Ιατρικά Νέα

Web-5-1-800x600.jpg

Μια μητέρα με το νεογέννητο μωρό της να θηλάζει αποτελεί μια από τις πιο τρυφερές εικόνες που είναι συνυφασμένες με τη μητρότητα. Ο μητρικός θηλασμός, παρόλο που αποτελεί μια φυσική διαδικασία με σημαντικά οφέλη για την υγεία του μωρού και την ενίσχυση των δεσμών του με τη μητέρα, δεν είναι μια διαδικασία που έρχεται πηγαία και χωρίς καμία προσπάθεια. Αντίθετα, αποτελεί περισσότερο μια δεξιότητα που κατακτάται σταδιακά, μέσα από την εφαρμογή συγκεκριμένων τεχνικών, σε ανταπόκριση των αναγκών κάθε μωρού. 

Συνεπώς, η επιτυχία του μητρικού θηλασμού δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, αλλά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια μικρά μυστικά, τα οποία είναι πολύτιμα για την αποφυγή συχνών λαθών κατά το θηλασμό. 

 

Προετοιμασία μητρικού θηλασμού

Το πρώτο βήμα για την προετοιμασία του μητρικού θηλασμού είναι η συμβουλευτική με το γυναικολόγο ή τη μαία, κατά την εγκυμοσύνη, η οποία αποτελεί τον πλέον κατάλληλο τρόπο ενημέρωσης γύρω από το θηλασμό. 

Η συμβουλευτική στοχεύει στην ενημέρωση σχετικά με τη διαδικασία του θηλασμού, καθώς και σχετικά ζητήματα όπως τα συνηθέστερα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν. Εκεί μπορείτε να θέσετε οποιαδήποτε απορία έχετε, ενώ, συμπληρωματικά, μπορείτε να ζητήσετε να σας συστήσουν σεμινάρια θηλασμού ή επιπλέον ραντεβού για την προετοιμασία σας για τον θηλασμό. 

Ως ένα πρώτο βήμα πρώτης επαφής με το θηλασμό, μπορείτε να ζητήσετε, εάν υπάρχει στο οικογενειακό ή φιλικού σας περιβάλλοντος νέα μητέρα που θηλάζει, να σας επιτρέψει να δείτε από κοντά τη διαδικασία. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, μπορείτε να ρωτήσετε τον ιατρό σας, εάν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. 

 

Θέση θηλασμού

Η θέση του θηλασμού είναι πολύ σημαντική για έναν επιτυχή θηλασμό, καθώς χρειάζεται να είναι άνετη τόσο για τη μητέρα, όσο και για το νεογέννητο. Υπάρχει ένα πλήθος θέσεων που χαρακτηρίζονται ως ιδανικές για θηλασμό. Ωστόσο, δεν είναι όλες το ίδιο βολικές ή κατάλληλες για κάθε μητέρα.

Η θέση του θηλασμού είναι σημαντικό να βοηθά στην επαφή δέρμα με δέρμα με το μωρό, γι αυτό μια από τις πιο αποτελεσματικές θέσεις είναι να κρατάτε το μωρό σας ακουμπώντας στομάχι με στομάχι, ενώ η μύτη του βρίσκεται στην ευθεία της θηλής. Σημαντικό είναι, επιπλέον, το στόμα του μωρού να έχει πιάσει καλά το στήθος, ώστε θηλή να βρίσκεται κοντά στον ουρανίσκο του. 

 

Θηλασμός αμέσως μετά τον τοκετό

Ιδανικά και αν δεν υπάρχουν ιατρικά ζητήματα, ο θηλασμός να ξεκινάει αμέσως μετά τον τοκετό ή μέσα στο πρώτο δίωρο. Σε αυτές τις πρώτες φορές, ζητήστε βοήθεια από τη μαία ή το ιατρικό προσωπικό σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε στο θηλασμό, ενώ σημαντικό είναι να συμπεριλάβετε και τον πατέρα στη διαδικασία, οποίος μπορεί να βοηθήσει τόσο συναισθηματικά, όσο και πρακτικά. Επιπλέον, είναι σημαντικό να έχετε τη δυνατότητα να έχετε το μωρό μαζί σας στο δωμάτιο, ώστε να μπορείτε να ανταποκρίνεστε στα σημάδια πείνας πιο άμεσα. 

 

Θηλασμός κατά τις πρώτες εβδομάδες

Κατά τις πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό, όπου ακόμα τόσο εσείς, όσο και το μωρό βρίσκετε τους ρυθμούς σας, προσπαθήστε να ακολουθήσετε τις οδηγίες του ιατρού και της μαίας και να είστε σε επικοινωνία μαζί τους, για να σας βοηθήσουν με κάθε πρόβλημα. Αποφύγετε να παίρνετε συμβουλές μόνο από φίλους και γνωστούς ή το ίντερνετ και αποφύγετε να αγοράσετε πολλά αξεσουάρ θηλασμού. Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα στο θηλασμό, προσπαθήστε να δοκιμάζετε μια συμβουλή του ιατρού ή της μαίας κάθε φορά, δίνοντας χρόνο λίγων ημερών, πριν την απορρίψετε. 

Σε πρακτικό επίπεδο, καλό είναι να έχετε υπόψη ότι ο χρόνος και ο τρόπος θηλασμού διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση, καθώς εξαρτάται αποκλειστικά από την όρεξη και τη διάθεση του μωρού. Η διάρκεια ενός θηλασμού κυμαίνεται από 10-90 λεπτά, περίπου κάθε 2 με 2,5 ώρες, ενώ είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν αλλαγές σε αυτό ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα. Αν έχετε προβληματισμούς σχετικά με το εάν το μωρό τρέφεται αρκετά, συζητήστε το με τον παιδίατρο που παρακολουθεί την ανάπτυξη του. 

Εάν το μωρό αποκοιμιέται στη μέση του γεύματος, προσπαθήστε να το ξυπνήστε τρυφερά, γαργαλώντας τις πατούσες του ή μετακινώντας το, ώστε να ολοκληρώσει το γεύμα του και να κοιμηθεί αμέσως μετά. Μην το αφήνετε να κοιμάται σε θέση θηλασμού, καθώς πέρα από την κούραση που μπορεί να δημιουργήσει σε εσάς, υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού των θηλών. Τέλος, εάν υπάρχει περισσότερη παραγωγή γάλακτος από όση καταναλώνει το μωρό, καλό είναι να γίνεται άντληση, για την αποφυγή της μαστίτιδας. 

 


Web-2-800x600.jpg

Η επίσκεψη μιας γυναίκας στο γυναικολόγο συνήθως συμβαίνει για δύο λόγους: είτε πρόκειται για προγραμματισμένη εξέταση στα πλαίσια του ετήσιου προληπτικού ελέγχου, είτε επίσκεψη με σκοπό τη διάγνωση ή αντιμετώπιση κάποιου συγκεκριμένου συμπτώματος ή ασθένειας. 

Και στις δύο περιπτώσεις, συζητούνται με τον ιατρό ευαίσθητα και προσωπικά ζητήματα, τα οποία πολλές φορές συνοδεύονται από αμηχανία. Γι αυτό και χρειάζεται να έχει αναπτυχθεί οικειότητα μεταξύ ασθενούς και γυναικολόγου, ώστε να μπορεί να τεθεί οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση. 

Πολλές γυναίκες, παρόλο που έχουν συνηθίσει να ρωτούν για ζητήματα σχετικά με θεραπείες, εξετάσεις ή ασθένειες, διστάζουν να ρωτήσουν τον ιατρό τους για ζητήματα που σχετίζονται με την καθημερινότητα και όχι (τουλάχιστον όχι ευθέως) με την υγεία τους. 

Οι 10 συνηθέστερες από αυτές τις ερωτήσεις που οι γυναίκες διστάζουν να ρωτήσουν το γυναικολόγο τους είναι:

1. Πόσο φυσιολογικές είναι οι κολπικές εκκρίσεις; 

Οι κολπικές εκκρίσεις αποτελούν ένα φυσιολογικό στοιχείο του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος ως ένα μέσο ανανέωσης των κυττάρων. Συνήθως οι κολπικές εκκρίσεις είναι διάφανες ή λευκές, αλλά μπορεί να αλλάξουν χρώμα σε διαφορετικές φάσεις της εμμήνου ρύσεως και της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, απότομες αλλαγές στο χρώμα, την ποσότητα ή τη μυρωδιά, σε συνδυασμό με συμπτώματα όπως πόνος και φαγούρα, μπορεί να αποτελούν ενδείξεις παθήσεων. 

2. Πόσο φυσιολογική είναι η κολπική οσμή;

Η κολπική οσμή, όπως και οι κολπικές εκκρίσεις, αποτελούν ένα φυσιολογικό στοιχείο του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Η κολπική οσμή, ωστόσο, επηρεάζεται, πέρα από την υγιεινή που εφαρμόζεται, και από εξωγενείς παράγοντες και συνήθειες, όπως η διατροφή, η λήψη φαρμακευτικής αγωγής, η άσκηση και το είδος των εσωρούχων που φοράει η γυναίκα. 

Αν η κολπική οσμή έχει αλλάξει απότομα ή σας απασχολεί, πρέπει να συμβουλευτείτε το γυναικολόγο σας. 

3. Είναι ασφαλείς οι σεξουαλικές επαφές κατά την έμμηνο ρύση;

Η έμμηνος ρύση δεν αποτελεί αντισυλληπτικό μέσο, ούτε μπορεί να εμποδίσει τις λοιμώξεις. Συνεπώς οι σεξουαλικές επαφές κατά την έμμηνο ρύση είναι ασφαλείς, αρκεί να λαμβάνονται αντισυλληπτικά και προφυλακτικά μέσα, το ζευγάρι να νιώθει άνετο με αυτή τη συνθήκη και να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής. 

4. Έχω επώδυνες σεξουαλικές επαφές. Τι συμβαίνει;

Οι επώδυνες σεξουαλικές επαφές μπορεί να συμβαίνουν εξαιτίας πολλών διαφορετικών αιτιών: από παθήσεις όπως ενδομητρίωση, μέχρι και ψυχολογικούς παράγοντες. Για αυτό αυτή είναι μια πολύ σημαντική ερώτηση να θέσετε στον γυναικολόγο σας, ώστε να διερευνηθεί σωστά. 

5. Έχω ακράτεια ούρων. Είναι φυσιολογικό;

Η ακράτεια ούρων είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα τόσο σε γυναίκες που έχουν κάνει φυσιολογικό τοκετό, όσο και σε γυναίκες που δεν έχουν τεκνοποιήσει. Τις περισσότερες φορές είναι μικρής έκτασης πχ κατά τη διάρκεια φτερνίσματος ή δυνατού γέλιου. 

Η ακράτεια είναι ένα αντιμετωπίσιμο πρόβλημα, ιδιαίτερα αν διαγνωστεί νωρίς, αλλά αναφέρεται στους ιατρούς σπάνια.

6. Είναι ασφαλείς οι κολπικές πλύσεις;

Πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν προϊόντα για κολπικές πλύσεις, πιστεύοντας ότι μπορούν να καταπολεμήσουν την κολπική οσμή ή να προλάβουν τις μυκητιάσεις. Ωστόσο, οι κολπικές πλύσεις πρέπει να γίνονται μόνο μετά από συμβουλή ιατρού, καθώς μπορεί να δημιουργήσουν ακόμα και προβλήματα στον κόλπο. Ο γυναικολόγος σας μπορεί να σας δώσει σαφείς οδηγίες για τη σωστή υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής. 

7. Είναι ασφαλή τα νέα προϊόντα περιόδου;

Τα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη δημοφιλία προϊόντα περιόδου πιο φιλικά προς το περιβάλλον, όπως το κύπελλο περιόδου και οι υφασμάτινες σερβιέτες. Αποτελούν ασφαλή προϊόντα για χρήση, ωστόσο, η επιλογή πρέπει να γίνεται με προσοχή ως προς τα υλικά και την ποιότητα των προϊόντων, καθώς υπάρχει ένα πλήθος φθηνών απομιμήσεων, που δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας για μια τέτοια χρήση, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις παθήσεων ή επεμβάσεων όπου πρέπει να αποφεύγεται η χρήση προϊόντων που χρησιμοποιούνται εσωτερικά. Γι αυτό, παρόλο που το είδος του προϊόντος περιόδου είναι μια προσωπική επιλογή, είναι καλό να συμβουλεύεστε το γυναικολόγο σας. 

8. Πώς μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας σε περίπτωση που έχω ερωτήσεις ή έκτακτη ανάγκη;

Ο ρόλος  του γυναικολόγου δεν ολοκληρώνεται σε μια επίσκεψη μια φορά το χρόνο ή σε μια μόνο θεραπεία. Παρόλο που η επικοινωνία μέσω τηλεφώνου ή μηνυμάτων δε μπορεί να καμία περίπτωση να υποκαταστήσει την επίσκεψη στο γυναικολόγο, είναι σημαντικό να έχετε τα επαγγελματικά στοιχεία επικοινωνίας του ιατρού σας, ώστε να μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας μαζί του σε περίπτωση ανάγκης, ερωτήσεων που έπονται της επίσκεψης σας στο ιατρείο ή σοβαρών προβληματισμών, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Γι αυτό και πρέπει να συζητήσετε με το γυναικολόγο σας ποιος είναι ο αμεσότερος τρόπος επικοινωνίας μαζί του. 

9. Πότε πρέπει να κάνω τεστ εγκυμοσύνης;

Θεωρητικά τα τεστ εγκυμοσύνης που υπάρχουν στα φαρμακεία, μπορούν να δώσουν αποτέλεσμα έως και 6 ημέρες νωρίτερα από την πρώτη ημέρα καθυστέρησης της επερχόμενης περιόδου, περίπου 10-14 μέρες μετά την ωορρηξία, ενώ εάν βρίσκεστε σε συστηματική προσπάθεια τεκνοποίησης, το τεστ γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του γυναικολόγου σας. 

Επιπλέον, ένα αρνητικό τεστ δεν είναι απαραίτητα σωστό και μπορεί να χρειάζεται επανάληψη. Γι αυτό και εάν έχετε υποψία ότι μπορεί να είστε έγκυος, πρέπει να επικοινωνήσετε με το γυναικολόγο σας, ώστε να κάνετε αιματολογική εξέταση, που αποτελεί το μόνο αξιόπιστο τρόπο εξέτασης. 

10. Έχω μειωμένη ερωτική επιθυμία. Πρέπει να ανησυχήσω;

Η μειωμένη ερωτική επιθυμία μπορεί να προέρχεται από πολλές διαφορετικές αιτίες. Επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες όπως η σχέση του ζευγαριού, η λήψη φαρμακευτικής αγωγής, συγκεκριμένες παθήσεις, το στρες και άλλους ψυχολογικούς παράγοντες. Για αυτό το λόγο, εάν αποτελεί ένα πρόβλημα που παραμένει για μερικούς μήνες και σας απασχολεί, θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γυναικολόγο σας για να το διερευνήσει.


Web-1-800x600.jpg

 

Η θρομβοφιλία είναι μια γονιδιακή διαταραχή κατά την οποία το άτομο έχει αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει θρόμβους στο αίμα. Παρόλο που ο μηχανισμός σχηματισμού θρόμβων στο αίμα είναι πολύ σημαντικός και χρήσιμος, καθώς εμποδίζει την αιμορραγία σε περιπτώσεις τραυματισμών, μπορεί να γίνει και ιδιαίτερα επικίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία. 

Συμπτώματα Θρομβοφιλίας

Η θρομβοφιλία δεν αποτελεί από μόνη της πάθηση, αλλά η παρουσία γονιδιακών μεταλλάξεων που σχετίζονται με αυτή μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα όπως εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, καρδιαγγειακά και εγκεφαλικά επεισόδια, επαναλαμβανόμενες αποβολές, ακόμα και πνευμονική εμβολή, με θανατηφόρο αποτέλεσμα. Συνήθως, η θρομβοφιλία μπορεί να δημιουργήσει τέτοια επεισόδια, μόνο όταν συνδυαστεί με άλλους παράγοντες επικινδυνότητας. Τέτοιοι παράγοντες επικινδυνότητας περιλαμβάνουν χειρουργικές επεμβάσεις, εγκυμοσύνη και λοχεία, καταστάσεις σωματικής ακινησίας και άλλες παθήσεις όπως φλεβική ανεπάρκεια ή αυτοάνοσα νοσήματα. 

Συνεπώς, η θρομβοφιλία δεν εμφανίζει συμπτώματα, μόνο συμπτώματα που υποδεικνύουν τέτοια επεισόδια, με πιθανότερη τη φλεβική θρόμβωση. Τα συνηθέστερα συμπτώματα της θρόμβωσης είναι ο πόνος, οι κράμπες και το πρήξιμο του ποδιού στο ύψος των μηρών ή της γάμπας, η ζεστή αίσθηση του δέρματος στα σημεία του πονούν, οι πρησμένες και διογκωμένες φλέβες που είναι επώδυνες στην επαφή και η αλλαγή του χρώματος του δέρματος σε κόκκινο ή μαύρο. Εάν παρατηρηθεί ένα ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα, το άτομο χρειάζεται να αναζητήσει άμεσα και εκτάκτως ιατρική βοήθεια. 

 

Διάγνωση θρομβοφιλίας

Η διάγνωση της θρομβοφιλίας γίνεται μέσω εξειδικευμένων αιματολογικών εξετάσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την ανάλυση επιλεγμένων γονιδίων ή πακέτο ανάλυσης για τα σημαντικότερα από αυτά ή και όλες τις γονιδιακές μεταλλάξεις που σχετίζονται με τη θρομβοφιλία. Οι εξειδικευμένες αυτές εξετάσεις, έχουν ένα αρκετά υψηλό κόστος και δεν καλύπτονται από ασφαλιστικούς φορείς, παρά μόνο για συγκεκριμένα γονίδια. 

 

Θρομβοφιλία στις γυναίκες

Η θρομβοφιλία αποτελεί μια διαταραχή που διαγιγνώσκεται μόνο μετά από συγκεκριμένα ιατρικά προβλήματα σε άνδρες και γυναίκες ή κατά τον προγεννητικό έλεγχο σε γυναίκες. Φαίνεται, λοιπόν, να πλήττει περισσότερο τις γυναίκες, όχι επειδή απαραίτητα εμφανίζεται σε αυτές σε μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά επειδή οι γυναίκες με θρομβοφιλία βρίσκονται κάποια στιγμή της ζωής τους αντιμέτωπες με τον παράγοντα επικινδυνότητας της εγκυμοσύνης.

Κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας, το σώμα προσαρμόζεται για να προστατεύσει τη μητέρα και το έμβρυο από αιμορραγίες, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για θρομβώσεις. Εξαιτίας αυτού, οι γυναίκες με θρομβοφιλία μπορεί να αντιμετωπίσουν κατά αυτή την περίοδο θρομβωτικά επεισόδια, όπως εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και πνευμονική εμβολή, και επιπλοκές στην εγκυμοσύνη όπως αποβολή, αποκόλληση πλακούντα, αναπτυξιακές διαταραχές του εμβρύου και προεκλαμψία. 

 

Πότε πρέπει να κάνω εξετάσεις θρομβοφιλίας;

Η πραγματοποίηση διαγνωστικών εξετάσεων θρομβοφιλίας προτείνεται σε γυναίκες που εμφανίζουν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

  • Ατομικό ιατρικό ιστορικό θρόμβωσης
  • Οικογενειακό ιατρικό ιστορικό θρόμβωσης, πνευμονικής εμβολής ή εγκεφαλικού εμφράγματος, ιδιαίτερα σε άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος (γονείς ή αδέλφια) και κυρίως των γυναικών της οικογένειας
  • Ανάγκη χορήγησης αντισυλληπτικών χαπιών για λόγω αντισύλληψης ή θεραπείας για παθήσεις όπως η ενδομητρίωση 
  • Αυξημένες και μη φυσιολογικές τιμές σε εξειδικευμένες αιματολογικές εξετάσεις που σχετίζονται με την πήξη του αίματος, όπως και παράδειγμα ομοκυστεΐνη και D-Dimmer
  • Ατομικό ή οικογενειακό μαιευτικό ιστορικό επαναλαμβανόμενων αποβολών
  • Ατομικό ιατρικό ιστορικό που σχετίζεται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο όπως  σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία και υπέρταση
  • Ύπαρξη κύησης υψηλού κινδύνου

 

Αντιμετώπιση Θρομβοφιλίας

Καθώς η θρομβοφιλία αποτελεί μια γονιδιακή προδιάθεση και όχι μια πάθηση, δεν υπάρχει κάποια θεραπευτική αγωγή. Στις ασθενείς με θρομβοφιλία χορηγείται κατά την εγκυμοσύνη, τη λοχεία, αλλά σε κάθε περίπτωση παράγοντα επικινδυνότητας, προφυλακτική αγωγή με αντιπηκτική φαρμακευτική αγωγή με τη μορφή χαπιού ή ένεσης. Συμπληρωματικά προτείνονται αντιθρομβωτικές κάλτσες, συμπληρώματα βιταμινών και περιοδικός αιματολογικός έλεγχος της πήξης του αίματος. 


Ενδομητριωση-Διαγνωση-Πονος-Περιοδο-800x600.jpg

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία γίνεται όλο και περισσότερο γνωστή τα τελευταία χρόνια ως διάγνωση γυναικών που πάσχουν από εξαντλητικούς πόνους κατά την περίοδο και τη σεξουαλική επαφή. Είναι δεδομένο ότι η ενδομητρίωση προσβάλλει περίπου το 10% των γυναικών, πολλές εκ των οποίων δεν αναζητούν ποτέ ιατρική βοήθεια ή βιώνουν μια απογοητευτική εμπειρία, με λανθασμένες διαγνώσεις ή αναποτελεσματικές θεραπείες, στην προσπάθεια τους να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα. Ως αποτέλεσμα, ζουν καθημερινά με τον πόνο, γεγονός που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα τους, επηρεάζοντας όλους τους τομείς της κοινωνικής, επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής, καθώς και την ψυχική και σωματική τους υγεία.

Γιατί η ενδομητρίωση είναι μια υποδιαγνωσμένη νόσος;

Ο πόνος της ενδομητρίωσης έχει χαρακτηριστεί από το NHS ως ένας από τους 20 ισχυρότερους πόνους που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος (μαζί με αυτούς του εμφράγματος και του σπασίματος οστών).  Ωστόσο,  η συσχέτιση στον κοινό νου της έμμηνου ρύσεως και της σεξουαλικής επαφής με τον πόνο και η υποβάθμιση της σημαντικότητας του γυναικείου πόνου, έχει ως αποτέλεσμα την παραγνώριση ή υποβάθμιση των βιωμένων συμπτωμάτων των γυναικών είτε από τις ίδιες, είτε από το ιατρικό προσωπικό. Σύμφωνα, με τον οργανισμό FDA των ΗΠΑ, περίπου οι μισές ασθενείς με ενδομητρίωση χρειάστηκε να επισκεφθούν κατά μέσο όρο 5-6 γυναικολόγους για να φτάσουν σε διάγνωση, ενώ υπολογίζεται ότι η ενδομητρίωση αποτελεί μια νόσο που διαγιγνώσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο, έως και 7 με 10 χρόνια από την εμφάνιση της, δεδομένο που οφείλεται στην έλλειψη ενδιαφέροντος, γνώσεων και εξειδίκευσης των ιατρών που ασκούν τη γυναικολογία για την ενδομητρίωση.

Αιτίες και συμπτώματα ενδομητρίωσης

Παρόλο που οι αιτίες της ενδομητρίωσης αποτελούν ακόμη αντικείμενο έρευνας, η νόσος σχετίζεται με την κληρονομικότητα, τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διαδικασία της έμμηνου ρύσης, από την οποία προκύπτει η πλειονότητα των συμπτωμάτων. Πιο συγκεκριμένα τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:

  • Προβλήματα κατά την έμμηνο ρύση όπως:
    • Δυσμηνόρροια
    • Πόνο κατά την ούρηση ή την αφόδευση
    • Δυσκοιλιότητα, διάρροια ή αίμα στα ούρα
    • Ναυτία
    • Μεγάλες ποσότητες αίματος
  • Πόνο που εντοπίζεται χαμηλά στην κοιλιά ή στη λεκάνη.
  • Πόνο κατά τη διάρκεια ή μετά από σεξουαλική επαφή.
  • Προβλήματα γονιμότητας.
  • Γαστρεντερικά προβλήματα.

Διάγνωση και αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης

Για την αποτελεσματική διάγνωση και αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι ο ίδιος ο θεράπων ιατρός. Ένας ιατρός με γνώση και εξειδίκευση της ενδομητρίωσης και ασθενοκεντρική προσέγγιση, θα μπορέσει εύκολα να υπερβεί τις δυσκολίες της διάγνωσης.

Η διαδικασία της διάγνωσης ξεκινάει από την κλινική εξέταση σε συνδυασμό με απεικονιστικές εξετάσεις όπως το διακολπικό υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία. Οι εξετάσεις πραγματοποιούνται από εξειδικευμένους στην πάθηση της ενδομητρίωσης γυναικολόγους και ακτινολόγους, οι οποίοι μπορούν να διαγνώσουν με ακρίβεια τη νόσο και την έκταση της.

Ανάλογα με τα ευρήματα, η θεραπευτική προσέγγιση για την ενδομητρίωση μπορεί να περιλαμβάνει τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής,  τη λαπαροσκοπική χειρουργική (ειδικά όταν τα συμπτώματα εμμένουν κατά τη συντηρητική αντιμετώπιση) και την αφαίρεση όλων των εστιών – όζων ενδομητρίωσης, αποκαθιστώντας τη φυσιολογική λειτουργία τον προσβληθέντων οργάνων, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα και εξαλείφοντας τον πόνο. Ιδιαίτερη σημασία στην επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής έχουν οι ιδιαιτερότητες της ασθενούς όπως η ηλικία, το ιατρικό ιστορικό της ασθένειας, η επιθυμία εγκυμοσύνης, κ.ά.

Η επιλογή ενός ιατρού που υιοθετεί τη σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση της ενδομητρίωσης, έχει ως αποτέλεσμα τη γρηγορότερη διάγνωση, τη μείωση της ταλαιπωρίας των ασθενών, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τους στην ιατρική διαδικασία και την άνοδο της ψυχολογίας τους.


COVID_19_ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ_ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ-800x600.jpg

Η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος στη ζωή της γυναίκας που περιλαμβάνει αρκετό άγχος και στρες, τόσο για την ίδια, όσο και για τους ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος. Αυτό το συναίσθημα είναι ακόμα εντονότερο σε όσες βιώνουν μια εγκυμοσύνη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της πανδημίας του Covid – 19.

Τα μέχρι στιγμής επιστημονικά δεδομένα δε δείχνουν ότι οι έγκυες έχουν περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν από τον ιό. Ωστόσο, περιλαμβάνονται προληπτικά στη λίστα των ομάδων υψηλού κινδύνου, λόγω της επικινδυνότητας των ήδη γνωστών λοιμώξεων κατά την εγκυμοσύνη, όπως η γρίπη, με αποτέλεσμα να υπάρχει ενδεχόμενο, σε περίπτωση μόλυνσης, να έχουν σοβαρότερα συμπτώματα σε σχέση με άτομα της ίδιας ηλικίας. Επιπλέον, συνυπολογίζεται στους λόγους πρόληψης και η ύπαρξη άλλων παθήσεων ή ιδιαιτεροτήτων που μπορεί να συνοδεύουν την εγκυμοσύνη, όπως διαβήτης, υπέρταση, θρομβοφιλία, πολλαπλή κύηση, κλπ.

Προστατευτικά μέτρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η καθημερινότητα κατά την εγκυμοσύνη, όσον αφορά τα μέτρα προστασίας απέναντι στον Covid – 19, χρειάζεται να αλλάξει στο βαθμό που έχει αλλάξει για όλους, περιλαμβάνοντας:

  1. Τακτικό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών.
  2. Αποφυγή συγχρωτισμού και παραμονή στο σπίτι όσο το δυνατό περισσότερο. Σε περίπτωση κοινωνικών επαφών, χρήση των ατομικών μέσων προστασίας και διατήρηση απόστασης τουλάχιστον ενάμιση μέτρου από άλλους ανθρώπους.
  3. Μηδενική επαφή με ανθρώπους που εμφανίζουν συμπτώματα που σχετίζονται με τον Covid – 19.

Προγεννητικός έλεγχος και Covid – 19

Ταυτόχρονα με την τήρηση των προστατευτικών μέτρων, είναι αναγκαίο μια έγκυος να συνεχίσει τους προγραμματισμένους ή έκτακτους ελέγχους χωρίς φόβο, καθώς το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ακολουθεί υποχρεωτικά αυστηρά πρωτόκολλα, όπως ειδικό εξοπλισμό προστασίας και περιορισμό της επαφής κατά τη διεξαγωγή εξετάσεων. Συμπληρωματικά μέτρα ανάλογα με την περίπτωση είναι ο συνδυασμός εξετάσεων σε μια επίσκεψη ή ακόμα και η επικοινωνία μεταξύ ιατρού και εγκύου μέσω βιντεοκλήσης.

Εάν παρόλα αυτά, μια έγκυος εμφανίσει συμπτώματα που σχετίζονται με τον Covid – 19, θα πρέπει να ενημερώσει άμεσα τον ιατρό της, προκειμένου να λάβει οδηγίες, οι οποίες περιλαμβάνουν την απομόνωση στο σπίτι, την πραγματοποίηση εξέτασης για την ανίχνευση του ιού, τον επαναπρογραμματισμό εξετάσεων και ραντεβού, κ.ά.

Σε περίπτωση μόλυνσης από τον Covid – 19, χρειάζεται η κατάσταση να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία, ακολουθώντας αποκλειστικά τις οδηγίες του ιατρού. Ανάλογα με την περίπτωση και την ύπαρξη ή μη συμπτωμάτων, μπορεί η έγκυος να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή ή νοσηλεία. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μόλυνση από τον Covid – 19 μπορεί να αλλάξει τον προγραμματισμό της εγκυμοσύνης και του τοκετού(ως προς τον τρόπο και τη χρήση αναισθησίας), παρά μόνο σε ασθενείς που παρουσίασαν σοβαρές επιπλοκές από τη νόσο, όπως πνευμονία, και προχώρησαν σε πρόωρο τοκετό ή καισαρική τομή.

Τοκετός και Covid – 19

Παρόλο που δεν υπάρχουν ακόμη πολλές έρευνες, μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί η μετάδοση του ιού από τη μητέρα στο βρέφος κατά τον τοκετό, μέσω του αμνιακού υγρού, του πλακούντα ή κολπικών εκκρίσεων ή κατά το θηλασμό.

Πρίν ή κατά την προσέλευση για τοκετό, είναι πιθανό:

  • Να ζητηθεί η πραγματοποίηση διαγνωστικού τεστ για τον Covid – 19 στην έγκυο και στο σύντροφο ή συνοδό της. Εάν ο συνοδός βρεθεί θετικός, δε θα του επιτραπεί η παραμονή στον τοκετό, γι αυτό και είναι σημαντικό να υπάρχουν πάνω από ένας πιθανοί συνοδοί, για την ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη της εγκύου.
  • Να υπάρχουν χρονικοί ή άλλοι περιορισμοί που αφορούν την παραμονή του συνοδού μετά τον τοκετό.
  • Σε περίπτωση μόλυνσης, να γίνει νοσηλεία σε χώρο ειδικά για εγκύους με Covid -19, ο ιατρός και το νοσηλευτικό προσωπικό να χρησιμοποιήσουν ειδικές στολές προστασίας και να μην υπάρχει δυνατότητα παραμονής του συνοδού στο χώρο.

Θηλασμός και Covid -19

Ο θηλασμός σε μια μητέρα με Covid – 19 προτείνεται όπως σε όλες τις νέες μητέρες για τα πολλαπλά οφέλη του. Η μητέρα μπορεί να έρθει σε επαφή δέρμα με δέρμα με το βρέφος και να θηλάσει, αν οι συνθήκες το επιτρέπουν, αρκεί να:

  • Πλένει σχολαστικά τα χέρια και τα σημεία του σώματος που έρχονται σε επαφή με το βρέφος.
  • Φοράει μάσκα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.
  • Σε περίπτωση χρήσης θήλαστρου είτε από επιλογή της μητέρας, είτε ακολουθώντας οδηγίες του ιατρού, να γίνεται σχολαστική απολύμανση όλων των εξαρτημάτων πριν από κάθε χρήση.

Βρέφος και Covid – 19

Η πιο στρεσογόνα κατάσταση για έναν νέο γονιό είναι να νοσήσει το νεογέννητο παιδί του, γι’ αυτό και σε περίπτωση που ένα βρέφος βρεθεί θετικό στον Covid -19, η νοσηλεία του γίνεται ακολουθώντας τα ίδια ιατρικά πρωτόκολλα για ασθενείς με Covid -19, ακόμα και στο ίδιο δωμάτιο με τη μητέρα του, αν το επιτρέπουν οι συνθήκες.

Σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις και καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι απαραίτητη η επικοινωνία με τον ιατρό για να λύσει απορίες, να απαντήσει σε ερωτήματα και να δώσει οδηγίες.

Εμβολιασμός και Covid – 19

Καθώς ο εμβολιασμός είναι μέχρι στιγμής προαιρετικός, κάθε γυναίκα θα πρέπει να απευθύνει στον ιατρό της κάθε ερώτηση ή απορία σχετικά με τον εμβολιασμό κατά του Covid-19. Ο ιατρός μαζί με τη μητέρα μπορούν να πάρουν την τελική απόφαση, συνυπολογίζοντας  τα οφέλη του εμβολιασμού, τις ιδιαιτερότητες της εγκυμοσύνης και τις συνθήκες της καθημερινότητας της που μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να νοσήσει.


191011

Κάντε το Επόμενο Βήμα για την Υγεία σας

Θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στο υπερσύγχρονο ιατρείο μας στην οδό Ηριδανού & να συζητήσουμε μαζί σας.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ