Προεκλαμψία
Η προεκλαμψία είναι μια πάθηση που επηρεάζει συνήθως εγκύους, οι οποίες διανύουν το δεύτερο τρίμηνο κύησης και συνηθέστερα μετά την 20η εβδομάδα κύησης ή αμέσως μετά τον τοκετό. Η προεκλαμψία προκαλεί κυρίως υψηλή αρτηριακή πίεση, γεγονός που ενέχει κινδύνους τόσο για την έγκυο, όσο και για το έμβρυο.
Παράγοντες κινδύνου προεκλαμψίας
Αν και τα ακριβή αίτια της προεκλαμψίας δεν είναι γνωστά, η προεκλαμψία σχετίζεται με προβλήματα στον πλακούντα. Στην προεκλαμψία, το έμβρυο δε λαμβάνει αρκετό αίμα από τη μητέρα μέσω του πλακούντα, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στην ελλιπή του ανάπτυξη κατά το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης.
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες ανάπτυξης της προεκλαμψίας, όπως:
- Ατομικό ιατρικό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, υψηλής αρτηριακής πίεσης ή νεφρικών παθήσεων
- Ατομικό ιατρικό ιστορικό αυτοάνοσων νοσημάτων όπως ο ερυθηματώδης λύκος ή το φωσφολιπιδικό σύνδρομο
- Μαιευτικό ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης ή προεκλαμψίας σε προηγούμενη εγκυμοσύνη
- Οικογενειακό ιατρικό ιστορικό προεκλαμψίας
- Ηλικία άνω των 40 ετών
- Δίδυμη ή πολύδυμη κύηση
- Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) άνω του 35
- Περισσότερα από 10 χρόνια χρονική απόσταση από προηγούμενη εγκυμοσύνη
- Πρώτη εγκυμοσύνη της μητέρας
Συμπτώματα προεκλαμψίας
Τα πρώιμα σημάδια της προεκλαμψίας περιλαμβάνουν υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) και πρωτεΐνη στα ούρα (πρωτεϊνουρία), συμπτώματα που δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμα, αλλά εμφανίζονται κατά τη διάρκεια εξετάσεων του προγεννητικού ελέγχου. Πέραν των παραπάνω, σε ορισμένες περιπτώσεις, η προεκλαμψία μπορεί να προκαλέσει και περαιτέρω συμπτώματα, όπως:
- Δυνατό πονοκέφαλο
- Προβλήματα όρασης, όπως για παράδειγμα θολή όραση
- Πόνο ακριβώς κάτω από τα πλευρά
- Εμετό
- Ξαφνικό πρήξιμο του προσώπου, των χεριών ή των ποδιών
Χωρίς άμεση θεραπευτική αγωγή, η προεκλαμψία μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές, όπως:
- Σπασμούς (εκλαμψία)
- Σύνδρομο HELLP (μια συνδυασμένη διαταραχή της πήξης του ήπατος και του αίματος)
- Εγκεφαλικό
- Πνευμονικό οίδημα
- Αποκόλληση του πλακούντα
Επιπλέον, η προεκλαμψία μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εμβρύου, εξαιτίας της μειωμένης παροχής αίματος από τον πλακούντα, με αποτέλεσμα να λαμβάνει λιγότερο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά.
Θεραπεία της προεκλαμψίας
Εάν διαγνωστείτε με προεκλαμψία, είναι απαραίτητη η συστηματική παρακολούθηση από εξειδικευμένο γυναικολόγο στην κύηση υψηλού κινδύνου, ενώ, ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης, μπορεί να απαιτείται νοσηλεία σε νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, πέραν της απαραίτητης φαρμακευτικής αγωγής για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, πραγματοποιούνται οι απαραίτητες για την παρακολούθηση εξετάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν τακτικούς ελέγχους αρτηριακής πίεσης, λήψη τακτικών δειγμάτων ούρων για τη μέτρηση των επιπέδων πρωτεΐνης, αιματολογικές εξετάσεις για τον έλεγχο των νεφρών και του ήπατος, υπερηχογράφημα για τον έλεγχο του πλακούντα και την ανάπτυξη του εμβρύου και ηλεκτρονική παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού του μωρού (καρδιοτοκογραφία – NST).
Καθώς η προεκλαμψία δε θεραπεύεται και δεδομένων των υπαρκτών κινδύνων για τη μητέρα και το έμβρυο, η προεκλαμψία κατατάσσεται στην κατηγορία των κυήσεων υψηλού κινδύνου. Για αυτό το λόγο, συνίσταται ο προγραμματισμός του τοκετού, ιδανικά ανάμεσα στην 37-38 εβδομάδα κύησης, αν και μπορεί είναι απαραίτητος ο πρόωρος τοκετός. Ο τοκετός μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε τεχνητά με πρόκληση, είτε μέσω καισαρικής τομής.
Μετά τον τοκετό, η προεκλαμψία δεν εξαλείφεται άμεσα, συνεπώς ενδέχεται να είναι απαραίτητη η συνέχιση της νοσηλείας. Μετά το εξιτήριο, είναι απαραίτητη η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και ενδέχεται να χρειάζεται συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής κατά την περίοδο της λοχείας, όπως επίσης και της ιατρικής παρακολούθησης για όσο διάστημα είναι απαραίτητο.
