Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει γυναίκες όλων των ηλικιών σε ποσοστό περίπου 10%. Η νόσος της ενδομητρίωσης δημιουργείται όταν ιστός, παρόμοιος με αυτόν του ενδομητρίου που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, βρίσκεται σε άλλες τοποθεσίες, όπως είναι οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες, οι ιερομητρικοί σύνδεσμοι, η ουροδόχος κύστη, το ορθό, οι ουρητήρες, τα νεφρά, τα νεύρα της πυέλου ή οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος, με αποτέλεσμα την πρόκληση φλεγμονώδους αντίδρασης με συμφύσεις και έντονο πόνο.
Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση, ζουν καθημερινά με πόνο, γεγονός που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα τους, επηρεάζοντας όλους τους τομείς της κοινωνικής, επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής, καθώς και την ψυχική και σωματική τους υγεία.
Η ενδομητρίωση αποτελεί μια από τις πλέον υποδιαγνωσμένες νόσους, καθώς η πλειονότητα των γυναικών δεν αναζητά ποτέ ιατρική βοήθεια ή βιώνει μια απογοητευτική εμπειρία, με λανθασμένες διαγνώσεις ή αναποτελεσματικές θεραπείες, στην προσπάθεια ανακούφισης των συμπτωμάτων.
Ο πόνος της ενδομητρίωσης έχει χαρακτηριστεί από το NHS ως ένας από τους 20 ισχυρότερους πόνους που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος (μαζί με αυτούς του εμφράγματος και του σπασίματος οστών). Ωστόσο, η υποβάθμιση της σημαντικότητας του γυναικείου πόνου και η συσχέτιση του στον κοινό νου με την έμμηνο ρύση και την σεξουαλική επαφή, έχει ως αποτέλεσμα την παραγνώριση ή υποβάθμιση των βιωμένων συμπτωμάτων των γυναικών είτε από τις ίδιες, είτε από το ιατρικό προσωπικό. Σύμφωνα, με τον οργανισμό FDA των ΗΠΑ, περίπου οι μισές ασθενείς με ενδομητρίωση χρειάστηκε να επισκεφθούν κατά μέσο όρο 5-6 γυναικολόγους για να φτάσουν σε διάγνωση, ενώ υπολογίζεται ότι η ενδομητρίωση αποτελεί μια νόσο που διαγιγνώσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο, έως και 7 με 10 χρόνια από την εμφάνιση της.
Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης σχετίζονται τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διαδικασία της έμμηνου ρύσης και περιλαμβάνουν:
Η διαδικασία διάγνωσης της ενδομητρίωσης ξεκινάει από κλινική εξέταση, ενώ είναι πιθανή η χρήση απεικονιστικών εξετάσεων όπως διακολπικό υπερηχογράφημα και μαγνητική τομογραφία. Έπειτα, ο ιατρός μπορεί να συμπεριλάβει στη διαγνωστική διαδικασία μια λαπαροσκόπηση, ώστε να εξεταστεί η έκταση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου.
Ανάλογα με τα ευρήματα, η θεραπευτική αγωγή για την ενδομητρίωση μπορεί να περιλαμβάνει λήψη φαρμακευτικής αγωγής και λαπαροσκόπηση με στόχο την αφαίρεση όλων των εστιών – όζων ενδομητρίωσης. Ιδιαίτερη σημασία στην επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής έχουν οι ιδιαιτερότητες του ασθενή όπως η ηλικία, το ιατρικό ιστορικό της ασθένειας, η πιθανότητα εγκυμοσύνης, κ.ά.
Ο Δρ. Στυλιανός Κογεώργος διαθέτει εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης που αποτελείται από Αναισθησιολόγο, Γενικό Χειρουργό, Ουρολόγο, Ψυχολόγο, Φυσικοθεραπευτή και κλινικό Διαιτολόγο, αντιμετωπίζοντας με ασφάλεια την κάθε ασθενή και επιτυγχάνοντας την πλήρη ίαση.
Ο Δρ. Στυλιανός Κογεώργος υπογραμμίζει ότι: