Η δωρεά ωαρίων από μια γυναίκα σε μια άλλη είναι μια πράξη ανεκτίμητης αξίας και ένα αναντικατάστατο δώρο. Ως μέθοδος ετερόλογης γονιμοποίησης και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, δίνει τη μοναδική ευκαιρία σε μια γυναίκα που αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας, που σχετίζονται με τις ωοθήκες και την ωορρηξία, να κυοφορήσει το παιδί της και να έχει τη μοναδική εμπειρία του τοκετού, χρησιμοποιώντας φρέσκα ωάρια άλλης γυναίκας.
Η δωρεά ωαρίων απευθύνεται σε γυναίκες που δυσκολεύονται να παράγουν ωάρια και να έχουν ωορρηξία, ακόμα και μετά από θεραπείες γονιμότητας και θεραπείες για τη διέγερση των ωοθηκών. Ως μέθοδος ετερόλογης γονιμοποίησης και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προτείνεται σε άτομα που:
Η διαδικασία για την εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
1. Επιλογή της δότριας
Η γυναίκα ή το ζευγάρι επιλέγει τη δότρια που επιθυμεί, αντλώντας πληροφορίες από το προφίλ της, το οποίο παρέχουμε και περιλαμβάνει στοιχεία όπως φυσικά χαρακτηριστικά, ιατρικό ιστορικό, οικογενειακό ιστορικό, προσωπικά ενδιαφέροντα, κλπ.
2. Φαρμακευτική αγωγή
Οι δύο γυναίκες (δότρια και λήπτρια) υποβάλλονται σε φαρμακευτική αγωγή: η δότρια για τη διέγερση των ωοθηκών και την πρόκληση ωορρηξίας και η λήπτρια για την προετοιμασία της για την εμφύτευση και την εγκυμοσύνη. Ο συγχρονισμός των δύο διαδικασιών δεν είναι πάντα απαραίτητος.
3. Ωοληψία και λήψη σπέρματος
Μόλις τα ωάρια ωριμάσουν, γίνονται οι διαδικασίες για τη λήψη των ωαρίων (ωοληψία) και της γονιμοποίησης με το σπέρμα του συντρόφου. Το σπέρμα μπορεί να ληφθεί σε πρότερο χρόνο και να καταψυχθεί, ώστε να είναι διαθέσιμο την ημέρα που θα γίνει η ωοληψία.
4. Γονιμοποίηση των ωαρίων
Η γονιμοποίηση με τα φρέσκα ωάρια πραγματοποιείται σε ελεγχόμενες συνθήκες σε εξειδικευμένο εργαστήριο σχεδόν άμεσα μετά την ωοληψία.
5. Εμβρυομεταφορά
Μερικές μέρες μετά τη γονιμοποίησή τους, τα έμβρυα που έχουν δημιουργηθεί είναι έτοιμα για μεταφορά στη λήπτρια. Η εμβρυομεταφορά γίνεται διαμέσου του κόλπου και περίπου δέκα μέρες μετά μπορεί να φανεί αν ήταν επιτυχής και έχει προκύψει εγκυμοσύνη.
Για να γίνει μια γυναίκα δότρια ωαρίων, σύμφωνα και με τη νομοθεσία στην Ελλάδα, υποβάλλεται σε μια σειρά εξετάσεων που ερευνούν μια πληθώρα παραμέτρων όπως κληρονομικά νοσήματα, χρωμοσωμικές ανωμαλίες, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και γυναικολογικές παθήσεις (κύστες ωοθήκης, ινομυώματα, ενδομητρίωση).
Από το 2005 η δωρεά ωαρίων καλύπτεται στην Ελλάδα από το Νόμο 3305/01/2005, οποίος επικαιροποιήθηκε το 2017 για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο, η δότρια ωαρίων πρέπει να είναι από 18 έως 35 χρονών, να μη έχει επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό και τα αποτελέσματα όλων των εξετάσεων να είναι φυσιολογικά.
To 2022 η Ελλάδα ανανέωσε το νομικό της πλαίσιο για όλες τις διαδικασίες της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, συμπεριλαμβανομένης και της ετερόλογης γονιμοποίησης και της δωρεάς ωαρίων με το Νόμο 4958/2022 για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Με αυτόν τον νόμο τηρείται μητρώο για τις δότριες από την Εθνική Αρχή Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, ώστε να ελέγχεται που πηγαίνουν τα ωάρια και πόσα παιδιά έχουν γεννηθεί από αυτή τη διαδικασία.