.

 

Υπάρχουν προβλήματα που επηρεάζουν τη θεραπεία του HIV στις γυναίκες;

Η φαρμακευτική αγωγή για τον HIV, η οποία που ονομάζεται αντιρετροϊκή θεραπεία(ART)  μπορεί να έχει αντίκτυπο σε δύο ζητήματα της γυναικείας υγείας:

  • Αντισύλληψη

Ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές για τον HIV μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα των ορμονικών αντισυλληπτικών, όπως τα αντισυλληπτικά χάπια, τα έμπλαστρα, οι δακτύλιοι ή τα εμφυτεύματα. Γι αυτό το λόγο, οι γυναίκες που λαμβάνουν φάρμακα για τον HIV μπορεί να απαιτείται να χρησιμοποιήσουν άλλες ή συνδυαστικές μορφές αντισύλληψης. 

  • Εγκυμοσύνη

Η φαρμακευτική αγωγή για τον HIV κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού μειώνει δραστικά τον κίνδυνο περιγεννητικής μετάδοσης του HIV, μέχρι και κάτω του 1%. Φυσικά, ο μόνος τρόπος να γίνει σωστή και εξατομικευμένη θεραπεία για τον HIV στην εγκυμοσύνη είναι ο γυναικολόγος και οι συνεργαζόμενοι ιατροί γνωρίζουν ότι η μέλλουσα μητέρα πάσχει από HIV, καθώς η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν ξεκινά νωρίς στην εγκυμοσύνη. Οι γυναίκες που πάσχουν από AIDS συνίσταται να μη θηλάζουν, γιατί σε κάποιες περιπτώσεις ο HIV μεταδίδεται με αυτόν τον τρόπο.

Ωστόσο, η επιλογή ενός θεραπευτικού σχήματος για τον HIV κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της τρέχουσας ή προηγούμενης φαρμακευτικής αγωγής για τον HIV, το ιατρικό ιστορικό της ασθενούς, κ.ά, ενώ μπορεί να χρειαστεί αλλαγή ή προσαρμογή της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Σημαντική υπενθύμιση

Συμβάλλοντας στην απαλοιφή του στίγματος για τους ασθενείς με AIDS, αξίζει να σημειωθεί ότι:

  1. O HIV δε μεταδίδεται μέσω του σάλιου, του δαγκώματος, του ιδρώτα, των φιλιών, των ούρων, του φτερνίσματος, της κοινής χρήσης τουαλετών, πισινών, λουτρών, πετσετών ή μαχαιροπήρουνων, της δερματικής επαφής, της επαφής με ζώα ή τους τσιμπήματος από έντομα, όπως τα κουνούπια και της παροχής πρώτων βοηθειών (φιλί της ζωής).
  2. Σε περίπτωση όπου κάποιο άτομο πιστεύει ότι μπορεί να έχει εκτεθεί στον ιό HIV, μπορεί να ζητήσει ιατρική βοήθεια, λαμβάνοντας ειδική φαρμακευτική αγωγή, η οποία ονομάζεται “Post-exposure prophylaxis (PEP)” (προφύλαξη μετά την έκθεση). Αν ληφθεί εντός 72 ωρών (ή ιδανικά εντός 24 ωρών), αυτή η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να αποτρέψει τη μόλυνση από τον ιό HIV.

Κάντε το Επόμενο Βήμα για την Υγεία σας

Θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στο υπερσύγχρονο ιατρείο μας στην οδό Ηριδανού & να συζητήσουμε μαζί σας.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ