Αδενομύωση
Η αδενομύωση είναι μια πάθηση κατά την οποία ο ενδομήτριος ιστός, ο οποίος φυσιολογικά επικαλύπτει το εσωτερικό της μήτρας, αναπτύσσεται στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Ο ιστός αυτός συνεχίζει να επιτελεί το ρόλο του κανονικά στις διάφορες φάσης της περιόδου (αυξάνεται, διασπάται και αποφέρει αιμορραγία), με αποτέλεσμα η μήτρα να διογκώνεται και να προκαλεί πόνο. Η αδενομύωση μπορεί να εντοπίζεται σε ολόκληρη τη μήτρα ή σε ένα σημείο.
Αν και η αδενομύωση είναι μια πάθηση μη απειλητική για τη ζωή, ο συχνός πόνος και η έντονη αιμορραγία που συνδέονται με αυτήν μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Πιο συχνά η αδενομύωση διαγιγνώσκεται σε γυναίκες μέσης ηλικίας, γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει και γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα. Τα αίτια της αδενομύωσης δεν είναι γνωστά, αλλά συνήθως υποχωρεί μετά την εμμηνόπαυση.
Συμπτώματα αδενομύωσης
Σε κάποιες περιπτώσεις η αδενομύωση δεν προκαλεί συμπτώματα ή μόνο μια ήπια ενόχληση που οι γυναίκες συνήθως εκλαμβάνουν ως φυσιολογικό κομμάτι της περιόδου. Ωστόσο, η αδενομύωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:
- Βαριά ή παρατεταμένη εμμηνορροϊκή αιμορραγία (μηνορραγία)
- Σοβαρές κράμπες ή έντονο πυελικό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως (δυσμηνόρροια)
- Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνια)
- Χρόνιο πυελικό πόνο
Αίτια αδενομύωσης
Παρόλο που έχει βρεθεί ότι η ανάπτυξη της αδενομύωσης εξαρτάται από τα επίπεδα των οιστρογόνων του σώματος, τα αίτια που προκαλούν την αδενομύωση δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις για τα αίτιας της αδενομύωσης, οι οποίες ερευνώνται από τον ιατρικό κόσμο, όπως:
- Ανάπτυξη ιστού της αδενομύωσης μετά από χειρουργική επέμβαση στη μήτρα ή καισαρική τομή.
- Εκ γενετής ύπαρξη ενδομήτριου ιστού στο μυ της μήτρας κατά το εμβρυικό στάδιο.
- Πολλαπλές εγκυμοσύνες (πολυτοκία)
- Δημιουργία αδενομύωσης de novo από μυλλεριανό υπολειμματικό ιστό.
Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης αδενομύωσης
Σύμφωνα και με τα παραπάνω, οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αδενομύωσης περιλαμβάνουν μαιευτικό ιστορικό με προηγούμενη εγκυμοσύνη και τοκετό, ιατρικό ιστορικό με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση μήτρας, όπως καισαρική τομή, αφαίρεση ινομυώματος, απόξεση και ηλικία 40 έως 50 ετών.
Διάγνωση αδενομύωσης
Μέχρι πρόσφατα, ο μόνος βέβαιος τρόπος για τη διάγνωση της αδενομύωσης ήταν η διεξαγωγή υστερεκτομής και η εξέταση του ιστού της μήτρας στο μικροσκόπιο. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να αναγνωρίσουν την αδενομύωση χωρίς χειρουργική επέμβαση, μέσω μαγνητικής τομογραφίας ή διακολπικού υπερηχογραφήματος.
Τα συμπτώματα της αδενομύωσης είναι παρόμοια με άλλες διαταραχές περιόδου όπως η ενδομητρίωση και τα ινομυώματα μήτρας, οι παραπάνω εξετάσεις συμβάλλουν σημαντικά στον αποκλεισμό αυτών των παθήσεων ή και στην συνύπαρξή τους με την αδενομύωση.
Θεραπεία αδενομύωσης
Η θεραπεία για την αδενομύωση εξαρτάται εν μέρει από τα συμπτώματά, τη σοβαρότητά τους και το εάν η ασθενής έχει ολοκληρώσει την τεκνοποίηση. Οι συνηθέστερες θεραπείες που συστήνονται για την αδενομύωση αποτελούν: