Ιατρικά Νέα

soma_toketos-800x600.jpg

 

Είτε έχεις γεννήσει φυσιολογικά, είτε με καισαρική, είναι δεδομένο ότι θα  υπάρξουν αλλαγές στο σώμα, οι οποίες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αφήνουν πίσω κάποια σημάδια.

Το γυναικείο σώμα έχει τη μοναδική αξιοθαύμαστη ικανότητα να δημιουργεί μέσα του τη ζωή. Για να δημιουργηθεί αυτό το φιλόξενο περιβάλλον η κοιλιά μεγαλώνει, τα όργανα αλλάζουν θέση (και πιέζονται τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης) και η λεκάνη ανοίγει. Ως αποτέλεσμα, μετά τον τοκετό, είναι παράλογο να περιμένουμε το σώμα να επανέλθει σε αυτό που ήταν πριν από την εγκυμοσύνη, και μάλιστα εν ριπή οφθαλμού.

Για να μπορέσουμε να θέσουμε τις προσδοκίες για το πώς είναι ένα σώμα ρεαλιστικά, ας εξετάσουμε αναλυτικά έναν προς έναν τους παράγοντες:

 

1. Ουλές από τομές και ράμματα

Στην περίπτωση της καισαρικής τομής, η ανάρρωση περιλαμβάνει την επούλωση της τομής. Η τομή μήκους 10-15 εκατοστών γίνεται οριζόντια κάτω από την αρχή του εσώρουχου. Όσο περνάει ο καιρός ή τομή γίνεται όλο και πιο αχνή. Η θέση της και το μικρό της μέγεθος, την καθιστούν ακόμα πιο αδιόρατη, ιδιαίτερα αν καλυφθεί με τρίχες της ηβικής περιοχής.

Αντίστοιχα κατά τον φυσιολογικό τοκετό, μπορεί να προκληθεί ρήξη περινέου (τραυματισμός στο περίνεο, δηλαδή στον ιστό γύρω από τον κόλπο ή και τον πρωκτό) ή να χρειαστεί περινεοτομή (τομή στην περιοχή μεταξύ του κόλπου και του πρωκτού). Και στις δύο περιπτώσεις τοποθετούνται ειδικά απορροφήσιμα ράμματα. Οι τομές αυτές χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή κατά την επούλωση, καθώς είναι σε σημείο του σώματος που το δέρμα τεντώνεται συχνά (καθιστή θέση, χρήση τουαλέτας, σεξουαλική επαφή). Ωστόσο, μετά την επούλωσή της δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Διάβασε περισσότερα για την περινεοτομή και τη ρήξη περινέου ΕΔΩ

 

2. Αλλαγές στην κοιλιακή χώρα

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς η κοιλιά μεγαλώνει για να χωρέσει το αναπτυσσόμενο έμβρυο, εσωτερικά τόσο τα όργανα όσο και οι μύες κάνουν επίσης χώρο. Όπως είναι λογικό, μετά τον τοκετό η κοιλιά δεν επανέρχεται στην προηγούμενη της κατάσταση, τουλάχιστον όχι άμεσα. Αρχικά, μετά τον τοκετό, κουβαλάει τα εναπομείναντα υγρά, τα λόχια, τα οποία αποβάλλονται σταδιακά μέχρι και την 6η εβδομάδα.

Για να επανέλθει η κοιλιακή περιοχή στην προηγούμενη κατάσταση χρειάζονται μερικοί μήνες, ώστε να όργανα να πάρουν την πρότερη τους θέση. Όσον αφορά τους μύες, στην επαναφορά τους βοηθάει η σωματική άσκηση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από την εγκυμοσύνη. Σε μερικές περιπτώσεις, η εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει διάταση του ορθού κοιλιακού, δηλαδή ο ορθός κοιλιακός να χωριστεί σε δεξί και αριστερό κομμάτι. Αν προκύψει αυτό, χρειάζεται ήπιες ασκήσεις και τη βοήθεια φυσιοθεραπευτή. Ο κοιλιακός μύς επανέρχεται εντελώς, ανάλογα με το βαθμό της διάτασης, σε 9 εβδομάδες έως 2 χρόνια.

Τέλος, το δέρμα στην περιοχή της κοιλιάς κατά κανόνα δεν επανέρχεται τελείως. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως το σωματικό βάρος πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το μέγεθος της κοιλιάς (πχ σε δίδυμη κύηση υπάρχει μεγαλύτερη κοιλιά), η διατροφή, η σωματική άσκηση κλπ. Σε κάθε περίπτωση είναι απόλυτα φυσιολογικό το δέρμα να έχει χαλάρωση και ραγάδες.

 

3. Λεκάνη και αναπαραγωγικά όργανα

Ο κόλπος, στον φυσιολογικό τοκετό έχει διαταθεί. Τις πρώτες εβδομάδες είναι πιθανό να είναι πρησμένος. Ωστόσο, σιγά σιγά επανέρχεται, χάρη στην ελαστικότητά του. Μπορεί μην επιστρέψει ακριβώς στο ίδιο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν παραμένει χαλαρός ή έχει κάποια διαφορά που μπορεί να καταλάβει ένας σύντροφος στην σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, μπορεί στην αρχή (το νωρίτερο μετά την 6η εβδομάδα) να χρειαστεί η χρήση λιπαντικού, καθώς μπορεί να υπάρχει κολπική ξηρότητα.

Όσον αφορά τη χρήση της τουαλέτας, είναι αρκετά σύνηθες να υπάρχει συχνοουρία ή μια ελαφριά ακράτεια σε ξαφνικές κινήσεις, βήξιμο ή γέλιο, για μερικές εβδομάδες ή μήνες μετά τον τοκετό. Για την ακράτεια, όπως επίσης και την επαναφορά του κόλπου βοηθά η ήπια σωματική άσκηση που εστιάζει στους κοιλιακούς, τη μέση και τους μύες του περίνεου.

 

4. Στήθος και θηλασμός

Το στήθος μετά την εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα αν έχεις θηλάσει, είναι αναμενόμενο να μην έχει τη σφριγηλότητα που είχε. Είναι σύνηθες να υπάρχουν ραγάδες, χαλάρωση, πτώση των μαστών ή μια γενικότερη «ξεφουσκωμένη» εμφάνιση. Μερικές γυναίκες βλέπουν αλλαγή στο σχήμα ή το μέγεθος των μαστών τους (να είναι μεγαλύτεροι ή μικρότεροι) ή αποκτούν ασυμμετρία. Αυτές οι αλλαγές εξαρτώνται από το σωματικό βάρος, το πλήθος των εγκυμοσύνων, το μέγεθος των μαστών πριν την εγκυμοσύνη και η φυσική κατάσταση.

Διάβασε περισσότερα για τις αλλαγές του στήθους στην εγκυμοσύνη ΕΔΩ

 

5. Απώλεια βάρους

Το σώμα υποβάλλεται σε πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Παρόλο που το άγχος για το επιπλέον βάρος είναι αναμενόμενο και λογικό, η εγκυμοσύνη δεν είναι απλά απόκτηση κιλών. Προσπάθησε να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να αναρρώσει. Εστίασε στην κατανάλωση μιας ισορροπημένης διατροφής και στη φροντίδα του εαυτού σου. Ξεκίνησε να κάνεις απλές ασκήσεις για την κοιλιά, τη μέση και τη λεκάνη στο σπίτι, όποτε έχεις κουράγιο. Άρχισε τη σωματική άσκηση, όταν νιώσεις καλύτερα. Θυμήσου ότι το σώμα σου έχει μόλις περάσει πολλά.

 

Διάβασε περισσότερα για την ανάρρωση από φυσιολογικό τοκετό ΕΔΩ και από καισαρική ΕΔΩ

 


egkimosini_pcos-scaled-800x600.jpg

 

Αν πάσχεις από Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) ή αν γνωρίζεις γι αυτό, είναι δεδομένο ότι έχεις αντιληφθεί ότι επηρεάζει τη γονιμότητα και δημιουργεί εμπόδια στο δρόμο προς μια εγκυμοσύνη. Παράλληλα, οι πολυκυστικές ωοθήκες, σε περίπτωση εγκυμοσύνης, αυξάνουν τις πιθανότητες να υπάρξουν προβλήματα στην εγκυμοσύνη.

 

Πώς επηρεάζει το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών τη γονιμότητα;

Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι η πιο συνηθισμένη ορμονική πάθηση που προκαλεί υπογονιμότητα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Πρόκειται για μια πάθηση όπου υπάρχει ανισορροπία στα φυσιολογικά επίπεδα ορμονών, όπως τα ανδρογόνα και η τεστοστερόνη. Αυτή η ανισορροπία επηρεάζει τη διαδικασία της ωορρηξίας, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία στην ωρίμανση των ωαρίων. Τα ωάρια που δεν απελευθερώνονται, παραμένουν στις ωοθήκες δημιουργώντας μικρές κύστες, προξενώντας διόγκωση και δυσλειτουργία των ωοθηκών.

Κατά συνέπεια, αφού οι πολυκυστικές ωοθήκες επεμβαίνουν στη ωορρηξία, προξενώντας διαταραχές περιόδου, δυσχεραίνουν τη φυσιολογική διαδικασία της σύλληψης.

 

Μπορώ να μείνω έγκυος αν έχω πολυκυστικές ωοθήκες;

Η ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών δεν σημαίνει αυτόματα ότι δεν μπορεί η πάσχουσα να μείνει έγκυος. Μπορεί να σημαίνει, όμως, ότι θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος και, ίσως, ιατρική βοήθεια για να επιτευχθεί η εγκυμοσύνη.

Αρχικά, χρειάζεται να βελτιωθεί όσο το δυνατό περισσότερο η γενικότερη κατάσταση της υγείας σας και τα συμπτώματα του συνδρόμου. Αν βρίσκεστε ήδη σε πορεία θεραπείας, με φαρμακευτική αγωγή (αντισυλληπτικά χάπια και συμπληρωματική αγωγή για άλλα συμπτώματα) και γενικότερες αλλαγές για την ολιστική προσέγγιση του συνδρόμου (σωματική άσκηση, κατάλληλη διατροφή, λήψη βιταμινών και συμπληρωμάτων διατροφής), αυτή να χρειάζεται προσαρμογή ή αλλαγή. Αν δεν βρίσκεστε σε πορεία θεραπείας, είναι πιθανό να χρειάζεται να αφιερώσετε πρώτα ένα χρονικό διάστημα σε αυτή, ώστε να επιδράσει η φαρμακευτική αγωγή και να προσαρμοστεί ο οργανισμός, πριν ξεκινήσετε προσπάθειες τεκνοποίησης.

Σπανιότερα, αν υπάρχουν κύστες σε μεγάλο μέγεθος ή σε θέση όπου εμποδίζουν με πρακτικό τρόπο την ωορρηξία, μπορεί ο γυναικολόγος να συστήσει την αφαίρεση τους με λαπαροσκοπικό ή ρομποτικό χειρουργείο.

Σε κάποιες πάσχουσες, το σύνδρομο συνοδεύεται από άλλες παθήσεις όπως σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, κατάθλιψη, υψηλή αρτηριακή πίεση ή χοληστερίνη, καρδιαγγειακά προβλήματα, υπνική άπνοια ή παχυσαρκία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χρειάζεται να ακολουθούνται κατά γράμμα οι αντίστοιχες θεραπείες, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα αυτές οι παθήσεις να επιδράσουν αρνητικά στην εγκυμοσύνη και την υγεία της ασθενούς. Για παράδειγμα, αν υπάρχει παχυσαρκία μπορεί οι γιατροί να προτείνουν βαριατρικό χειρουργείο (πχ. γαστρικό μανίκι), ώστε να υπάρξει απώλεια βάρους.

Έπειτα από αυτά τα βήματα, μπορείτε να ξεκινήσετε τις προσπάθειες τεκνοποίησης. Ιδανικά, θα ήταν καλό να έχει ελεγχθεί και ο σύντροφος σας για υπογονιμότητα, γιατί δεν είναι σπάνιο να συνυπάρχει παράλληλα και κάποιο αίτιο ανδρικής υπογονιμότητας. Αν δεν υπάρχει εγκυμοσύνη μετά από προσπάθειες 6 μηνών, κλείστε ραντεβού με τον γυναικολόγο σας.

 

Θεραπείες γονιμότητας και πολυκυστικές ωοθήκες

Αν όλοι οι παράγοντες που αναφέρθηκαν έχουν ελεγχθεί και έχουν γίνει οι κατάλληλες θεραπείες, ωστόσο δεν έχει έρθει η επιθυμητή εγκυμοσύνη, μια γυναίκα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών μπορεί να υποβοηθηθεί με θεραπείες γονιμότητας όπως:

  • Φαρμακευτική αγωγή για την πρόκληση ωορρηξίας: στοχεύει στην ωρίμανση και απελευθέρωση ενός ωαρίου. Το ζευγάρι πρέπει να έχει σεξουαλικές επαφές σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μετά την πρόκληση (περίπου 32 ώρες μετά).
  • Εξωσωματική γονιμοποίηση με ημι-φυσικό κύκλο (mini IVF): είναι μια ηπιότερη και λιγότερο επεμβατική μέθοδος εξωσωματικής γονιμοποίησης, με χρήση πολύ μικρότερων δόσεων φαρμάκων.

 

Τι πρέπει να γνωρίζω ως έγκυος με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών;

Μια έγκυος με πολυκυστικές ωοθήκες, ανάλογα με τα κλινικά ευρήματα της ενδομητρίωσης και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας της, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να βιώσει προβλήματα ή επιπλοκές όπως:

 

Επηρεάζει η εγκυμοσύνη τα συμπτώματα του συνδρόμου;

Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από έρευνες, ώστε να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα με ποιο τρόπο και σε ποιο βαθμό επηρεάζει η εγκυμοσύνη τα συμπτώματα του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών. Κάποιες γυναίκες βιώνουν αύξηση της έντασης των συμπτωμάτων και κάποιες δεν αναγνωρίζουν καμία ουσιαστική διαφορά στα συμπτώματα, λόγω των ορμονών της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Δεδομένου του γεγονότος ότι η φαρμακευτική αγωγή που μπορεί να χορηγηθεί στην εγκυμοσύνη είναι περιορισμένη, αυτό το ζήτημα εξαρτάται από την πρότερη κατάσταση της υγείας της εγκύου και της συνέχισης της ολιστικής προσέγγισης του συνδρόμου. Η ακολούθηση υγιεινούς διατροφής, προσαρμοσμένης στο σύνδρομο και η σωματική άσκηση, βοηθούν όχι μόνο στη διαχείριση των συμπτωμάτων, αλλά και στην ίδια την καλύτερη εμπειρία της εγκυμοσύνης.

 

Συμπερασματικά, η επίτευξη μιας υγιούς εγκυμοσύνης και η απόκτηση ενός υγιούς μωρού είναι δυνατή, όταν υπάρχουν πολυκυστικές ωοθήκες. Με την κατάλληλη παρακολούθηση από εξειδικευμένο γυναικολόγο και ιατρικό προσωπικό, και τη συστηματική εφαρμογή των οδηγιών του γιατρού, όποιο πρόβλημα ή επιπλοκή μπορεί να προκύψει είναι διαχειρίσιμο.


anarrosi_toketos-800x600.jpg

 

Η περίοδος της ανάρρωσης από έναν τοκετό ονομάζεται λοχεία, ενώ σύμφωνα με την πιο σύγχρονη ιατρική γνώση, το πρώτο τρίμηνο μετά τον τοκετό ονομάζεται 4ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Για τις γυναίκες που γεννούν με φυσιολογικό τοκετό, η ανάρρωση από αυτόν περιλαμβάνει 3 στάδια, κατά τα οποία βιώνουν διάφορες σωματικές δυσκολίες όπως η αιμορραγία (λόχια), η φροντίδα πιθανών ραμμάτων και η γενικότερη επαναφορά του σώματός τους στην προηγούμενη του κατάσταση, ενώ παράλληλα φροντίζουν ένα μικροσκοπικό πλασματάκι που χρειάζεται την προσοχή τους 24ώρες το 24ωρο.

Τι πρέπει να περιμένει μια νέα μητέρα κατά την ανάρρωσή της από φυσιολογικό τοκετό; Ενημερωθείτε συνοπτικά, διαβάζοντας παρακάτω:

 

Στάδια ανάρρωσης από τον τοκετό

Οι επαγγελματίες υγείας κατηγοριοποιούν την ανάρρωση από τοκετό σε 3 στάδια:

  1. Το πρώτο στάδιο (acute phase) αφορά το πρώτο 24ωρο μετά τον τοκετό. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό χρονικό όριο, μέσα στο οποίο οι λεχώνες παρακολουθούνται στενά από το ιατρικό προσωπικό του μαιευτηρίου, καθώς υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστεί κάποια επείγουσα ιατρική κατάσταση, όπως η προεκλαμψία, αιμορραγία, θρόμβωση, κ.ά.
  2. Το δεύτερο στάδιο (subacute phase) ξεκινάει από το πρώτο 24ώρο μετά τον τοκετό και διαρκεί μέχρι την 6η εβδομάδα. Σε αυτό το στάδιο, το σώμα έχει ξεκινήσει τη διαδικασία επαναφοράς του, ωστόσο χρειάζεται ακόμα πολλή προσοχή.  Η επάνοδος στην καθημερινή ρουτίνα πρέπει να γίνεται σταδιακά, τηρώντας τις οδηγίες του ιατρικού προσωπικού, όσον αφορά την προσωπική υγιεινή, τη φροντίδα τυχόν ραμμάτων, κλπ. Η επιλόχειος κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί σε αυτό το στάδιο.
  3. Το τρίτο στάδιο (delayed phase) ξεκινάει από τις 6 εβδομάδες και διαρκεί μέχρι και τους 6 μήνες μετά τον τοκετό. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα όπου γίνονται εμφανείς οι σωματικές αλλαγές, καθώς το σώμα σταδιακά επιστρέφει στην πρότερή του κατάσταση.

 

Αιμορραγία και κολπικές εκκρίσεις (λόχια)

Μετά τη γέννηση του μωρού της, κάθε γυναίκα βιώνει τα λόχια, δηλαδή τη φυσιολογική αιμορραγία μετά τον τοκετό, η οποία είναι η διαδικασία με την οποία ο οργανισμός αποβάλλει όλα τα εναπομείναντα υγρά, ενώ αναρρώνει. Η αιμορραγία της λοχείας είναι εκτεταμένη τις πρώτες 3 με 10 ημέρες και θυμίζει μια πολύ έντονη περίοδο. Με το πέρασμα των ημερών η ποσότητα σιγά σιγά μειώνεται και το χρώμα των κολπικών εκκρίσεων αλλάζει από βαθύ κόκκινο σε ανοιχτό κόκκινο και έπειτα σε ροζ, καφέ ή ανοιχτό κίτρινο. Ωστόσο, μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 6 εβδομάδες.

Είναι φυσιολογικό η αιμορραγία να είναι πιο έντονη ή και να υπάρχουν πόνοι περιόδου όταν υπάρχει σωματική δραστηριότητα ή κατά το θηλασμό, αφού ο θηλασμός βοηθάει τη μήτρα να συσπάται, επιστρέφοντας σιγά σιγά στο αρχικό της μέγεθος. Για τα λόχια υπάρχουν στην αγορά ειδικές σερβιέτες λοχείας, οι οποίες έχουν μεγαλύτερη απορροφητικότητα.

 

Φροντίδα πιθανών ραμμάτων

Μετά το φυσιολογικό τοκετό, υπάρχει η πιθανότητα να χρειαστούν ράμματα, εάν προκύψει ρήξη περινέου (τραυματισμός στον ιστό γύρω από τον κόλπο και τον πρωκτό, ο οποίος μπορεί να συμβεί κατά τον τοκετό) ή να χρειαστεί να γίνει περινεοτομή [τομή στην περιοχή μεταξύ του κόλπου και του πρωκτού (περίνεο), η οποία επιτρέπει στο μωρό να περάσει με ασφάλεια από τον κόλπο].

Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ειδικά και απορροφήσιμα από τον οργανισμό, μέσα σε 15-20 ημέρες.  Στο διάστημα αυτό, χρειάζεται να ακολουθηθούν συγκεκριμένες οδηγίες για τη φροντίδα και τον καθαρισμό της περιοχής, οι οποίες δίνονται πριν από την έξοδο από το μαιευτήριο. Συνοπτικά χρειάζεται η περιοχή να καθαρίζεται απαλά με ζεστό νερό και να στεγνώνεται πολύ καλά, ιδιαίτερα μετά τη χρήση της τουαλέτας και την αλλαγή των ειδικών σερβιετών λοχείας. Το ευτύχημα είναι ότι η περιοχή του περινέου είναι πλούσια σε αιμοφόρα αγγεία και για αυτό το λόγο επουλώνεται πολύ γρηγορότερα από άλλα σημεία του σώματος.

Επιπλέον, την επούλωση μπορεί να βοηθήσει η ξεκούραση σε ξαπλωτή θέση ανάσκελα ή στο πλάι. Όταν χρειάζεται η καθιστή θέση, προτείνεται να χρησιμοποιείται ένα μικρό μαξιλάρι ή μια μικρή τυλιγμένη πετσέτα κάτω από κάθε γλουτό, ώστε να μην πιέζεται η περιοχή. Τέλος, συστήνεται η εφαρμογή πάγου τυλιγμένου σε πετσέτα στην περιοχή για λίγα λεπτά.

Διάβασε περισσότερα για την περινεοτομή και τη ρήξη περινέου

 

Συμβουλές για τη χρήση της τουαλέτας

Μετά από την ένταση του φυσιολογικού τοκετού, πολλές γυναίκες φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα. Αυτό προκύπτει αφενός επειδή κατά κανόνα υπάρχει δυσκοιλιότητα τις πρώτες μέρες και παράλληλα μπορεί να μην επανέλθει αμέσως η αίσθηση της ανάγκης για ούρηση, και αφετέρου επειδή μπορεί να υπάρχουν ράμματα. Έτσι δημιουργείται αβεβαιότητα για το αν και κατά πόσο μπορούν να σφιχτούν, πώς θα καθαριστούν σωστά μετά κλπ. Στην περίπτωση της αφόδευσης, μια οδηγία που μπορεί να βοηθήσει είναι να κρατούν μια γάζα ή μια σερβιέτα λοχείας πάνω από τα ράμματα, ασκώντας ελάχιστη πίεση, ώστε να νιώθουν μεγαλύτερη σταθερότητα και σιγουριά.

Κατά την περίοδο της ανάρρωσης και λόγω της χαλάρωσης των μυών της λεκάνης και του περινέου, είναι αρκετά σύνηθες να υπάρχει μια ελαφριά ακράτεια σε ξαφνικές κινήσεις, βήξιμο ή γέλιο. Αυτό βελτιώνεται σταδιακά ξεκινώντας ασκήσεις ενδυνάμωσης του πυελικού εδάφους που μπορεί να δώσει ο γυναικολόγος.

 

Έναρξη της περιόδου και πιθανότητες εγκυμοσύνης

Μετά από μια εγκυμοσύνη, η περίοδος συνήθως επανέρχεται στις 5-6 εβδομάδες μετά τον τοκετό, ενώ μπορεί να καθυστερήσει αν η μητέρα κάνει αποκλειστικό θηλασμό. Πρακτικά, είναι πιθανή μια εγκυμοσύνη ήδη από την 3η εβδομάδα μετά τον τοκετό, αφού ο κύκλος της περιόδου επανέρχεται στα φυσιολογικά. Κατά κανόνα συστήνεται η αποφυγή των σεξουαλικών επαφών το λιγότερο μέχρι τις 6 εβδομάδες, ίσως και περισσότερο, ανάλογα με το αν υπάρχουν ράμματα και πως προχωράει η επούλωσή τους.

 


anarrosi_kaisariki-800x600.jpg

 

Η περίοδος της ανάρρωσης από έναν τοκετό ονομάζεται λοχεία, ενώ σύμφωνα με την πιο σύγχρονη ιατρική γνώση, το πρώτο τρίμηνο μετά τον τοκετό ονομάζεται 4ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Για τις γυναίκες που γεννούν με καισαρική ή ήπια καισαρική, η ανάρρωση από αυτόν περιλαμβάνει 3 στάδια, κατά τα οποία βιώνουν διάφορες σωματικές δυσκολίες όπως η αιμορραγία (λόχια), η ανάρρωση από το χειρουργείο και η φροντίδα της καισαρικής τομής και η γενικότερη επαναφορά του σώματός τους στην προηγούμενη του κατάσταση, ενώ παράλληλα φροντίζουν ένα μικροσκοπικό πλασματάκι που χρειάζεται την προσοχή τους 24ώρες το 24ωρο.

Τι πρέπει να περιμένει μια νέα μητέρα κατά την ανάρρωσή της από τοκετό με καισαρική; Ενημερωθείτε συνοπτικά, διαβάζοντας παρακάτω:

 

Στάδια ανάρρωσης από τον τοκετό

Οι επαγγελματίες υγείας κατηγοριοποιούν την ανάρρωση από τοκετό σε 3 στάδια:

  1. Το πρώτο στάδιο (acute phase) αφορά το πρώτο 24ωρο μετά τον τοκετό. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό χρονικό όριο, μέσα στο οποίο οι λεχώνες παρακολουθούνται στενά από το ιατρικό προσωπικό του μαιευτηρίου, καθώς υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστεί κάποια επείγουσα ιατρική κατάσταση, όπως η προεκλαμψία, αιμορραγία, θρόμβωση, κ.ά.
  2. Το δεύτερο στάδιο (subacute phase) ξεκινάει από το πρώτο 24ώρο μετά τον τοκετό και διαρκεί μέχρι την 6η εβδομάδα. Σε αυτό το στάδιο, το σώμα έχει ξεκινήσει τη διαδικασία επαναφοράς του, ωστόσο χρειάζεται ακόμα πολλή προσοχή.  Η επάνοδος στην καθημερινή ρουτίνα πρέπει να γίνεται σταδιακά, τηρώντας τις οδηγίες του ιατρικού προσωπικού, όσον αφορά την προσωπική υγιεινή, τη φροντίδα της τομής, κλπ. Η επιλόχειος κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί σε αυτό το στάδιο.
  3. Το τρίτο στάδιο (delayed phase) ξεκινάει από τις 6 εβδομάδες και διαρκεί μέχρι και τους 6 μήνες μετά τον τοκετό. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα όπου γίνονται εμφανείς οι σωματικές αλλαγές, καθώς το σώμα σταδιακά επιστρέφει στην πρότερή του κατάσταση.

 

Νοσηλεία στο μαιευτήριο

Μετά τον τοκετό με καισαρική, συνήθως η διάρκεια παραμονής στο μαιευτήριο είναι 2 – 4 ημέρες, ανάλογα με την κατάσταση της υγείας της μητέρας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής γίνεται φροντίδα της τομής και δίνεται φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του πόνου. Το προσωπικό του μαιευτηρίου ενθαρρύνει τη μητέρα να αρχίσει να περπατάει και να φροντίζει τις ανάγκες του μωρού της, συμπεριλαμβανομένου και του θηλασμού, αν το επιθυμεί.

 

Αιμορραγία και κολπικές εκκρίσεις (λόχια)

Μετά τη γέννηση του μωρού της, κάθε γυναίκα βιώνει τα λόχια, δηλαδή τη φυσιολογική αιμορραγία μετά τον τοκετό, η οποία είναι η διαδικασία με την οποία ο οργανισμός αποβάλλει όλα τα εναπομείναντα υγρά. Η αιμορραγία της λοχείας είναι εκτεταμένη τις πρώτες 3 με 10 ημέρες και θυμίζει μια πολύ έντονη περίοδο. Με το πέρασμα των ημερών η ποσότητα σιγά σιγά μειώνεται και το χρώμα των κολπικών εκκρίσεων αλλάζει από βαθύ κόκκινο σε ανοιχτό κόκκινο και έπειτα σε ροζ, καφέ ή ανοιχτό κίτρινο. Ωστόσο, μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 6 εβδομάδες.

Είναι φυσιολογικό η αιμορραγία να είναι πιο έντονη ή και να υπάρχουν πόνοι περιόδου όταν υπάρχει σωματική δραστηριότητα ή κατά το θηλασμό, αφού ο θηλασμός βοηθάει τη μήτρα να συσπάται, επιστρέφοντας σιγά σιγά στο αρχικό της μέγεθος. Για τα λόχια υπάρχουν στην αγορά ειδικές σερβιέτες λοχείας, οι οποίες έχουν μεγαλύτερη απορροφητικότητα.

 

Φροντίδα της τομής

Στην καισαρική, η τομή γίνεται στην περιοχή κάτω από την αρχή του εσώρουχου και είναι μια οριζόντια γραμμή μήκους 10-20 εκατοστών. Πριν από την έξοδο από το μαιευτήριο, το ιατρικό προσωπικό δίνει οδηγίες για τη φροντίδα και τον καθαρισμό της καισαρικής τομής. Αυτές οι οδηγίες συνήθως περιλαμβάνουν την προστασία της τομής από υγρά, τον ήπιο καθαρισμό και φροντίδα της, τη χρήση φαρδιών, άνετων και βαμβακερών ρούχων και εσωρούχων και την ενημέρωση για σημάδια που μπορεί να σημαίνουν ότι έχει μολυνθεί.

Τα ράμματα συνήθως απορροφώνται μέσα σε λίγες μέρες, ενώ η επούλωση της τομής επιτυγχάνεται περίπου στις 12 εβδομάδες. Για μερικούς μήνες η τομή έχει κοκκινωπό χρώμα (ή είναι πιο σκουρόχρωμη ή λευκή, αν πρόκειται για πιο μελαμψό δέρμα) και γι αυτό το λόγο είναι και πιο εμφανής. Όσο περνάει ο καιρός και με την κατάλληλη φροντίδα και προσοχή, το χρώμα της εξασθενεί και συχνά καλύπτεται από τρίχες.

 

Συμβουλές για τη χρήση της τουαλέτας

Μετά από τοκετό με καισαρική και την απομάκρυνση του καθετήρα, πολλές γυναίκες φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα. Αυτό προκύπτει αφενός επειδή κατά κανόνα υπάρχει δυσκοιλιότητα τις πρώτες μέρες και παράλληλα μπορεί να μην επανέλθει αμέσως η αίσθηση της ανάγκης για ούρηση, και αφετέρου επειδή μπορεί να υπάρχουν ράμματα. Έτσι δημιουργείται αβεβαιότητα για το αν και κατά πόσο μπορούν να σφιχτούν, πώς θα καθαριστούν σωστά μετά κλπ, δεδομένης και της δυσκολίας στην κίνηση λόγω της τομής. Στην περίπτωση της αφόδευσης, μια οδηγία μπορεί να βοηθήσει είναι να τοποθετούν ένα σκαμπό ή ένα κουτί κάτω από τα πόδια, όταν κάθονται στη λεκάνη, ώστε να ανέβουν τα γόνατα πάνω από το ύψος της λεκάνης και να κρατήσουν ίσια την πλάτη. Αυτή η στάση βοηθά να χαλαρώσει ο εντερικός σωλήνας.

Κατά την περίοδο της ανάρρωσης και λόγω της χαλάρωσης των μυών της λεκάνης και του περινέου, είναι αρκετά σύνηθες να υπάρχει μια ελαφριά ακράτεια σε ξαφνικές κινήσεις, βήξιμο ή γέλιο. Αυτό βελτιώνεται σταδιακά ξεκινώντας ασκήσεις ενδυνάμωσης του πυελικού εδάφους που μπορεί να δώσει ο γυναικολόγος.

 

Έναρξη της περιόδου και πιθανότητες εγκυμοσύνης

Μετά από μια εγκυμοσύνη, η περίοδος συνήθως επανέρχεται στις 5-6 εβδομάδες μετά τον τοκετό, ενώ μπορεί να καθυστερήσει αν η μητέρα κάνει αποκλειστικό θηλασμό. Πρακτικά, είναι πιθανή μια εγκυμοσύνη ήδη από την 3η εβδομάδα μετά τον τοκετό, αφού ο κύκλος της περιόδου επανέρχεται στα φυσιολογικά. Κατά κανόνα συστήνεται η αποφυγή των σεξουαλικών επαφών το λιγότερο μέχρι τις 6 εβδομάδες, ίσως και περισσότερο, ανάλογα με το αν υπάρχουν ράμματα και πως προχωράει η επούλωσή τους.

 


egkimosini_endomitriosi-800x600.jpg

 

Αν έχεις διαβάσει έγκυρα άρθρα για την ενδομητρίωση, ή αν πάσχεις από αυτή, σίγουρα θα έχεις ακούσει ότι η επηρεάζει τη γυναικεία γονιμότητα. Και πράγματι, η ενδομητρίωση πέρα από τα πολύ έντονα συμπτώματα και τον πόνο που δημιουργεί στις πάσχουσες, δημιουργεί εμπόδια στο δρόμο προς μια εγκυμοσύνη. Παράλληλα, παρόλο που είναι δυνατό μια γυναίκα με ενδομητρίωση να μείνει έγκυος και να γεννήσει με ασφάλεια, η ενδομητρίωση μπορεί δυνητικά να αυξήσει τον κίνδυνο προβλημάτων στην εγκυμοσύνη.

 

Πώς επηρεάζει η ενδομητρίωση τη γονιμότητα; 

Η γενεσιουργός αιτία της ενδομητρίωσης είναι το γεγονός ότι ιστός, παρόμοιος με αυτόν του ενδομήτριου, που βρίσκεται στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στον κύκλο της περιόδου, μπορεί να αναπτυχθεί σε άλλα σημεία των αναπαραγωγικών οργάνων ή και σε άλλα όργανα.

Από πρακτικής άποψης, αν αναπτυχθεί ιστός ενδομητρίωσης μέσα στις ωοθήκες ή τις σάλπιγγες, εμποδίζει τη διαδρομή του ωαρίου ή την εμφύτευση του, αφού έχει γονιμοποιηθεί. Υπάρχει και το ενδεχόμενο οι ιστοί της ενδομητρίωσης να έχουν μεγαλώσει και αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που να έχουν δημιουργήσει βλάβες στα αναπαραγωγικά όργανα. Επιπλέον, οι ορμονικές διαφορές και η φλεγμονές που υπάρχουν μπορεί να δημιουργούν ένα εχθρικό περιβάλλον. Αυτό το περιβάλλον δεν επιτρέπει στο σπέρμα να επιβιώσει, στο ωάριο να γονιμοποιηθεί ή στο έμβρυο να μεγαλώσει σωστά.

 

Μπορώ να μείνω έγκυος αν έχω ενδομητρίωση;

Η ύπαρξη ενδομητρίωσης σίγουρα δε σημαίνει ότι η πάσχουσα δε μπορεί να μείνει έγκυος. Μπορεί, όμως, να σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος ή να είναι δυσκολότερο να επιτευχθεί μια εγκυμοσύνη με φυσιολογικό τρόπο. Αντίστοιχα, κάποιες γυναίκες μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν τεχνικές και μέσα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και εξωσωματικής γονιμοποίησης, ώστε να πετύχουν το σκοπό τους, αν υπάρχουν εμπόδια για τη φυσιολογική σύλληψη. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθούν τεχνικές όπως κατάψυξη ωαρίων, ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI), εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), μίνι εξωσωματική γονιμοποίηση (Mini IVF) και ετερόλογη γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων ή σπέρματος.

 

Τι πρέπει να γνωρίζω ως έγκυος με ενδομητρίωση;

Μια έγκυος με ενδομητρίωση, ανάλογα βέβαια με τα κλινικά ευρήματα της ενδομητρίωσης και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας της έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να βιώσει προβλήματα ή επιπλοκές στην εγκυμοσύνη ή τον τοκετό. Σε κάποιες σοβαρές περιπτώσεις ενδομητρίωσης η εγκυμοσύνη μπορεί να χαρακτηριστεί ως κύηση υψηλού κινδύνου.

Μια έγκυος με ενδομητρίωση έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να βιώσει:

 

Θεραπείες ενδομητρίωσης και εγκυμοσύνη: Μπορούν να συνδυαστούν;

Η θεραπευτική αγωγή για την ενδομητρίωση συνήθως περιλαμβάνει λήψη φαρμακευτικής αγωγής (ορμονική θεραπεία) και χειρουργική αφαίρεση του ιστού. Καμία από τις δυο θεραπείες δε συνίστανται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επιπλέον, η φαρμακευτική αγωγή για την ενδομητρίωση που σχετίζεται με τη ρύθμιση της περιόδου όπως τα αντισυλληπτικά χάπια, μπορεί να δυσκολέψει περαιτέρω τη σύλληψη. Συνεπώς, αν υπάρχει πρόθεση τεκνοποίησης χρειάζεται να διακοπεί.

Πριν από τη σύλληψη, ωστόσο, υπάρχει μέριμνα που μπορεί να ληφθεί για την ενίσχυση της γονιμότητας και την αύξηση των πιθανοτήτων σύλληψης πριν το ζευγάρι ξεκινήσει να έχει ελεύθερες επαφές. Ένας εξειδικευμένος γυναικολόγος στην ενδομητρίωση μπορεί να προτείνει την χειρουργική αφαίρεση με λαπαροσκόπηση ή με ρομποτική χειρουργική. Με αυτές τις τεχνικές, η ανάρρωση είναι ταχύτερη, ενώ υπάρχει πολύ μειωμένη πιθανότητα πυελικών συμφύσεων που μπορεί να επιδεινώσουν τη γονιμότητα. Επιπλέον, μπορεί να προτείνει ένα ολιστικό πλάνο θεραπείας της ενδομητρίωσης και να συνταγογραφήσει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή για τη βελτίωση της γονιμότητας. Σε αυτή την περίπτωση η γυναίκα και το ζευγάρι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ότι πρέπει να δώσουν χρόνο και να έχουν υπομονή, ώστε η διαδικασία της ανάρρωσης να έχει ολοκληρωθεί πριν ξεκινήσουν να έχουν ελεύθερες επαφές ή να προχωρήσουν σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

 

Επηρεάζει η εγκυμοσύνη τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης;

Δεν υπάρχουν επαρκή αξιόπιστα στοιχεία από έρευνες, ώστε να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως και σε ποιο βαθμό επηρεάζει η εγκυμοσύνη τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Κάποιες γυναίκες βιώνουν μείωση της έντασης των συμπτωμάτων και του πόνου, ακόμα και σμίκρυνση των ιστών της ενδομητρίωσης, εξαιτίας της αύξησης των επιπέδων της προγεστερόνης στον οργανισμό. Άλλες γυναίκες δεν αναγνωρίζουν καμία ουσιαστική διαφορά στα συμπτώματα, ενώ κάποιες βιώνουν επιδείνωση των συμπτωμάτων, εξαιτίας της διόγκωσης της μήτρας, η οποία συμπαρασύρει περιβάλλοντες ενδομητρικούς ιστούς, όσο προχωράει η εγκυμοσύνη.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Το τι θα συμβεί εξαρτάται από τις θέσεις που υπάρχει ιστός ενδομητρίωσης και την έκταση που αυτός καταλαμβάνει, τη φυσιολογική παραγωγή ορμονών στην εγκυμοσύνη και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεται το σώμα σε όλες αυτές τις αλλαγές.

 

Συμπερασματικά, η επίτευξη μιας υγιούς εγκυμοσύνης και η απόκτηση ενός υγιούς μωρού είναι δυνατή και συμβαίνει συχνά. Μολαταύτα, κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική και εξαρτάται  από τη θέση και την έκταση της ενδομητρίωσης, την ένταση των συμπτωμάτων και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας της μέλλουσας μητέρας, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχολογικής κατάστασης. Ανάλογα με αυτά, μπορεί να απαιτείται στενότερη και συχνότερη παρακολούθηση και διαγνωστικές εξετάσεις καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή και συγκεκριμένες οδηγίες από τον γιατρό.

 


test_egkimosinis-800x600.jpg

 

Τα τεστ εγκυμοσύνης αποτελούν τον πιο εύκολο και άμεσο τρόπο να μάθει μια γυναίκα αν είναι έγκυος. Υπάρχουν δύο είδη τεστ εγκυμοσύνης: τα τεστ που υπάρχουν στα φαρμακεία, τα οποία είναι τεστ ούρων που οι γυναίκες μπορούν να κάνουν στο σπίτι τους ή σε κάποιο άλλο ασφαλές μέρος και τα αιματολογικά τεστ που γίνονται αποκλειστικά σε γυναικολογικά ιατρεία ή σε κέντρα εργαστηριακών εξετάσεων.

Παρακάτω απαντώ στις 5 συχνότερες ερωτήσεις σε σχέση με τα φαρμακευτικά τεστ εγκυμοσύνης (ούρων):

 

1. Πώς λειτουργούν τα τεστ εγκυμοσύνης;

Τα τεστ εγκυμοσύνης αναπτύχθηκαν ως εξετάσεις που ανιχνεύουν την ύπαρξη και την ποσότητα της ορμόνης της ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG), πιο συγκεκριμένα της β-χοριακής γοναδοτροπίνης(β-hCG).

H β-χοριακή, όπως την αποκαλούμε εν συντομία, είναι μια ορμόνη η οποία αρχίζει να απελευθερώνεται στον οργανισμό κατά την εγκυμοσύνη. Το σώμα αρχίζει να παράγει την ορμόνη συνήθως ταυτόχρονα με την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου, περίπου 10 ημέρες μετά τη σύλληψη. Μπορεί ωστόσο η ορμόνη να υπάρχει στον οργανισμό και νωρίτερα, όμως σε τόσο μικρή ποσότητα που δεν ανιχνεύεται από το τεστ.

Τα τεστ εγκυμοσύνης που υπάρχουν στα φαρμακεία ανιχνεύουν την β-χοριακή μέσω των ούρων. Τρόπος διεξαγωγής του τεστ μπορεί να διαφέρει αμυδρά από εταιρεία σε εταιρεία και χρειάζεται πάντα να ακολουθούνται επακριβώς οι οδηγίες. Συνήθως, η διαδικασία περιλαμβάνει είτε την συλλογή των ούρων σε έναν ουροσυλλέκτη/δοχείο και τη βύθιση του ειδικού στικ σε αυτό, είτε την ούρηση κατευθείαν πάνω στο στικ (κρατώντας το άκρο απευθείας στη ροή των ούρων για 5 δευτερόλεπτα). Τα ούρα δεν απαιτείται να ληφθούν συγκεκριμένη ώρα της ημέρας. Τα αποτελέσματα του τεστ εμφανίζονται πάνω σε αυτό είτε μέσω ενός συμβόλου (του συν ή του πλην, 1 ή 2 γραμμών, κ.α), μόλις περάσει ο απαιτούμενος χρόνος, δηλαδή λίγα λεπτά. Τα τεστ εγκυμοσύνης του φαρμακείου έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι άμεσα διαθέσιμα από τα φαρμακεία και μπορούν να γίνουν με ηρεμία από την άνεση του σπιτιού. 

 

2. Πότε να κάνω τεστ εγκυμοσύνης;

Συνήθως ένα τεστ εγκυμοσύνης μπορεί να γίνει από την πρώτη μέρα της καθυστέρησης της περιόδου ή ιδανικά 1 εβδομάδα μετά την πρώτη μέρα καθυστέρησης. Εναλλακτικά, αν ο κύκλος δεν είναι σταθερός προτείνεται τουλάχιστον 21 μέρες μετά τη σεξουαλική επαφή.

Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να θέλει μια γυναίκα να κάνει τεστ είναι:

  • Έχει καθυστέρηση
  • Έχει συμπτώματα που θα μπορούσαν να οφείλονται σε εγκυμοσύνη όπως πόνος και πρήξιμο στο στήθος, πόνους περιόδου, ναυτία, συχνοουρία ή εμετό
  • Είχε ελεύθερη σεξουαλική επαφή
  • Είχε σεξουαλική επαφή κατά την οποία απέτυχε η μέθοδος αντισύλληψης (πχ. έσπασε το προφυλακτικό, δεν είχε λάβει το αντισυλληπτικό χάπι εκείνη την ημέρα, κ.ά.)
  • Έχει συχνές σεξουαλικές επαφές με τον σύντροφο, επειδή επιθυμούν να τεκνοποιήσουν
  • Έχει υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση
  • Για προληπτικούς λόγους, για τη διενέργεια άλλων εξετάσεων ή επεμβάσεων

 

3. Πότε υπάρχει πιθανότητα ένα τεστ εγκυμοσύνης να μη βγάλει σωστό αποτέλεσμα;

Τα φαρμακευτικά τεστ εγκυμοσύνης είναι αξιόπιστα κατά 99% σχεδόν, αν έχουν γίνει σωστά ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες. Ωστόσο, υπάρχει η πιθανότητα να εμφανίζουν λανθασμένο αποτέλεσμα αν δεν έχουν ακολουθηθεί σωστά οι οδηγίες, όπως για παράδειγμα αν δεν βυθιστεί το στικ στα ούρα στον απαιτούμενο χρόνο.

Σπανιότερα, υπάρχει η πιθανότητα να βγει λανθασμένο αποτέλεσμα εξαιτίας διαφόρων άλλων παραγόντων, όπως:

  • Το τεστ έγινε πολύ σύντομα μετά τη σεξουαλική επαφή.
  • Έχει υπάρξει πρόσφατα τοκετός, εξωμήτρια κύηση, αποβολή ή έκτρωση, συνεπώς υπάρχει ακόμα η ορμόνη στον οργανισμό.
  • Η γυναίκα λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για θεραπεία γονιμότητας, η οποία επηρεάζει το αποτέλεσμα του τεστ.
  • Η γυναίκα πάσχει από κάποια γυναικολογική πάθηση όπως η αδενομύωση, η κύστη ωοθήκης ή κάποιο σπάνιο είδος καρκινώματος ή όγκου.

 

4. Πότε πρέπει να επισκεφτώ γυναικολόγο;

Είτε το φαρμακευτικό τεστ εγκυμοσύνης είναι θετικό, είτε είναι αρνητικό, αλλά υπάρχει ακόμα η υποψία εγκυμοσύνης, συνίσταται η επίσκεψη σε ένα γυναικολόγο. Η διενέργεια της αιματολογικής εξέτασης της β-χοριακής είναι το επόμενο σημαντικό βήμα, καθώς δίνει πιο αξιόπιστα αποτελέσματα και μπορεί να αποκαλύψει κατά προσέγγιση την εβδομάδα κύησης

 

5. Είναι αξιόπιστα τα τεστ εγκυμοσύνης με υλικά που έχουμε στο σπίτι;

Πριν από την ανάπτυξη των τεστ εγκυμοσύνης, οι άνθρωποι έψαχναν πάντοτε τρόπους να πάρουν απαντήσεις σε θέματα που τους απασχολούσαν, όπως για παράδειγμα το αν κάποια είναι έγκυος. Εξαιτίας αυτού είχαν αναπτύξει διάφορα εμπειρικά τεστ εγκυμοσύνης, όπου συνήθως αναμείγνυαν κάποιο εύκολα προσβάσιμο υλικό, όπως για παράδειγμα αλάτι ή ζάχαρη, με ούρα, κρίνοντας για την ύπαρξη εγκυμοσύνης από τη χημική αντίδραση που προκύπτει.

Ερευνητές έχουν μελετήσει την αποτελεσματικότητα αυτών των τεχνικών και για καμία από αυτές δεν έχει προκύψει ότι είναι σωστές και αξιόπιστες.

 


mpampas-scaled-800x600.jpg

Η έννοια της πατρότητας έχει αρχίσει να αλλάζει τα τελευταία χρόνια, καθώς όλο και περισσότεροι άνδρες επιθυμούν και επιδιώκουν ενεργά να συμμετέχουν εξίσου στην εγκυμοσύνη και τη φροντίδα των παιδιών από τη γέννηση τους. Όμως πολλές φορές η φράση «Θα γίνω μπαμπάς» συνοδεύεται από άγχος για τον άγνωστο κόσμο της γονεϊκότητας. Για αυτό σε αυτό το άρθρο έχω φτιάξει ένα χρήσιμο οδηγό με τις σημαντικότερες συμβουλές για όλους τους νέους μπαμπάδες:

 

Υποστηρίξτε τη σύντροφό σας στην εγκυμοσύνη

Το πρώτο στάδιο της πατρότητας είναι η εγκυμοσύνη. Πολλοί σύντροφοι, ενώ έχουν την πρόθεση να είναι υποστηρικτικοί, δε γνωρίζουν ή δεν αισθάνονται σίγουροι για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να βοηθήσουν. Γι αυτό το λόγο, η πρώτη και σημαντικότερη συμβουλή είναι η καλή επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού. Ως επόμενο στάδιο, η υποστήριξη της συντρόφου σας μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την:

  1. Ενημέρωση: Μάθετε όσα περισσότερα μπορείτε για την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, τις αλλαγές που προξενούν στο γυναικείο σώμα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν συναισθηματικά και ψυχικά. Σημαντικές πηγές γνώσης αποτελούν αρχικά ο γυναικολόγος και η μαία που σας έχει αναλάβει, και έπειτα βιβλία εγκυμοσύνης, μαθήματα γονεϊκότητας και φυσικού τοκετού, αλλά και άλλοι νέοι γονείς.
  2. Ενεργή συμμετοχή: Ζήστε μαζί με τη σύντροφό σας την εμπειρία. Συνοδέψτε τη στα ιατρικά ραντεβού και εξετάσεις, συζητήστε τις αποφάσεις που χρειάζεται να ληφθούν, μελετήστε το πλάνο τοκετού.

Διαβάστε περισσότερα για τους τρόπου με τους οποίους μπορείτε να στηρίξετε τη σύντροφό σας στην εγκυμοσύνη ΕΔΩ.

 

Μάθετε τα βασικά για τη φροντίδα του νεογέννητου

Η φροντίδα του νεογέννητου αποτελεί μια πηγή άγχους για πολλούς μπαμπάδες, καθώς αντιλαμβάνονται την ευαλωτότητα του νεογέννητου και νιώθουν πιο άπειροι σε σχέση με τις μητέρες. Γι αυτό το λόγο είναι σημαντικό να προετοιμαστείτε πριν τον τοκετό για όλα τα βασικά: από το πώς πρέπει να το κρατάτε, πως ηρεμεί και νανουρίζεται, πως να το ταΐζετε (αν χρειαστεί να φάει από μπιμπερό), πως χωνεύει, πώς του αλλάζουμε πάνα και πως κάνει μπάνιο.

Αμέσως μετά τον τοκετό είναι σημαντικό να ξεκινήσετε αμέσως να συμμετέχετε. Ρωτήστε τη σύντροφό σας, αλλά και τη μαία αυτές τις πρώτες μέρες να σας δείξουν βήμα προς βήμα όλα όσα πρέπει να ξέρετε. Με αυτό τον τρόπο θα μπορείτε να έχετε άμεση ενεργή εμπλοκή στη φροντίδα του μωρού σας.

 

Οργανώστε το σπίτι πριν το τοκετό

Η έλευση ενός μωρού στο σπίτι απαιτεί και ένα μεγάλο όγκο οικιακής εργασίας. Η δημιουργία ή η αναδιάταξη του παιδικού δωματίου, ώστε να στεγαστούν όλα όσα έχετε αγοράσει και είναι απαραίτητα για το μωρό, είναι από τα πρώτα που πρέπει να γίνουν.

Αμέσως μετά, είναι σημαντικό να καθαρίσετε καλά ολόκληρο το σπίτι, να κάνετε «γενική», καθώς με την έλευση του μωρού, ο χρόνος για τέτοιες εργασίες είναι μηδαμινός έως ανύπαρκτος. Αυτό είναι ένα κομμάτι που πολλοί νέοι γονείς αγνοούν, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πολύ την περίοδο της λοχείας.

Συμπληρωματικά, μια καλή ιδέα είναι να προγραμματίσετε το φαγητό για τουλάχιστον τις πρώτες 2 εβδομάδες μετά τον τοκετό. Μπορείτε να μαγειρέψετε και να έχετε έτοιμες μερίδες στην κατάψυξη ή να συνεννοηθείτε με ένα οικείο πρόσωπο ή άτομο επί πληρωμή να σας παρέχει καθημερινά μαγειρεμένο φαγητό.

 

Συμφωνήστε για το πώς θα μοιράζονται οι δουλειές του σπιτιού και η φροντίδα του μωρού 

Η περίοδος της λοχείας, γνωστή και ως 4ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης,  είναι μια πολύ κουραστική σωματικά και ψυχικά για τις γυναίκες. Η ύπαρξη μιας συμφωνίας για το διαμοιρασμό των δουλειών στο σπίτι, των υποχρεώσεων και της φροντίδας του νεογέννητου, θα συμβάλλει στην όσο το δυνατό καλύτερη εμπειρία αυτής της περιόδου.

Καθώς το νεογέννητο θα σας κρατάει και τους δυο γονείς ξύπνιους, ο καλός προγραμματισμός σε σχέση με το ποιος θα το φροντίζει κάθε φορά, θα συμβάλλει στην ξεκούραση και των δύο γονιών. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από το αν θα έχετε βοήθεια από κάποιο τρίτο άτομο, οικογενειακό ή φιλικό πρόσωπο, αν έχετε τη δυνατότητα να έχετε κάποιο άτομο επί πληρωμή, αν εργάζεστε και οι 2 ή μόνο εσείς και πόσες ώρες και αν το μωρό θηλάζει. Αυτό που ιδανικά θέλετε να επιτύχετε είναι να ασχολείστε με το μωρό σας για όσες ώρες βρίσκεστε στο σπίτι, ανάλογα με τις ανάγκες της μητέρας.

 

Μελετήστε για το πώς θα μπορέσετε να επιτύχετε μια ισορροπία μεταξύ εργασίας και οικογένειας

Στην Ελλάδα έχει θεσμοθετηθεί άδεια πατρότητας διάρκειας 14 ημερών. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι, δυστυχώς, σε πολλά επαγγελματικά περιβάλλοντα δεν θεωρείται αναμενόμενο να την πάρετε. Συζητήστε 1-2 μήνες πριν το τοκετό με τους εργοδότες σας την πιθανότητα να μειωθεί για αυτούς του πρώτους μήνες ο όγκος εργασίας και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις σας, ή να δουλέψετε εξ αποστάσεως ή με μειωμένο ωράριο, καθώς και το χρονοδιάγραμμα της άδειας πατρότητας. Κάποιοι νέοι μπαμπάδες αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν και μερικές από τις κανονικές ημέρες άδειας τους αμέσως μετά, ώστε να μείνουν λίγο περισσότερο με τη γυναίκα και του μωρό τους, αυτές τις πρώτες ιδιαίτερες μέρες.

 

Προετοιμαστείτε για τις αλλαγές

Η έλευση ενός μωρού αλλάζει τις καθημερινές συνθήκες, τη δυναμική του ζευγαριού, τις προτεραιότητες μέσα στο σπίτι και τις απαιτήσεις που υπάρχουν. Παράλληλα, η αποχή από το σεξ για όσο διάστημα προτείνει ο γυναικολόγος και το στρες της διαχείρισης της καθημερινότητας, συνήθως απομακρύνει τα ζευγάρια. Προσπαθήστε να περνάτε ποιοτικό χρόνο με τη σύντροφό σας ανά κάποιες μέρες, ώστε να μην χάνεται η υγιής επικοινωνία.


10_aities_egkyos-1-800x600.jpg

 

Κάποιες φορές, μια γυναίκα μένει έγκυος και φέρνει στον κόσμο το μωρό της εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο ή άγχος. Άλλες φορές δε γίνονται όλα αυτόματα: ζευγάρια προσπαθούν να επιτύχουν μια εγκυμοσύνη για πάνω από ένα χρόνο χωρίς αποτέλεσμα. Τότε, χρειάζεται να διερευνήσουν την πιθανότητα να αντιμετωπίζουν και οι δύο ή μόνο το ένα μέλος πρόβλημα υπογονιμότητας.

Η διερεύνηση, ανάλογα με τις αιτίες που μπορεί να πιθανολογούνται από τον γυναικολόγο, μπορεί να περιλαμβάνει ορμονολογικό έλεγχο μέσω αιματολογικών εξετάσεων, καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού, και παρακολούθηση ωορρηξίας, υπερηχογράφημα ή και διαγνωστική λαπαροσκόπηση.

Ποιές είναι, όμως, οι 10 πιθανές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα γονιμότητας;

 

1. Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει γυναίκες όλων των ηλικιών σε ποσοστό περίπου 10%. Παρόλο που προξενεί σημαντικό πόνο και προβλήματα που σχετίζονται με την αναπαραγωγική ικανότητα των γυναικών, είναι μια από τις πλέον υποδιαγνωσμένες νόσους. Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μέσω λαπαροσκοπικής ή και ρομποτικής αφαίρεσης.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ

 

2. Κύστη ωοθήκης και Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθήκων (PCOS)

Η ύπαρξη μιας κύστης μέσα ή πάνω στην ωοθήκη και το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) μπορούν να προκαλέσουν υπογονιμότητα. Πρόκειται για παθήσεις που προξενούν διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας, δηλαδή μπορούν να εμποδίσουν την απελευθέρωση των ωαρίων και την έκκριση των απαραίτητων ορμονών. Άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές είναι οι πολύποδες μήτρας και τα ινομυώματα.

 

3. Ανδρική υπογονιμότητα

Μια ολιστική ιατρική προσέγγιση της διερεύνησης της υπογονιμότητας δεν εστιάζει μόνο στη γυναίκα, αλλά στο ζευγάρι, καθώς είναι εξίσου πιθανό η δυσκολία σύλληψης να οφείλεται σε ανδρική υπογονιμότητα ή να εντοπίζεται σε αιτίες και στα δύο μέλη του ζευγαριού.

Η ανδρική υπογονιμότητα οφείλεται κυρίως σε διαταραχές του σπέρματος, όπως η μειωμένη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων και η κακή κινητικότητα, φλεγμονές, τραυματισμοί, εκ γενετής ανωμαλίες, καθώς και άλλες παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του σπέρματος.

 

4. Πυελικές συμφύσεις

Οι πυελικές συμφύσεις είναι ιστός που εμφανίζεται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις ή παθήσεις, ο οποίος δημιουργεί μη φυσιολογικές συνδέσεις μεταξύ των οργάνων ή οργάνων και ιστού. Πυελικές συμφύσεις μπορούν να επηρεάσουν όλα τα αναπαραγωγικά όργανα, αλλά για την υπογονιμότητα ευθύνονται κυρίως οι συμφύσεις που εμφανίζονται στις σάλπιγγες.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

5. Ανατομικές ανωμαλίες 

Σε κάποιες περιπτώσεις πιο σπάνιες, η επίτευξη μιας εγκυμοσύνης είναι ανεπιτυχής, εξαιτίας ανατομικών ανωμαλιών του τραχήλου (πχ. στένωση), της μήτρας (πχ. διάφραγμα μήτρας, μονόκερη ή δίκερη μήτρα) ή των σαλπίγγων (πχ, απόφραξη, υδροσάλπιγγα). Αυτές μπορεί να είναι εκ γενετής ή επίκτητες. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορούν να διορθωθούν με χειρουργική υστεροσκόπηση, λαπαροσκοπική ή ρομποτική χειρουργική. 

 

6. Παθήσεις του θυροειδούς αδένα

Η σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα συνδέεται άρρηκτα με την παραγωγή ορμονών. Κατά συνέπεια, παθήσεις του θυρεοειδούς μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα σύλληψης. Τα επίπεδα της θυρεοτρόπου ορμόνης (TSH) μπορούν να μειώσουν σημαντικά το χρόνο μεταξύ ωορρηξίας και έναρξης της περιόδου, να δημιουργήσουν υπερπρολακτιναιμία (αυξημένα επίπεδα προλακτίνης στο αίμα), να συμβάλλουν στην πρώιμη εμμηνόπαυση (πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια) ή στην ανάπτυξη του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

7. Φαρμακευτική αγωγή

Κάποια είδη φαρμάκων, παρόλο που είναι πολύτιμα στην αντιμετώπιση των παθήσεων που θεραπεύουν, μπορεί να προκαλούν προβλήματα στην επίτευξη μιας εγκυμοσύνης. Τέτοια φάρμακα είναι:

  • Μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα οποία λαμβάνονται για πάρα πολύ καιρό ή σε μεγάλες δόσεις
  • Αντιψυχωσικά και αντικαταθλιπτικά φάρμακα για την θεραπεία σοβαρών ψυχικών παθήσεων
  • Φάρμακα που συνταγραφούνται για την καρδιακή, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια και την υπέρταση
  • Αναβολικά
  • Φάρμακα για τον καρκίνο (χημειοθεραπεία)
  • Ναρκωτικές ουσίες

Σε κάποιες περιπτώσεις η επίδραση τους είναι προσωρινή, ενώ σε κάποιες άλλες τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν είναι μόνιμα.

 

8. Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID)

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου, είναι μια λοίμωξη των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων, που εμφανίζεται συνήθως μετά από βακτηριακή λοίμωξη από ή μετά από κάποια επέμβαση  στον τράχηλο (μετά από τοκετό, αποβολή, άμβλωση ή εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος). Αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

9. Άγχος 

Πολλές φορές τα ζευγάρια που κάνουν προσπάθειες για εγκυμοσύνη για μερικούς μήνες χωρίς αποτέλεσμα, κατακλύζονται από άγχος, επειδή δεν έρχεται η εγκυμοσύνη. Σε αυτό το συναίσθημα μπορεί να συμβάλλουν άγχη που προέρχονται από προσωπικά, οικογενειακά ή επαγγελματικά θέματα, όπως επίσης και η κοινωνική πίεση στο ζήτημα της αναπαραγωγής.

Το άγχος γνωρίζουμε ήδη από έρευνες ότι επηρεάζει σημαντικά τις ορμόνες και την ισορροπία τους στον οργανισμό, με συνέπεια να μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα σύλληψης. Η αντιμετώπιση των φόβων, μέσα από την ανοιχτή επικοινωνία του ζευγαριού, τη συμβουλή ειδικού ψυχικής υγείας και τη συμβουλευτική με τον γυναικολόγο, μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια. 

 

10. Καμία αιτία

Για ένα μικρό ποσοστό των γυναικών και των ζευγαριών, η πηγή των προβλημάτων γονιμότητας δεν μπορεί να βρεθεί ή να εξηγηθεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του NHS, του συστήματος υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, περίπου σε 1 στα 4 ζευγάρια, δεν μπορεί να βρεθεί κάποιο αίτιο υπογονιμότητας σε κανένα από τα δύο μέλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προτείνεται στα ζευγάρια, αν έχουν κάνει ανεπιτυχείς προσπάθειες για πάνω από 2 χρόνια, να διερευνήσουν την πιθανότητα να καταφύγουν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

 


protogala_-800x600.jpg

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν τι είναι το πρωτόγαλα μέχρι να έρθει στη ζωή τους μια εγκυμοσύνη (δική τους, της συντρόφου τους ή κάποιου οικείου συγγενικού ή φιλικού προσώπου) ή πιο συγκεκριμένα ο τοκετός και ο θηλασμός. Κι όμως, το πρωτόγαλα είναι μια από τις πιο φυσικές διαδικασίες που συμβαίνει στις γυναίκες μετά τον τοκετό, ξεκινώντας την παραγωγή του μητρικού γάλακτος.

Τι είναι το πρωτόγαλα;

Το πρωτόγαλα είναι η πρώτη μορφή μητρικού γάλακτος που απελευθερώνεται από τους μαστικούς αδένες μετά τον τοκετό. Είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντισώματα και αντιοξειδωτικά, κατάλληλα για τη δημιουργία και ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος ενός νεογέννητου. Το πρωτόγαλα έχει πιο παχύρρευστη και συμπυκνωμένη σύσταση και πιο κίτρινο χρώμα από το μητρικό γάλα. Παράγεται περίπου μέχρι και την πέμπτη ημέρα μετά τον τοκετό.

 

Ιδιότητες και οφέλη πρωτογάλακτος: Ένας φυσικός υγρός χρυσός

Το πρωτόγαλα, εξαιτίας των μοναδικών ιδιοτήτων του ονομάζεται και «υγρός χρυσός». Τα οφέλη στην υγεία και τη θωράκιση του οργανισμού των νεογνών είναι πολύ σημαντικά. Πιο συγκεκριμένα το πρωτόγαλα:

  • Χτίζει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντισώματα (ανοσοσφαιρίνη) και λευκά αιμοσφαίρια.
  • Προλαμβάνει τον ίκτερο.
  • Δημιουργεί μια σκληρή επίστρωση στο στομάχι και το έντερο του νεογέννητου, εμποδίζοντας τη δράση των μικροβίων και αποτρέποντας τη φλεγμονή, καθώς περιέχει λακτοφερίνη, πρωτεΐνη που βοηθά στην πρόληψη των μολύνσεων.
  • Λειτουργεί ως καθαρτικό και βοηθά το νεογνό να κάνει την πρώτη του κένωση (μηκώνιο).
  • Παρέχει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τη σωστή ανάπτυξη του εγκεφάλου, των ματιών και της καρδιάς.
  • Περιέχει υψηλά επίπεδα πρωτεϊνών, αλάτων, λιπαρών και βιταμινών όπως:
    • Βιταμίνη Α, που διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην όραση, το δέρμα και το ανοσοποιητικό σύστημα
    • Μαγνήσιο, το οποίο υποστηρίζει την καρδιά και τα οστά
    • Χαλκό και ψευδάργυρο, που υποστηρίζουν επίσης το ανοσοποιητικό
  • Αποτελεί την τέλεια τροφή για το νεογνό, η οποία αφομοιώνεται εύκολα.
  • Βοηθά στην πρόληψη της υπογλυκαιμίας στο αίμα στα νεογνά.

 

Πρωτόγαλα στην εγκυμοσύνη

Το πρωτόγαλα αρχίζει να παράγεται μεταξύ 12ης και 18ης εβδομάδας εγκυμοσύνης. Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί διαρροή πρωτογάλακτος από το στήθος ήδη από το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης (συνήθως ορατή ως μια λεπτή ξεραμένη κίτρινη κρούστα) και πιο έντονα από την 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Σπάνια, μπορεί η διαρροή να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να χρειάζεται η χρήση επιθεμάτων, ή και να γίνει άντληση, χρησιμοποιώντας τα χέρια με μαλακές κινήσεις. Ωστόσο, μια τέτοια διαρροή δε σημαίνει ότι επίκειται τοκετός.

 

Η συμβολή του πρωτογάλακτος στο θηλασμό

Η ροή του πρωτογάλακτος από τις θηλές είναι ιδανική για την έναρξη του θηλασμού: είναι αργή, δίνοντας αρκετό χρόνο εξάσκησης, ώστε το μωρό σας να μάθει να θηλάζει, δηλαδή να πιπιλάει, να καταπίνει και να αναπνέει ταυτόχρονα.

Το πρωτόγαλα είναι το πρώτο στάδιο του μητρικού γάλακτος. Οι περισσότερες γυναίκες παράγουν από μια κουταλιά της σούπας έως και 25 γραμμάρια πρωτόγαλα μέσα στις πρώτες 24 ώρες από τον τοκετό και συνεχίζουν να παράγουν από 1 ως 4 κουταλάκια του γλυκού πρωτόγαλα καθημερινά. Η παραγωγή του αυξάνεται σταδιακά μέχρι να αρχίσει να παράγεται το μεταβατικό γάλα, το δεύτερο στάδιο του μητρικού γάλακτος, περίπου τέταρτη ημέρα μέχρι και τη δεύτερη εβδομάδα μετά τον τοκετό. Τέλος, μετά τη δεύτερη εβδομάδα μέχρι και το τέλος του θηλασμού παράγεται το ώριμο γάλα.

Το πρωτόγαλα και το ώριμο γάλα έχουν σημαντικές διαφορές στη σύσταση και την περιεκτικότητά τους: Το πρωτόγαλα περιέχει δύο φορές περισσότερη πρωτεΐνη, τέσσερις φορές περισσότερο ψευδάργυρο, χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λίπος και σάκχαρα και φυσικά, είναι πιο παχύ και πιο κίτρινο.


ergasia_egkimosini-800x600.jpg

 

Η εναρμόνιση της εργασίας με την εγκυμοσύνη μπορεί να αποτελέσει μια αρκετά δύσκολη και περίπλοκη διαδικασία. Στα ποικίλα συναισθήματα που αναβλύζουν την περίοδο της εγκυμοσύνης, το άγχος και οι δυσκολίες των εργαζόμενων εγκύων στην προσπάθεια τους ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εργασίας τους προσθέτουν ένα ακόμα βάρος.

Πρώτον, έχουν να διαχειριστούν συμπτώματα της εγκυμοσύνης όπως η ναυτία, η αίσθηση της κόπωσης, τα πρησμένα πόδια, κλπ, τα οποία προκαλούν αντικειμενικές δυσκολίες στην καθημερινότητά τους, άρα και στην εργασία τους. Δεύτερον, έχουν αυξημένες υποχρεώσεις είτε επειδή έχουν να φροντίσουν και άλλα παιδιά, είτε επειδή πρέπει να οργανώσουν τον ερχομό του μωρού, κάνοντας αγορές και προσαρμογές στο σπίτι, είτε επειδή επισκέπτονται το γιατρό τους και κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις του προγεννητικού ελέγχου. Και τρίτον, μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο που ζούμε, αντιμετωπίζουν τον εργασιακό φόρτο με επιπρόσθετο άγχος, καθώς μπορεί να διατρέχουν τον κίνδυνο να παραγκωνιστούν από εργοδότες και προϊσταμένους και έχουν το φόβο ότι μπορεί να «μείνουν πίσω» στον εργασιακό στίβο και να καθυστερήσει η ανέλιξή τους ή να χάσουν τους πελάτες τους (αν πρόκειται για ελεύθερες επαγγελματίες).

Με ποιους τρόπους μπορεί να διασφαλίσει μια έγκυος εργαζόμενη την εναρμόνιση της επαγγελματικής της ζωής με την εγκυμοσύνη;

 

Συμβουλές για την εναρμόνιση της εργασίας με την εγκυμοσύνη

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα είναι η ανακοίνωση της εγκυμοσύνης στους εργοδότες. Αν οι εργοδότες είναι υποστηρικτικοί, όσο νωρίτερα το γνωρίζουν τόσο πιο εύκολο θα είναι να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες της εγκυμοσύνης. Αν οι εργοδότες, αλλά και οι στενοί συνεργάτες γνωρίζουν την εγκυμοσύνη, τότε είναι πιο εύκολο να δείξουν κατανόηση, να βοηθήσουν πρακτικά ή με το φόρτο εργασίας, όταν δε νιώθετε καλά και να οργανώσουν το φόρτο εργασίας κατά τη διάρκεια της άδειάς σας.

Ωστόσο, το πότε θα γίνει η ανακοίνωση δε χρειάζεται να γίνει άμεσα και βεβιασμένα, αλλά στο χρόνο που θα νιώθετε άνετα να μοιραστείτε τα νέα σας. Επιπλέον, τα νέα της εγκυμοσύνης δε χρειάζεται να τα μοιραστείτε με όλους, αλλά μόνο με όσους νιώθετε οικειότητα ή και συνεργάζεστε στενά. Αν το κλίμα στο χώρο εργασίας σας δεν είναι καλό, μπορείτε να καθυστερήσετε την ανακοίνωση. Σε δεύτερο χρόνο, καλό είναι να σκεφτείτε και έπειτα να συζητήσετε με τους εργοδότες σας για το διάστημα κατά το οποίο έχετε σκοπό να πάρετε άδεια μητρότητας και το πότε σκέφτεστε να επιστρέψετε.

 

Πώς να αποφασίσω πότε θα σταματήσω την εργασία πριν τον τοκετό;

Η απόφαση για το πότε θα ξεκινήσει την άδεια μητρότητας μια έγκυος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πρώτος και κύριος παράγοντας είναι η υγεία εγκύου και εμβρύου. Μπορεί μια εγκυμοσύνη να εξελίσσεται ομαλά, χωρίς προβλήματα ή να απαιτεί φαρμακευτική αγωγή, νοσηλεία ή ακινησία. Σε περιπτώσεις εγκύων με κύηση υψηλού κινδύνου, κολπική αιμορραγία, ανεπάρκεια τραχήλου, ιστορικό επιπλοκών εγκυμοσύνης ή αποβολών, που διατρέχουν κίνδυνο για προεκλαμψία ή πρόωρο τοκετό μπορεί να χρειαστεί να σταματήσουν την εργασία από νωρίς.

Στην απόφαση αυτή σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν επίσης η οικονομική κατάσταση της εγκύου και ο οικονομικός προγραμματισμός της οικογένειας, όπως επίσης και το μοντέλο της εργασίας. Μια έγκυος εργαζόμενη μπορεί να μην είναι σε θέση να σταματήσει νωρίς για βιοποριστικούς λόγους ή επειδή ως ελεύθερη επαγγελματίας ή ιδιοκτήτρια επιχείρησης, υπάρχει αντίκτυπο στην εργασία της μελλοντικά.

Τέλος, οι απαιτήσεις του συγκεκριμένου επαγγέλματος που εξασκεί μια έγκυος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για αυτή την απόφαση. Υπάρχουν θέσεις εργασίας που δημιουργούν υψηλά επίπεδα άγχους, που πρέπει να δουλεύει η έγκυος όρθια συνεχώς, που είναι πολύ μακριά από το σπίτι της, οπότε κουράζεται με τις μετακινήσεις, κ.ά., συνθήκες οι οποίες ενδεχομένως να καθιστούν δυσκολότερη την εργασία.

 

Δικαιώματα των εγκύων εργαζομένων στην Ελλάδα

Μια σημαντική υπενθύμιση προς όλες τις εγκύους εργαζόμενες είναι ότι η προστασία τους στο χώρο εργασίας είναι ένα δικαίωμα που κατοχυρώνεται τόσο από την ελληνική νομοθεσία, όσο και από αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην Ελλάδα είναι θεσμοθετημένη η άδεια τοκετού, διάρκειας 8 εβδομάδων, η άδεια λοχείας, διάρκειας 9 εβδομάδων και η ειδική άδεια προστασίας της μητρότητας διάρκειας 6 μηνών. Κανένας εργοδότης δε μπορεί να απολύσει μια έγκυο εργαζόμενη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για 1 χρόνο μετά τον τοκετό. Επιπλέον, οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται άδεια θηλασμού: 30 μήνες μετά από τον τοκετό μπορούν να έρχονται στην εργασία τους 1 ώρα αργότερα ή να αποχωρούν 1 ώρα νωρίτερα ή, εναλλακτικά, και εφόσον ο εργοδότης συμφωνεί, να διαμορφώσουν ένα μειωμένο ωράριο (κατά 2 ώρες για τους πρώτους 12 μήνες και στην συνέχεια κατά 1 ώρα για τους επόμενους 6).


1236

Κάντε το Επόμενο Βήμα για την Υγεία σας

Θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στο υπερσύγχρονο ιατρείο μας στην οδό Ηριδανού & να συζητήσουμε μαζί σας.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ