Μύθοι και αλήθειες σχετικά με τις αποβολές
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται τις αποβολές μέχρι να έχουν κάποια προσωπική εμπειρία ή εμπειρία συντρόφου ή οικείου τους προσώπου. Η εμπειρία μιας αποβολής από συναισθηματικής απόψεως μπορεί να είναι από ήπια έως κομμάτι αλλαγής της στάσης ζωής.
Εάν έχετε πρόσφατη εμπειρία με αποβολή, είτε ήταν δική σας είτε φίλου ή μέλους της οικογένειας, σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για κάποιους βασικούς μύθους, αλλά και μερικές αλήθειες σχετικά με τις αποβολές.
Αν θέλετε να μάθετε βασικές πληροφορίες για τις αποβολές, διαβάστε το άρθρο μας «Αντιμετωπίζοντας μια αποβολή», πατώντας ΕΔΩ.
Οι αποβολές είναι σπάνιες: Μύθος
Οι αποβολές θεωρούνται σπάνιες, μύθος που πηγάζει από το γεγονός ότι είναι αρνητικές εμπειρίες, οι οποίες δεν συζητιούνται εύκολα, ακόμα και σε παρέες αποκλειστικά γυναικών. Οι γυναίκες είτε δε θέλουν να ανασύρουν μια (πιθανώς) τραυματική εμπειρία, είτε νιώθουν ότι δεν είναι πρέπον. Γι αυτό και είναι σύνηθες μια γυναίκα να μάθει ότι μια φίλη ή τη μητέρα της είχε βιώσει αποβολή, αφού η ίδια το βίωσε και θέλησε να το συζητήσει μαζί τους.
Παρόλο που δεν υπάρχουν πολλά στατιστικά στοιχεία για το ποσοστό των αποβολών, υπολογίζεται ότι συμβαίνουν στο 15%-20% των εγκυμοσύνων.
Μια αποβολή προκαλείται από κάτι που έκανε η έγκυος: Μύθος
Πολλές γυναίκες που βιώνουν μια αποβολή έχουν την τάση να κατηγορούν τον εαυτό τους, γιατί έκαναν κάτι που το προκάλεσε. Αυτή η ενοχή, φυσικά καλλιεργείται και από την κοινωνία. Μια έγκυος μπορεί να ακούσει από διαφορετικούς ανθρώπους ότι πρέπει να μην κάνει άλλα πράγματα. Στον κατάλογο των συνηθέστερων «απαγορευμένων» για μια έγκυο δραστηριοτήτων είναι το άγχος ή σωματική άσκηση, η σεξουαλική επαφή ή και ο θυμός.
Έχουμε ήδη αναπτύξει τέτοια ζητήματα σε παλαιότερα άρθρα, όπως η επίπτωση του άγχους στην εγκυμοσύνη, το σεξ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η επίδραση του αλκοόλ, της καφεΐνης και του καλλωπισμού στην εγκυμοσύνη, διατροφικές συμβουλές για την εγκυμοσύνη και το ποια είδη σωματικής άσκησης είναι ιδανικά για τις εγκυμονούσες. Κανένα από τα παραπάνω δε μπορεί από μόνο του να προκαλέσει μια αποβολή.
Τα πραγματικά αίτια περιλαμβάνουν παθήσεις που προϋπάρχουν της εγκυμοσύνης όπως λοιμώξεις, μη ελεγχόμενος διαβήτης, αρρύθμιστη νόσος του θυρεοειδούς ή των νεφρών, θρομβοφιλία ή αυτοάνοσα νοσήματα. Επιπλέον αποβολή μπορεί να προκαλέσει ένας σοβαρός τραυματισμός, όπως από ένα τροχαίο ατύχημα.
Σε πολλές περιπτώσεις οι γυναικολόγοι δεν ξέρουν τι μπορεί να προκάλεσε μια αποβολή. Από τις περιπτώσεις όπου υπάρχει αίτιο, οι περισσότερες οφείλονται σε χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή ανωμαλίες της μήτρας ή του τραχήλου.
Μετά από μια αποβολή δε χρειάζεται θεραπεία: Και αλήθεια και μύθος
Μετά από μια αποβολή, μέρος του ιστού της εγκυμοσύνης μπορεί να παραμείνει στη μήτρα και να πρέπει να αφαιρεθεί. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ιστός αποβάλλεται φυσικά από τον οργανισμό, αλλά σε κάποιες άλλες μπορεί να χρειάζεται βοήθεια μέσω φαρμάκων ή απόξεσης ενδομητρίου.
Η αποβολή είναι σημάδι υπογονιμότητας: Μύθος
Σχεδόν το 90% των γυναικών που αποβάλλουν έχουν στο μέλλον φυσιολογική εγκυμοσύνη και γεννούν υγιή μωρά. Μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες για να ανακάμψει το σώμα και να επανέλθει η περίοδος, αλλά οι περισσότερες γυναίκες επανέρχονται πλήρως.
Ο μόνος λόγος για να υπάρξει αμφιβολία για τη γονιμότητα μετά από αποβολή είναι να έχουν υπάρξει και άλλες στο παρελθόν. Τότε οι γυναικολόγοι προτείνουμε να γίνουν κάποιες εξετάσεις, ώστε να διερευνηθεί αν υπάρχει κάποιος παράγοντας που δυσχεραίνει την εγκυμοσύνη.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να πενθήσεις: Αλήθεια
Είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά από μια αποβολή να αισθάνεστε μουδιασμένες, θυμωμένες, απογοητευμένες ή στεναχωρημένες. Επιτρέψτε στα συναισθήματά σας να εκδηλωθούν και μην τα καταπιέζετε. Και, ίσως το σημαντικότερο, μην ξεκινήσετε πάλι τις προσπάθειες για τεκνοποίηση αν δε νιώθετε έτοιμη. Ο χρόνος που χρειάζεστε για να ανακάμψετε συναισθηματικά είναι φυσιολογικό να επηρεάσει την απόφασή σας για το αν θέλετε να μείνετε ξανά έγκυος. Εάν σκοπεύετε να δοκιμάσετε, μιλήστε με το γιατρό σας και τον σύντροφό σας.
Επιπλέον, να θέλετε να μιλήσετε γι αυτό, μπορείτε, εκτός από το σύντροφό σας και οικεία σας άτομα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή ομάδες υποστήριξης.