ΕΞΩΜΗΤΡΙΑ ΚΥΗΣΗ

Συμπτώματα εξωμήτριας κύησης

Τα συμπτώματα μιας εξωμήτριας κύησης είναι παρόμοια με μιας φυσιολογικής εγκυμοσύνης και προκύπτουν συνήθως μεταξύ 4^ης και 12^ης εβδομάδας κύησης.

Πιο συγκεκριμένα, η γυναίκα συνήθως έχει στα χέρια της ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης και ταυτόχρονα μπορεί να βιώνει συμπτώματα εγκυμοσύνης όπως:

• Καθυστέρηση περιόδου για παραπάνω από έναν μήνα
• Ναυτίες και εμετούς
• Κόπωση
• Πόνο, ευαισθησία ή πρήξιμο στο στήθος
• Συχνοουρία ή δυσκοιλιότητα
• Κολπικές εκκρίσεις
• Αυξημένη όσφρηση
• Διαφορές στην όρεξη και τη γεύση

Και συμπτώματα που δε συνάδουν με φυσιολογική εγκυμοσύνη, όπως:

• Κολπική αιμορραγία
• Έντονο πόνο στην κοιλιακή χώρα, που εντοπίζεται χαμηλά και πλάι
• Διάρροια
• Πόνο κατά την αφόδευση
• Πόνο στην άκρη του ώμου
• Αδυναμία, ζαλάδα ή λιποθυμία

Η διάγνωση μιας εξωμήτριας κύησης πραγματοποιείται μέσα από γυναικολογικές εξετάσεις όπως το μαιευτικό υπερηχογράφημα και εξειδικευμένες αιματολογικές εξετάσεις.

Θεραπεία εξωμήτριας κύησης

Η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος θεραπείας της εξωμήτριας κύησης είναι η λαπαροσκόπηση, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις, όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί θεραπεία μέσω φαρμακευτικής αγωγής.

Για τη θεραπεία της εξωμήτριας κύησης υπάρχουν δύο είδη λαπαροσκόπησης. Το είδος της λαπαροσκόπησης που πραγματοποιείται, εξαρτάται από το βαθμό στο οποίο έχει επηρεαστεί από την εξωμήτρια κύηση η σάλπιγγα.

Τα είδη λαπαροσκόπησης για τη θεραπεία της εξωμήτριας κύησης είναι:

1. Λαπαροσκόπηση εξωμήτριας κύησης με διατήρηση της σάλπιγγας μέσω σαλπιγγοστομίας (διάνοιξης των σαλπίγγων) και σαλπιγγοπλαστικής
2. Λαπαροσκόπηση εξωμήτριας κύησης με αφαίρεση της σάλπιγγα

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η δυνατότητα μελλοντικής εγκυμοσύνης και η γονιμότητα δεν επηρεάζεται από τη θεραπεία της εξωμήτριας κύησης, ακόμα και σε περίπτωση αφαίρεσης της σάλπιγγας, με την προϋπόθεση ότι η δεύτερη σάλπιγγα είναι λειτουργική.

Επιπλέον, μια εξωμήτρια κύηση μπορεί να αποτελέσει μια ψυχολογική δοκιμασία για τη γυναίκα ή το ζευγάρι. Ο ιατρός, πέρα από το κομμάτι της θεραπείας του σώματος, βρίσκεται δίπλα σε κάθε γυναίκα ως σύμμαχος. Μέσα από την εμπειρία, τη γνώση και την εξειδίκευση του, μπορεί να απαντήσει σε οποιοδήποτε ερώτημα, ανησυχία ή απορία έχει η γυναίκα για την εξωμήτρια κύηση. Συνήθως, μετά από μια εξωμήτρια κύηση, συστήνεται να μεσολαβήσει ένα διάστημα τουλάχιστον δύο φυσιολογικών έμμηνων ρύσεων, πριν ξεκινήσουν ξανά οι προσπάθειες σύλληψης, αρκεί η γυναίκα ή το ζευγάρι να είναι ψυχολογικά έτοιμοι.

Πιθανά αίτια εξωμήτριας κύησης

Παρόλο που τα αίτια που προκαλούν εξωμήτρια κύηση δεν είναι ξεκάθαρα, συνήθως, προκαλείται όταν οι σάλπιγγες είναι στενές ή κλειστές, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διέλθει το γονιμοποιημένο ωάριο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εξωμήτριας κύησης.

Οι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν τα αίτια της εξωμήτριας κύησης είναι:

• Τα ινομυώματα
• Η ενδομητρίωση
• Το ατομικό ιατρικό ιστορικό εξωμήτριας κύησης
• Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID)
• Το ατομικό ιατρικό ιστορικό παθήσεων των σαλπίγγων όπως φλεγμονές, συμφύσεις από προηγούμενες επεμβάσεις, ορμονικές διαταραχές και δυσπλασίες
• Το ατομικό ιατρικό ιστορικό επεμβάσεων στις σάλπιγγες
• Η κύστη ωοθήκης ή πολυκυστικές ωοθήκες
• Το κάπνισμα
• Η ηλικία της γυναίκας, ιδιαίτερα 35 έως 40 ετών
• Η σύλληψη ενώ χρησιμοποιείται σπιράλ ως αντισύλληψη
• Η σύλληψη μετά από θεραπεία υπογονιμότητας

Η συμβολή του ιατρού

Ο Δρ. Στυλιανός Κογεώργος υπογραμμίζει ότι η λαπαροσκόπηση αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη μέθοδο θεραπείας της εξωμήτριας κύησης, καθώς μια σωστά θεραπευμένη εξωμήτρια κύηση δεν επηρεάζει τη δυνατότητα μελλοντικής εγκυμοσύνης και τη γονιμότητα.