Blog

CLASSIC LIST

10_aities_egkyos-1-800x600.jpg

 

Κάποιες φορές, μια γυναίκα μένει έγκυος και φέρνει στον κόσμο το μωρό της εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο ή άγχος. Άλλες φορές δε γίνονται όλα αυτόματα: ζευγάρια προσπαθούν να επιτύχουν μια εγκυμοσύνη για πάνω από ένα χρόνο χωρίς αποτέλεσμα. Τότε, χρειάζεται να διερευνήσουν την πιθανότητα να αντιμετωπίζουν και οι δύο ή μόνο το ένα μέλος πρόβλημα υπογονιμότητας.

Η διερεύνηση, ανάλογα με τις αιτίες που μπορεί να πιθανολογούνται από τον γυναικολόγο, μπορεί να περιλαμβάνει ορμονολογικό έλεγχο μέσω αιματολογικών εξετάσεων, καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού, και παρακολούθηση ωορρηξίας, υπερηχογράφημα ή και διαγνωστική λαπαροσκόπηση.

Ποιές είναι, όμως, οι 10 πιθανές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα γονιμότητας;

 

1. Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει γυναίκες όλων των ηλικιών σε ποσοστό περίπου 10%. Παρόλο που προξενεί σημαντικό πόνο και προβλήματα που σχετίζονται με την αναπαραγωγική ικανότητα των γυναικών, είναι μια από τις πλέον υποδιαγνωσμένες νόσους. Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μέσω λαπαροσκοπικής ή και ρομποτικής αφαίρεσης.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ

 

2. Κύστη ωοθήκης και Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθήκων (PCOS)

Η ύπαρξη μιας κύστης μέσα ή πάνω στην ωοθήκη και το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) μπορούν να προκαλέσουν υπογονιμότητα. Πρόκειται για παθήσεις που προξενούν διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας, δηλαδή μπορούν να εμποδίσουν την απελευθέρωση των ωαρίων και την έκκριση των απαραίτητων ορμονών. Άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές είναι οι πολύποδες μήτρας και τα ινομυώματα.

 

3. Ανδρική υπογονιμότητα

Μια ολιστική ιατρική προσέγγιση της διερεύνησης της υπογονιμότητας δεν εστιάζει μόνο στη γυναίκα, αλλά στο ζευγάρι, καθώς είναι εξίσου πιθανό η δυσκολία σύλληψης να οφείλεται σε ανδρική υπογονιμότητα ή να εντοπίζεται σε αιτίες και στα δύο μέλη του ζευγαριού.

Η ανδρική υπογονιμότητα οφείλεται κυρίως σε διαταραχές του σπέρματος, όπως η μειωμένη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων και η κακή κινητικότητα, φλεγμονές, τραυματισμοί, εκ γενετής ανωμαλίες, καθώς και άλλες παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του σπέρματος.

 

4. Πυελικές συμφύσεις

Οι πυελικές συμφύσεις είναι ιστός που εμφανίζεται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις ή παθήσεις, ο οποίος δημιουργεί μη φυσιολογικές συνδέσεις μεταξύ των οργάνων ή οργάνων και ιστού. Πυελικές συμφύσεις μπορούν να επηρεάσουν όλα τα αναπαραγωγικά όργανα, αλλά για την υπογονιμότητα ευθύνονται κυρίως οι συμφύσεις που εμφανίζονται στις σάλπιγγες.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

5. Ανατομικές ανωμαλίες 

Σε κάποιες περιπτώσεις πιο σπάνιες, η επίτευξη μιας εγκυμοσύνης είναι ανεπιτυχής, εξαιτίας ανατομικών ανωμαλιών του τραχήλου (πχ. στένωση), της μήτρας (πχ. διάφραγμα μήτρας, μονόκερη ή δίκερη μήτρα) ή των σαλπίγγων (πχ, απόφραξη, υδροσάλπιγγα). Αυτές μπορεί να είναι εκ γενετής ή επίκτητες. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορούν να διορθωθούν με χειρουργική υστεροσκόπηση, λαπαροσκοπική ή ρομποτική χειρουργική. 

 

6. Παθήσεις του θυροειδούς αδένα

Η σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα συνδέεται άρρηκτα με την παραγωγή ορμονών. Κατά συνέπεια, παθήσεις του θυρεοειδούς μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα σύλληψης. Τα επίπεδα της θυρεοτρόπου ορμόνης (TSH) μπορούν να μειώσουν σημαντικά το χρόνο μεταξύ ωορρηξίας και έναρξης της περιόδου, να δημιουργήσουν υπερπρολακτιναιμία (αυξημένα επίπεδα προλακτίνης στο αίμα), να συμβάλλουν στην πρώιμη εμμηνόπαυση (πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια) ή στην ανάπτυξη του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

7. Φαρμακευτική αγωγή

Κάποια είδη φαρμάκων, παρόλο που είναι πολύτιμα στην αντιμετώπιση των παθήσεων που θεραπεύουν, μπορεί να προκαλούν προβλήματα στην επίτευξη μιας εγκυμοσύνης. Τέτοια φάρμακα είναι:

  • Μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα οποία λαμβάνονται για πάρα πολύ καιρό ή σε μεγάλες δόσεις
  • Αντιψυχωσικά και αντικαταθλιπτικά φάρμακα για την θεραπεία σοβαρών ψυχικών παθήσεων
  • Φάρμακα που συνταγραφούνται για την καρδιακή, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια και την υπέρταση
  • Αναβολικά
  • Φάρμακα για τον καρκίνο (χημειοθεραπεία)
  • Ναρκωτικές ουσίες

Σε κάποιες περιπτώσεις η επίδραση τους είναι προσωρινή, ενώ σε κάποιες άλλες τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν είναι μόνιμα.

 

8. Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID)

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου, είναι μια λοίμωξη των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων, που εμφανίζεται συνήθως μετά από βακτηριακή λοίμωξη από ή μετά από κάποια επέμβαση  στον τράχηλο (μετά από τοκετό, αποβολή, άμβλωση ή εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος). Αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

 

9. Άγχος 

Πολλές φορές τα ζευγάρια που κάνουν προσπάθειες για εγκυμοσύνη για μερικούς μήνες χωρίς αποτέλεσμα, κατακλύζονται από άγχος, επειδή δεν έρχεται η εγκυμοσύνη. Σε αυτό το συναίσθημα μπορεί να συμβάλλουν άγχη που προέρχονται από προσωπικά, οικογενειακά ή επαγγελματικά θέματα, όπως επίσης και η κοινωνική πίεση στο ζήτημα της αναπαραγωγής.

Το άγχος γνωρίζουμε ήδη από έρευνες ότι επηρεάζει σημαντικά τις ορμόνες και την ισορροπία τους στον οργανισμό, με συνέπεια να μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα σύλληψης. Η αντιμετώπιση των φόβων, μέσα από την ανοιχτή επικοινωνία του ζευγαριού, τη συμβουλή ειδικού ψυχικής υγείας και τη συμβουλευτική με τον γυναικολόγο, μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια. 

 

10. Καμία αιτία

Για ένα μικρό ποσοστό των γυναικών και των ζευγαριών, η πηγή των προβλημάτων γονιμότητας δεν μπορεί να βρεθεί ή να εξηγηθεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του NHS, του συστήματος υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, περίπου σε 1 στα 4 ζευγάρια, δεν μπορεί να βρεθεί κάποιο αίτιο υπογονιμότητας σε κανένα από τα δύο μέλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προτείνεται στα ζευγάρια, αν έχουν κάνει ανεπιτυχείς προσπάθειες για πάνω από 2 χρόνια, να διερευνήσουν την πιθανότητα να καταφύγουν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

 


flegmonodis_nosos_pielou-800x600.jpg

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID) είναι μια λοίμωξη των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων. Εμφανίζεται συνήθως όταν μια βακτηριακή λοίμωξη, συνήθως από , εξαπλώνεται από τον τράχηλο της μήτρας ή τον κόλπο προς τη μήτρα, τις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες. Σε μερικές περιπτώσεις, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να οφείλεται σε παραπάνω από μια λοίμωξη.

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί επίσης να εμφανιστεί και μετά από κάποια βλάβη στον τράχηλο, όπως για παράδειγμα μετά από  τοκετό, αποβολή, άμβλωση ή εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος  (IUD).

 

Συμπτώματα φλεγμονώδους νόσου της πυέλου

Τα συμπτώματα της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου, πολλές φορές είναι ανεπαίσθητα, ήπια ή και ανύπαρκτα, καθιστώντας δύσκολη τη διάγνωση. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στην κοιλιακή χώρα και τη λεκάνη
  • Κολπικές εκκρίσεις κίτρινες ή πράσινες ή με δυσάρεστη οσμή
  • Διαταραχές περιόδου
  • Αιμορραγία μεταξύ των περιόδων
  • Αιμορραγία ή πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ
  • Πυρετό και ρίγος
  • Πόνο κατά την ούρηση

 

Διάγνωση και αντιμετώπιση της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου

Καθώς δεν υπάρχει κάποια εξέταση αποκλειστικά για τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, η διάγνωση της μπορεί, ανάλογα με τα συμπτώματα, να περιλαμβάνει γυναικολογική εξέταση, κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού, εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ειδικά χλαμύδια ή γονόρροια), εξετάσεις ούρων ή αίματος και διακολπικό υπερηχογράφημα. Προκειμένου να αποκλειστούν άλλες αιτίες με παρόμοια συμπτώματα, όπως η σκωληκοειδίτιδα ή η εξωμήτρια κύηση, και αν η διάγνωση δεν είναι σαφής, μπορεί συμπληρωματικά να απαιτούνται εξετάσεις όπως η διαγνωστική λαπαροσκόπηση ή η βιοψία.

Εάν διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID) μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα και αποτελεσματικά με αντιβιοτικά και αποχή από τη σεξουαλική επαφή. Σε περίπτωση που διαγνωστείτε με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, προτείνεται να υποβληθεί σε εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και να ακολουθήσει θεραπεία και ο σεξουαλικός σύντροφός σας.

Ωστόσο, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην αναπαραγωγική υγεία. Οι ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν εξωμήτρια κύηση, υπογονιμότητα, αποστήματα στις σάλπιγγες και τις ωοθήκες, πυελικές συμφύσεις, χρόνιο πυελικό πόνο και συχνή επανεμφάνιση της νόσου.

 

Πώς θα προστατευτώ από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου;

Προκειμένου να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου συστήνεται να ακολουθείτε τις εξής συμβουλές:

  • Μην αμελείτε τον ετήσιο προληπτικό γυναικολογικό έλεγχο
  • Ενημερωθείτε για τους αποτελεσματικούς τρόπους αντισύλληψης, οι οποίοι σας προστατεύουν και από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
  • Κάντε ασφαλές σεξ, χρησιμοποιώντας προφυλακτικό κάθε φορά που κάνετε σεξ, ιδιαίτερα αν έχετε πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους
  • Κλείστε ένα ραντεβού για να εξεταστείτε σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αν έχετε την υποψία ότι έχετε εκτεθεί σε κάποιο
  • Αποφύγετε τις κολπικές πλύσεις, καθώς διαταράσσουν την ισορροπία των βακτηρίων του κόλπου
  • Αν έχετε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου ή κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ζητείστε από το σύντροφό σας να εξεταστεί και να υποβληθεί σε θεραπεία.

 


olistiki_proseggisi_polikistikes-800x600.jpg

Οι πολυκυστικές ωοθήκες ή Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS), είναι μια πάθηση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος, η οποία έχει γίνει γνωστή ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την υπερβολική γυναικεία τριχοφυΐα και την απουσία έμμηνου ρύσεως.

Διαβάστε περισσότερα για τις πολυκυστικές ωοθήκες

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια για μια ολιστική αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών. Παράλληλα με τη φαρμακευτική θεραπεία, γίνονται προσπάθειες για μια γενικότερη αλλαγή στην καθημερινότητα της ασθενούς. Στόχος είναι να βελτιωθεί η γενικότερη κατάσταση της υγείας της και να αποφευχθούν πιθανές επιπτώσεις των πολυκυστικών ωοθηκών όπως ψηλά επίπεδα χοληστερόλης, παχυσαρκία, υπνική άπνοια, υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένος κίνδυνος για επιπλοκές εγκυμοσύνης, όπως ο διαβήτης κύησης και η προεκλαμψία.

 

Σωματική άσκηση και πολυκυστικές ωοθήκες

Η σωματική άσκηση διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ολιστική προσέγγιση στις πολυκυστικές ωοθήκες, όπως ακριβώς και στην πλειονότητα των παθήσεων. Όχι μόνο βελτιώνει τη σωματική υγεία των ασθενών με πολυκυστικές ωοθήκες, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του άγχους.

Οι ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι όλα τα είδη σωματικής άσκησης είναι κατάλληλα για γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες. Ενδεικτικά προτείνονται το τρέξιμο ή ο διάδρομος γυμναστικής, η αεροβική γυμναστική, το μποξ, ο χορός η yoga, το tai chi και το pilates. Η συνιστώμενη διάρκεια και συχνότητα είναι 3 φορές την εβδομάδα, ή, ιδανικά, η καθημερινή άσκηση 30-45 λεπτών. Μπορείτε να δοκιμάσετε μια μόνο δραστηριότητα ή να συνδυάσετε παραπάνω από 1, ώστε να αποφύγετε την πλήξη.

 

Διατροφή και πολυκυστικές ωοθήκες

Ορισμένες επιλογές τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη των πολυκυστικών ωοθηκών. Η κατανάλωση των σωστών τροφών και η αποφυγή ορισμένων συστατικών είναι σημαντικός σύμμαχος στη θεραπεία των πολυκυστικών ωοθηκών. Η διατροφή μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα συμπτώματά, να ρυθμίσετε τις ορμόνες και την περίοδο.

Για αυτό το λόγο μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω οδηγίες, εφαρμόζοντας τες σε κάθε γεύμα:

  • Προσπαθήστε κάθε γεύμα να έχει μια πηγή άπαχων πρωτεϊνών, όπως κοτόπουλο χωρίς πέτσα ή ψάρι.
  • Μαγειρέψτε με υγιεινά λιπαρά, όπως το ελαιόλαδο.
  • Καταναλώστε λαχανικά όπως μπρόκολο, λάχανο, σπανάκι και πιπεριές.
  • Προσθέστε στο γεύμα σας μια μερίδα φασόλια, φακές ή ξηρούς καρπούς.
  • Επιλέξτε φρούτα με έντονα χρώματα, όπως κόκκινα σταφύλια, βατόμουρα, πορτοκάλια και κεράσια.
  • Επιλέξτε ψωμί και ζυμαρικά ολικής αλέσεως.
  • Αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
  • Προσθέστε στη διατροφή σας κανέλα και κουρκουμά.

Φυσικά, σημαντικές αλλαγές στην διατροφή είναι σημαντικό να γίνονται με τη βοήθεια εξειδικευμένου διατροφολόγου σε συνδυασμό με γυναικολόγο.

 

Βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής και πολυκυστικές ωοθήκες

Για την ολιστική αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών, χρειάζεται να εστιάσετε στη λήψη συγκεκριμένων βιταμινών και ιχνοστοιχείων, τα οποία θα συμβάλλουν στη θεραπεία. Καταναλώστε τροφές με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, τις οποίες βρίσκουμε στη μεσογειακή διατροφή όπως το ελαιόλαδο, οι ντομάτες, τα πράσινα λαχανικά, οι ξηροί καρποί και τα ψάρια. Επιπλέον, αυξήστε την πρόσληψη σιδήρου με την κατανάλωση αυγών, σπανακιού και μπρόκολου, όπως επίσης και του μαγνησίου μέσω των όσπριων, των ξηρών καρπών και των μπανανών. Τέλος, μειώστε την πρόσληψη καφεϊνης και εντάξτε στη διατροφή σας τρόφιμα με σόγια.

Συμπληρωματικά, με την ισορροπημένη υγιεινή διατροφή, μπορεί να χρειαστείτε και συμπληρώματα διατροφής και βιταμινών, όπως βιταμίνες Β και D, μυο-ινοσιτόλη, D-chiro-ινοσιτόλη, φυλλικό οξύ, ψευδάργυρο, ασβέστιο, έλαιο νυχτολούλουδου, μουρουνέλαιο και βερβερίνη.

 


adenomyosis-scaled-800x600.jpg

 

Η αδενομύωση είναι μια πάθηση κατά την οποία ο ενδομήτριος ιστός, ο οποίος φυσιολογικά επικαλύπτει το εσωτερικό της μήτρας, αναπτύσσεται στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Ο ιστός αυτός συνεχίζει να επιτελεί το ρόλο του κανονικά στις διάφορες φάσης της περιόδου (αυξάνεται, διασπάται και αποφέρει αιμορραγία), με αποτέλεσμα η μήτρα να διογκώνεται και να προκαλεί πόνο. Η αδενομύωση μπορεί να εντοπίζεται σε ολόκληρη τη μήτρα ή σε ένα σημείο.

Αν και η αδενομύωση είναι μια πάθηση μη απειλητική για τη ζωή, ο συχνός πόνος και η έντονη αιμορραγία που συνδέονται με αυτήν μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Πιο συχνά η αδενομύωση διαγιγνώσκεται σε γυναίκες μέσης ηλικίας, γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει και γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα. Τα αίτια της αδενομύωσης δεν είναι γνωστά, αλλά συνήθως υποχωρεί μετά την εμμηνόπαυση

 

Συμπτώματα αδενομύωσης

Σε κάποιες περιπτώσεις η αδενομύωση δεν προκαλεί συμπτώματα ή μόνο μια ήπια ενόχληση που οι γυναίκες συνήθως εκλαμβάνουν ως φυσιολογικό κομμάτι της περιόδου. Ωστόσο, η αδενομύωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:

  • Βαριά ή παρατεταμένη εμμηνορροϊκή αιμορραγία (μηνορραγία)
  • Σοβαρές κράμπες ή έντονο πυελικό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως (δυσμηνόρροια)
  • Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνια)
  • Χρόνιο πυελικό πόνο

 

Αίτια αδενομύωσης

Παρόλο που έχει βρεθεί ότι η ανάπτυξη της αδενομύωσης εξαρτάται από τα επίπεδα των οιστρογόνων του σώματος, τα αίτια που προκαλούν την αδενομύωση δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις για τα αίτιας της αδενομύωσης, οι οποίες ερευνώνται από τον ιατρικό κόσμο, όπως:

  • Ανάπτυξη ιστού της αδενομύωσης μετά από χειρουργική επέμβαση στη μήτρα ή καισαρική τομή
  • Εκ γενετής ύπαρξη ενδομήτριου ιστού στο μυ της μήτρας κατά το εμβρυικό στάδιο.
  •  Πολλαπλές εγκυμοσύνες (πολυτοκία)
  • Δημιουργία αδενομύωσης de novo από μυλλεριανό υπολειμματικό ιστό. 

 

Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης αδενομύωσης

Σύμφωνα και με τα παραπάνω, οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αδενομύωσης περιλαμβάνουν μαιευτικό ιστορικό με προηγούμενη εγκυμοσύνη και τοκετό, ιατρικό ιστορικό με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση μήτρας, όπως καισαρική τομή, αφαίρεση ινομυώματος, απόξεση και ηλικία 40 έως 50 ετών. 

 

Διάγνωση αδενομύωσης

Μέχρι πρόσφατα, ο μόνος βέβαιος τρόπος για τη διάγνωση της αδενομύωσης ήταν η διεξαγωγή υστερεκτομής και η εξέταση του ιστού της μήτρας στο μικροσκόπιο. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να αναγνωρίσουν την αδενομύωση χωρίς χειρουργική επέμβαση, μέσω μαγνητικής τομογραφίας ή διακολπικού υπερηχογραφήματος.

Τα συμπτώματα της αδενομύωσης είναι παρόμοια με άλλες διαταραχές περιόδου όπως η ενδομητρίωση και τα ινομυώματα μήτρας, οι παραπάνω εξετάσεις συμβάλλουν σημαντικά στον αποκλεισμό αυτών των παθήσεων ή και στην συνύπαρξή τους με την αδενομύωση. 

 

Θεραπεία αδενομύωσης

Η θεραπεία για την αδενομύωση εξαρτάται εν μέρει από τα συμπτώματά, τη σοβαρότητά τους και το εάν η ασθενής έχει ολοκληρώσει την τεκνοποίηση. Οι συνηθέστερες θεραπείες που συστήνονται για την αδενομύωση αποτελούν:

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του ήπιου πόνου που σχετίζεται με την αδενομύωση και λαμβάνονται μία έως δύο ημέρες πριν από την έναρξη της περιόδου και συνεχίζονται κατά τις πρώτες ημέρες της περιόδου.

Ορμονοθεραπεία. Συμπτώματα όπως βαριές ή επώδυνες περίοδοι μπορούν να ελεγχθούν με ορμονικές θεραπείες, η οποίες λαμβάνονται μέσω σπιράλ τύπου Mirena.

Εμβολισμός μητριαίας αρτηρίας. Σε αυτήν την ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, μικροσκοπικά σωματίδια χρησιμοποιούνται για να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία που παρέχουν τη ροή του αίματος στην αδενομύωση, συρρικνώνοντάς την. 

Αφαίρεση – Καταστροφή ενδομητρίου. Σε αυτή την ελάχιστα επεμβατική διαδικασία η οποία γίνεται με υστεροσκόπηση, αφαιρείται – καταστρέφεται η επένδυση της μήτρας με στόχο τη μείωση των αιμορραγιών. Η αφαίρεση του ενδομητρίου είναι αποτελεσματική όταν η αδενομύωση δεν έχει διεισδύσει βαθιά στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας.

Αντισυλληπτικά χάπια και άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα. Χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των επιπέδων ορμονών στο σώμα όπως η προγεστερόνη και τα οιστρογόνα. 

Χειρουργική αντιμετώπιση: Όταν η αδενομύωση έχει καταστρέψει πλήρως τη μήτρα η μοναδική λύση είναι η υστερεκτομή με ολική ή υφολική αφαίρεση του σώματος της μήτρας. 


ΟΛΙΣΤΙΚΗ-ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ-ΣΤΗΝ-ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ1-800x600.jpg

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια νόσος, η οποία γίνεται όλο και περισσότερο γνωστή τα τελευταία χρόνια. Οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση έχουν έντονους πόνους κατά την περίοδο, τη σεξουαλική επαφή και την καθημερινότητα.

Διαβάστε περισσότερα για την ενδομητρίωση

Η λαπαροσκόπηση χρησιμοποιείται ευρέως για τη διερεύνηση και αντιμετώπιση γυναικολογικών προβλημάτων , όπως ο πυελικός πόνος και η υπογονιμότητα  που είναι οι κυριότερες εκδηλώσεις της ενδομητρίωσης.

Διαβάστε περισσότερα για την λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια για μια ολιστική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης, όπου παράλληλα με την θεραπεία για την ενδομητρίωση, είτε αυτή αφορά φαρμακευτική αγωγή, είτε χειρουργική – λαπαροσκοπική αντιμετώπιση, γίνονται προσπάθειες για μια γενικότερη αλλαγή στην καθημερινότητα της ασθενούς, ώστε να βελτιωθεί η γενικότερη κατάσταση της υγείας της, συμβάλλοντας στη θεραπεία της ενδομητρίωσης και στη μείωση επανεμφάνισης της μετά από χειρουργική αντιμετώπιση.

 

Σωματική άσκηση και ενδομητρίωση

Η σωματική άσκηση διαδραματίζει έναν κεντρικό ρόλο στην ολιστική προσέγγιση στην ενδομητρίωση, όπως ακριβώς και στην πλειονότητα των παθήσεων. Τα πλεονεκτήματα της σωματικής άσκησης είναι:

  • Η ανακούφιση του πόνου της ενδομητρίωσης, μέσω της απελευθέρωσης ενδορφινών
  • Η ενίσχυση της διάθεσης και η μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης άγχους και κατάθλιψης
  • Η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου
  • Η ενδυνάμωση του πυελικού εδάφους (μύες της περιοχής της λεκάνης), βελτιώνοντας τη στάση του σώματος
  • Η μείωση της δυσκοιλιότητας και άλλων γαστρεντερικών προβλημάτων, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Η αύξηση της αντοχής και η μείωση της κόπωσης
  • Η βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος

 

Τα είδη σωματικής άσκησης τα οποία είναι κατάλληλα για την ενδομητρίωση κατατάσσονται στην ήπια άσκηση. Το γρήγορο περπάτημα, η ποδηλασία, το κολύμπι, η yoga και το pilates είναι ιδανικά, ενώ είναι απαραίτητη η ενσωμάτωση στο πρόγραμμα ασκήσεων χαλάρωσης και διατάσεων των μυών και ασκήσεις Kegel. Η συνιστώμενη διάρκεια και συχνότητα διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με τη γενική κατάσταση της υγείας, την πρότερη εμπειρία σε σωματική άσκηση και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Δυο φορές την εβδομάδα από 30 έως 60 λεπτά είναι μια αποτελεσματική συχνότητα. Αν τα παραπάνω μοιάζουν δύσκολο να ενσωματωθούν στην καθημερινότητα οι παρακάτω συμβουλές αποτελούν μια καλή αρχή:

  • Αντί για άσκηση 30 λεπτών, δραστηριοποιηθείτε σε διαστήματα των 10-15 λεπτών 2-3 φορές την ημέρα. Για παράδειγμα, μπορείτε να πάτε για μια βόλτα το πρωί, μετά το μεσημεριανό και μετά το δείπνο.
  • Κάντε καθημερινές δραστηριότητες στο σπίτι που σας αρέσουν, όπως βόλτα με το σκύλο, κηπουρική, χορό μετά μουσικής, κλπ.
  • Περπατήστε μέσα στο σπίτι ενώ μιλάτε στο τηλέφωνο ή τα τελευταία 5-10 λεπτά κάθε ώρας.

 

Διατροφή και ενδομητρίωση

Ορισμένες επιλογές τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη της ενδομητρίωσης ή και να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξής της. Αν και πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα για τη σχέση διατροφής και ενδομητρίωσης, οι παρακάτω διατροφικές συνήθειες μπορούν να την επηρεάσουν αρνητικά:

  • Διατροφή πλούσια σε κορεσμένα και τρανς λιπαρά, τα οποία βρίσκονται κυρίως στα τηγανητά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα fast food.
  • Κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
  • Πρόσληψη γλουτένης.
  • Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAP (ζυμώσιμους ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες, οι οποίοι επιδεινώνουν το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου).
  • Αλκοόλ και καφεΐνη

 

Στον αντίποδα, μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, κυρίως φυτικά, με έμφαση στην πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων, μπορεί να επηρεάσει θετικά την ενδομητρίωση. Για αυτό το λόγο προσθέστε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε:

  • Ίνες που βρίσκονται σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και δημητριακά ολικής αλέσεως
  • Σίδηρο που βρίσκονται σε σκούρα φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο, φασόλια και ξηρούς καρπούς
  • Απαραίτητα λιπαρά οξέα που βρίσκονται σε ψάρια όπως σολομό, σαρδέλα, ρέγγα και πέστροφα, όπως επίσης και σε καρύδια, σπόρους chia και λιναριού
  • Αντιοξειδωτικά που βρίσκονται σε πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά, όπως τα πορτοκάλια, τα μούρα, η μαύρη σοκολάτα, το σπανάκι και τα παντζάρια
  • Αντιφλεγμονώδεις παράγοντες όπως ο κουρκουμάς

Φυσικά, σημαντικές αλλαγές στην διατροφή είναι σημαντικό να γίνονται με τη βοήθεια εξειδικευμένου διατροφολόγου σε συνδυασμό με γυναικολόγο.

 

Συμπληρώματα διατροφής και ενδομητρίωση

Συμπληρωματικά με την ισορροπημένη υγιεινή διατροφή, τα συμπληρώματα διατροφής μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην ολιστική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης. Συμπληρώματα βοτάνων, όπως τσιμιτσιφούγκα, κόκκινο τριφύλλι, εκχύλισμα φύλλων ελιάς, πικραλίδα, άγριο γιάμ, λυγαριά, σημαντικές βιταμίνες, όπως οι βιταμίνες A, C, D και Ε, ο ψευδάργυρος, το ασβέστιο και το μαγνήσιο παίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των συμπτωμάτων της ενδομητρίωσης και στη μείωση της πιθανότητας υποτροπής μετά από χειρουργική αντιμετώπιση.


20_6_22-800x600.jpg

 

Τι είναι η ήπια καισαρική τομή;

 

Ήπια καισαρική τομή ή αλλιώς φυσική καισαρική (gentle c-section ή natural caesarian στα αγγλικά) είναι ένας τοκετός που ενσωματώνει χαρακτηριστικά της διαδικασίας του φυσιολογικού τοκετού στην καισαρική τομή. Στόχος της είναι να μετατρέψει το περιβάλλον του χειρουργείου σε φιλικό και φιλόξενο για τη δυάδα μητέρας – νεογέννητου ενθαρρύνοντας τεχνικές όπως η άμεση επαφή δέρμα με δέρμα (skin to skin), ο θηλασμός και η επαφή της μητέρας με το νεογέννητο αμέσως μετά τον τοκετό.

 

Ποια είναι τα οφέλη μιας ήπιας καισαρικής τομής;

 

Η ήπια καισαρική τομή είναι ιδιαίτερα σημαντική για όσες επίτοκες έχουν βιώσει προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες τοκετού, προσφέροντας μια επιλογή που συνδυάζει την αναγκαιότητα πραγματοποίησης καισαρικής τομής με μια θετική εμπειρία τοκετού. 

Τα οφέλη μιας ήπιας καισαρικής τομής περιλαμβάνουν:

  • Την υιοθέτηση ενός ενεργητικού ρόλου από την επίτοκο στη διαδικασία του τοκετού.
  • Την παρουσία και συμμετοχή των γονέων στη διαδικασία του τοκετού. 
  • Την άμεση επαφή μητέρας με νεογέννητο μέσα στην πρώτη ώρα μετά τη γέννηση, όπου το νεογέννητο είναι σε εγρήγορση και πιο πρόθυμο να θηλάσει.
  • Την άμεση δερματική επαφή μητέρας και νεογέννητου, βοηθώντας στην ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και του καρδιακού ρυθμού.

 

Διαφορές παραδοσιακής καισαρικής τομής και ήπιας καισαρικής τομής

 

Όσον αφορά το χειρουργικό κομμάτι, μια ήπια καισαρική τομή δε διαφέρει από μια παραδοσιακή. Το σημείο στο οποίο διαφοροποιείται αφορά την προσέγγιση του ιατρικού και μαιευτικού προσωπικού στην ίδια τη διαδικασία. Αντίθετα με την παραδοσιακή καισαρική τομή, όπου η μητέρα με το νεογέννητο παραμένουν χωρισμένοι, η ήπια καισαρική τομή, φροντίζει να δώσει χρόνο στην ανάπτυξη του δεσμού από τη στιγμή της γέννησης, ανεξάρτητα από το κλινικό περιβάλλον.

Οι κύριες διαφορές μεταξύ της παραδοσιακής και της ήπιας καισαρικής τομής είναι:

  1. Η ήπια καισαρική πραγματοποιείται πάντα με επισκληρίδιο αναισθησία και όχι με γενική αναισθησία. 
  2. Στην ήπια καισαρική, όλα τα ιατρικά εργαλεία, όπως οθόνες, οξύμετρο, κ.ά τοποθετούνται σε τόση απόσταση, ώστε να επιτρέπεται και να διευκολύνεται η κίνηση των χεριών και του κορμού της μητέρας.
  3. Η χειρουργική επέμβαση στην ήπια καισαρική δεν είναι κρυμμένη πίσω από τη χειρουργική κουρτίνα, αλλά επιτρέπει στους γονείς να δουν με τα μάτια τους την έξοδο του μωρού από την κοιλιά. 
  4. Η έξοδος του μωρού από την κοιλιά και το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, στην ήπια καισαρική, γίνεται σταδιακά και χωρίς πίεση χρόνου.
  5. Μετά την ήπια καισαρική, όπως και στον φυσιολογικό τοκετό, το νεογέννητο τοποθετείται στο στήθος της μητέρας, έχοντας δερματική επαφή. Σε αυτό το σημείο γίνεται μια πρώτη δοκιμή για θηλασμό
  6. Ενώ στην παραδοσιακή καισαρική η μητέρα φοράει χειρουργική ρόμπα ή φούστα και δεν έχει συνήθως λόγο στη διαμόρφωση του χειρουργικού περιβάλλοντος, στην ήπια είναι δυνατό, σε κάποιες περιπτώσεις, να φοράει ρούχα και να διαμορφώσει το περιβάλλον, επιλέγοντας τη μουσική και το φωτισμό του δωματίου.

 


ΛΑΠ_ΧΩΡΙΣ_ΟΥΛΕΣ-scaled-800x600.jpg

 

Η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές, ή αλλιώς mini λαπαροσκόπηση, αποτελεί μία εξέλιξη της λαπαροσκόπησης. Η λαπαροσκόπηση είναι μια Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική τεχνική  (Minimally Invasive Surgery), η οποία επιτρέπει στον ιατρό να έχει πρόσβαση στο εσωτερικό της κοιλιάς, χωρίς να κάνει μεγάλες τομές με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι της παραδοσιακής ανοιχτής χειρουργικής.

Η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές κατέστη δυνατή εξαιτίας της σημαντικής προόδου στην τεχνολογία. Τα ιατρικά εργαλεία έχουν πλέον το μικρότερο δυνατό διαμέτρημα, ενώ ταυτόχρονα έχουν αναπτυχθεί  εργαλεία τα οποία εισάγονται διαδερμικά σαν βελόνη στην κοιλιακή χώρα,  χωρίς την ανάγκη διατομής του δέρματος. Οι οπτικές πηγές παρέχουν πλέον  εικόνα υψηλής ευκρίνειας (high definition 4k) και τρισδιάστατης απεικόνισης. 

Στη λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές, χρησιμοποιούνται πολύ μικρότερα σε μέγεθος λαπαροσκοπικά εργαλεία. Πιο συγκεκριμένα, στη λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται, όπως οι διαδερμικές λαβίδες ή λαπαροσκόπιο, είναι διαμέτρου από 2 εως 3,5 χιλιοστά, ενώ στην παραδοσιακή λαπαροσκόπηση τα εργαλεία είναι σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερα, από 5 εως 15 χιλιοστά. Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατή η πραγματοποίηση λαπαροσκοπικών επεμβάσεων χωρίς καθόλου τομές ή με τομές μικροσκοπικού μεγέθους μόνο για την εισαγωγή των χειρουργικών εργαλείων. Στο τέλος ενός χειρουργείου χωρίς ουλές δεν χρησιμοποιούνται ράμματα για τη σύγκλιση των οπών παρά μόνο αυτοκόλλητες γάζες ή τσιρότα.

 

Πότε ενδείκνυται η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές;

 

Η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές ξεκίνησε να εφαρμόζεται αρχικά μόνο για διαγνωστικούς λόγους. Σήμερα εφαρμόζεται σε ένα πλήθος επεμβάσεων γυναικολογίας, ουρολογίας και παιδοχειρουργικής. 

Στον τομέα της γυναικολογίας, πέραν της διαγνωστικής λαπαροσκόπησης, η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές αποτελεί μια ασφαλή  πρωτοποριακή τεχνική για τις  καθιερωμένες λαπαροσκοπικές επεμβάσεις. Μπορεί να εφαρμοστεί σε παθήσεις όπως η ενδομητρίωση, η κύστη ωοθήκης, ο καρκίνος του ενδομητρίου, υστερεκτομή, και η πρόπτωση μήτρας. Είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της εξωμήτριας κύησης, της λύσης συμφύσεων και αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για τη διερεύνηση της υπογονιμότητας

 

Πλεονεκτήματα λαπαροσκόπησης χωρίς ουλές

 

Η λαπαροσκόπηση χωρίς ουλές ενισχύει τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκόπησης και προσθέτει σημαντικά οφέλη για τις ασθενείς όσον αφορά τη νοσηλεία και αποκατάσταση, το αισθητικό αποτέλεσμα και την ίδια τη χειρουργική επέμβαση. Πιο συγκεκριμένα, τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκόπησης χωρίς ουλές έναντι της καθιερωμένης λαπαροσκόπησης είναι: 

  • Ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος 
  • Σημαντική μείωση των πιθανοτήτων επιπλοκών κατά τη διάρκεια της επέμβασης και μετεγχειρητικά
  • Μείωση της διάρκειας της χειρουργικής επέμβασης
  • Μείωση του χρόνου νοσηλείας
  • Χορήγηση ελαφρύτερης αναισθησίας
  • Ταχύτερη ανάρρωση και επιστροφή της ασθενούς στην καθημερινότητα
  • Ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου, με αποτέλεσμα τη μειωμένη ανάγκη αναλγητικής φαρμακευτικής αγωγής
  • Εφαρμογή λεπτότερων χειρουργικών χειρισμών
  • Άριστο κοσμητικό αποτέλεσμα χωρίς συρραφή των τραυμάτων και χωρίς ουλές

 


ΙΑΤΡΙΚΗ_ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ-800x563.jpg

 

Τί είναι η Ιατρική Ακριβείας;

 

Ο όρος Ιατρική Ακριβείας, αναφέρεται σε μια εξατομικευμένη και ασθενοκεντρική προσέγγιση  που έχει πάρει η σύγχρονη ιατρική. Η Ιατρική Ακριβείας αφορά μια ιατρική προσέγγιση για την πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών, η οποία λαμβάνει υπόψη τις γονιδιακές παραλλαγές, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τον τρόπο ζωής του κάθε ατόμου. Έτσι, μπορούν να εφαρμοστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα τόσο στρατηγικές πρόληψης, όσο και θεραπευτικές προσεγγίσεις σε κατάλληλα καθορισμένες ομάδες ατόμων ή ασθενών με κοινά χαρακτηριστικά. 

Αν και πρόκειται για έναν σχετικά πρόσφατο όρο, η έννοια της ακρίβειας εφαρμόζεται στην ιατρική επί πολλά χρόνια, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την μετάγγιση αίματος με βάση την ομάδα αίματος του ασθενή, με αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων επιπλοκών. 

Η θεμελιώδης αρχή της ιατρικής ακριβείας είναι: Δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά ασθενείς. Γι αυτό και η ιατρική ακριβείας επιδιώκει να δημιουργήσει μια αλυσίδα θεραπείας που θα προσφέρει το σωστό φάρμακο, στη σωστή δόση, στο σωστό ασθενή για τη σωστή ασθένεια τη σωστή στιγμή. 

 

Ιατρική Ακριβείας και τεχνολογία

 

Ο λόγος για τον οποίο μπορούμε πλέον να μιλάμε για ιατρική ακριβείας είναι ένας, η ραγδαία και εντυπωσιακή εξέλιξη της τεχνολογίας και των επιστημών. Οι πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της βιοτεχνολογίας, που αφορούν την αποκωδικοποίηση του DNA, την ανάπτυξη βάσεων βιοδεδομένων μεγάλης κλίμακας και υπολογιστικών εργαλείων για την ανάλυση δεδομένων μεγάλου όγκου, σε συνδυασμό με  τις τεχνολογικές εξελίξεις στην κλινική μοριακή διαγνωστική, άνοιξαν το δρόμο για την αλλαγή που επιφέρει στον ιατρικό κλάδο η ιατρική ακριβείας.

 

Ιατρική Ακριβείας και ογκολογία

 

Μέχρι στιγμής η Ιατρική Ακριβείας εφαρμόζεται με σημαντικά αποτελέσματα στον τομέα της ογκολογίας, όπου υπάρχουν τα προβλήματα της ετερογένειας και της ανθεκτικότητας. Όλοι οι τύποι καρκίνου, διακρίνονται από ετερογένεια, δηλαδή όγκοι που δημιουργούνται στον ίδιο ιστό ή όργανο φέρουν διαφορετικές αλλαγές στο γονιδίωμα από άτομο σε άτομο και παράλληλα παρόμοιοι τύποι αλλαγών παρατηρούνται σε όγκους διαφορετικής προέλευσης. Επιπλέον, σε όλους τους τύπους καρκίνου διακρίνουμε την ανάπτυξη ανθεκτικότητας σε θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, καθιστούν την ιατρική ακριβείας βασικό όπλο στη μάχη κατά του καρκίνου. 

 

Πλεονεκτήματα Ιατρικής Ακριβείας

 

Η περαιτέρω ανάπτυξη της ιατρικής ακριβείας στο μέλλον και η ευρεία διάδοση της σε μια πληθώρα ασθενειών όπως οι γυναικολογικές και οι αιματολογικές, θα έχει σημαντικά οφέλη, όπως για παράδειγμα:

  • Η δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι γιατροί γενετικές και άλλες μοριακές πληροφορίες των ασθενών ευρύτερα, ως μέρος της συνήθους ιατρικής φροντίδας.
  • Ακριβέστερες προβλέψεις για το ποιες θεραπείες θα λειτουργήσουν καλύτερα για συγκεκριμένους ασθενείς.
  • Καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους εμφανίζονται διάφορες ασθένειες.
  • Βελτιωμένες προσεγγίσεις για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία ενός μεγάλου φάσματος ασθενειών.
  • Ψηφιοποίηση των ηλεκτρονικών αρχείων υγείας των ασθενών, η οποία θα επιτρέψει στους γιατρούς και τους ερευνητές να έχουν πιο άμεση πρόσβαση σε ιατρικά δεδομένα.

 


Τί-είναι-η-αισθητική-γυναικολογία-scaled-800x600.jpg

 

Η ζήτηση για επεμβάσεις της αισθητικής γυναικολογίας, δηλαδή πλαστικής χειρουργικής των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αυξάνεται κάθε χρόνο. Σε όλο τον κόσμο, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στην πλαστική χειρουργική για να βελτιώσουν την εμφάνισή τους, να αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους και να διατηρήσουν τη νεανική τους όψη και κατά συνέπεια το ίδιο συμβαίνει με την αισθητική γυναικολογία. Ωστόσο, επεμβάσεις αισθητικής γυναικολογίας δε γίνονται μόνο για αισθητικούς λόγους, αλλά σχετίζονται με τη γυναικεία υγεία και την επανόρθωση προβλημάτων που προκύπτουν από γενετικές ανωμαλίες, την πάροδο του χρόνου και επιπλοκές φυσιολογικού τοκετού

Η πλαστική χειρουργική των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αποτελεί έναν σχετικά νέο τομέα της αισθητικής και πλαστικής χειρουργικής, και εστιάζει στην βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργικότητας και την αισθητική βελτίωση των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Οι γυναίκες επιλέγουν τέτοιες επεμβάσεις με στόχο να αλλάξουν, βελτιώσουν, να «αναζωογονήσουν» ή να αναπλάσουν συγκεκριμένα σημεία του γεννητικού συστήματος. Οι λόγοι για την αύξηση του γυναικείου ενδιαφέροντος για επεμβάσεις της αισθητικής γυναικολογίας είναι πολλοί και ποικίλοι. Η αυξανόμενη προβολή τους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδιαίτερα μέσω τηλεοπτικών realities και talk shows, η ιντερνετική ανώνυμη και εύκολη προσβασιμότητα σε πορνογραφικό υλικό σε συνδυασμό με τη δημοφιλία της ολικής αποτρίχωσης των γεννητικών οργάνων, δημιουργούν νέα σωματικά πρότυπα, δημιουργώντας προβληματισμούς στις γυναίκες για την εμφάνιση των γενετικών τους οργάνων. Επιπλέον, οι επεμβάσεις της αισθητικής γυναικολογίας είναι πλέον πιο προσβάσιμες οικονομικά σε σχέση με το παρελθόν και δεν αποτελούν πια μόνο προνόμιο των πλούσιων και των διάσημων σταρ. 

 

Είδη επεμβάσεων αισθητικής γυναικολογίας

Υπάρχει μια ποικιλία επεμβάσεων αισθητικής γυναικολογίας που μπορεί μια γυναίκα να επιλέξει. Οι συνηθέστερες επεμβάσεις είναι:

 

Κολποπλαστική 

Η κολποπλαστική είναι μια επέμβαση που έχει ως στόχο τη σύσφιξη του κόλπου. Είναι κατάλληλη για  ασθενείς που αντιμετωπίζουν έντονη χαλάρωση του κόλπου, η οποία επιφέρει προβλήματα στη σεξουαλική ζωή και την έμμηνο ρύση. Η χαλάρωση μπορεί να έχει επέλθει με την πάροδο του χρόνου ή μετά από πολλούς ή δύσκολους τοκετούς. 

 

Αιδοιοπλαστική – Χειλειοπλαστική 

Η αιδοιοπλαστική ή χειλεοπλαστική είναι μια επέμβαση που αναφέρεται στην ανάπλαση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Είναι η πιο συχνή επέμβαση αισθητικής γυναικολογίας και πέρα από αισθητικούς λόγους, πραγματοποιείται σε γυναίκες που έχουν διογκωμένα ή υπερτροφικά χείλη κόλπου, που μπορεί να δημιουργούν πόνο, κνησμό και ερεθισμούς κατά τη σεξουαλική επαφή ή δραστηριότητες όπως η οδήγηση μηχανής ή ποδηλάτου. Κατά τη χειλειοπλαστική μπορεί να γίνει διόρθωση της ασυμμετρίας των χειλιών ή να μειωθεί το μήκος και των δύο. 

 

Πλαστική περινέου 

Η πλαστική περινέου είναι μια επανορθωτική επέμβαση, που πραγματοποιείται σε γυναίκες που χρειάστηκε μετά το φυσιολογικό τοκετό να κάνουν περινεοτομή, η οποία δεν ήταν επιτυχημένη, με αποτέλεσμα αντιμετωπίζουν προβλήματα στην περιοχή μεταξύ του κόλπου και του πρωκτικού δακτυλίου. Η πλαστική περινέου αποκαθιστά τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά την περιοχή, η οποία επανέρχεται τόσο δερματικά, όσο και μυϊκά σε μια φυσιολογικότητα. 

 

Διεύρυνση Gspot – Πλαστική κλειτορίδας – Λεύκανση

Η διεύρυνση G-spot, η πλαστική κλειτορίδας και η λεύκανση γεννητικών οργάνων πραγματοποιούνται αποκλειστικά για αισθητικούς λόγους και για τη διευκόλυνση της σεξουαλικής ζωής. Η διεύρυνση Gspot και η λεύκανση γεννητικών οργάνων είναι θεραπείες λιγότερο παρεμβατικές, ενώ η πλαστική κλειτορίδας αποτελεί μια επέμβαση όπου μειώνεται το μέγεθος της κλειτορίδας και μπορεί να πραγματοποιηθεί συνδυαστικά με την αιδοιοπλαστική.

Η διεύρυσνη του G-Spot διενεργείται κατόπιν εγχύσεως με υαλουρονικό οξύ στο κολπικό τοίχωμα με στόχο την αύξηση της σεξουαλικής ικανοποίησης της γυναίκας, ενώ η λεύκανση του αιδοίου γίνεται με τη χρήση ειδικού λέιζερ και συνήθως χρειάζονται μία ή δύο συνεδρίες.

  

Συμβουλευτική επεμβάσεων αισθητικής γυναικολογίας

 

Μια επέμβαση αισθητικής γυναικολογίας είναι μια σημαντική απόφαση, που απαιτεί συμβουλευτικές συνεδρίες με εξειδικευμένο γυναικολόγο. Για την πραγματοποίηση μιας επέμβασης ο γιατρός θα συνυπολογίσει το ατομικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό και τη γενική κατάσταση της υγείας, εντοπίζοντας παράγοντες κινδύνου. Κατά τη διάρκεια της συμβουλευτικής είναι απαραίτητο να συζητηθούν οι διαθέσιμες επιλογές, τα πιθανά και τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και τη διαδικασία ανάρρωσης. 


Τί-είναι-η-υπογονιμότητα-800x600.jpg

Η γονιμότητα ορίζεται ως η φυσική ικανότητα σύλληψης ενός παιδιού. Ωστόσο, η γονιμότητα δεν είναι αυτονόητη για όλους τους ανθρώπους. Περίπου το 11% των ζευγαριών αντιμετωπίζει προβλήματα υπογονιμότητας, τα οποία δεν είναι μόνο ένα ζήτημα υγείας των γυναικών. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορεί να έχουν προβλήματα γονιμότητας και να χρειαστεί να συμβουλευτούν έναν ειδικευμένο γιατρό.

 

Πότε πρέπει ένα ζευγάρι να ελεγχθεί για προβλήματα γονιμότητας;

Ένα ζευγάρι ανακαλύπτει συνήθως ότι έχει πρόβλημα γονιμότητας, αφού έχει προσπαθήσει να τεκνοποιήσει ανεπιτυχώς για ένα χρόνο. Δυστυχώς πολλές αιτίες υπογονιμότητας δεν έχουν εμφανή συμπτώματα. Ωστόσο, τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να υποδεικνύουν πρόβλημα γονιμότητας:

  • Ανεπιτυχείς προσπάθειες τεκνοποίησης για ένα χρόνο.
  • Δύο ή περισσότερες διαδοχικές αποβολές.
  • Διαταραχές περιόδου
  • Πυελικός πόνος ή πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
  • Σεξουαλική δυσλειτουργία (συμπεριλαμβανομένης της στυτικής δυσλειτουργίας ή της χαμηλής λίμπιντο)
  • Ύπαρξη παραγόντων κινδύνου για υπογονιμότητα, όπως:
    • Παθήσεις όπως υποθυρεοειδισμός και σακχαρώδης διαβήτης
    • Ανωμαλίες του αναπαραγωγικού συστήματος
    • Γυναικολογικές παθήσεις, όπως για παράδειγμα ενδομητρίωση και πολυκυστικές ωοθήκες
    • Ανδρολογικά προβλήματα, όπως για παράδειγμα χαμηλή τεστοστερόνη
    • Συγκεκριμένα είδη φαρμακευτικής αγωγής, όπως για παράδειγμα αντικαταθλιπτική, αντιαλλεργική και αντικαρκινική
    • Βλαπτικές συνήθειες, όπως για παράδειγμα κάπνισμα, λήψη ναρκωτικών ουσιών, άγχος και κακή διατροφή
    • Παχυσαρκία

Διάγνωση υπογονιμότητας

Στην υπογονιμότητα δε γίνεται διάγνωση υπό την έννοια ότι πρέπει να διερευνηθούν ο παράγοντας ή οι παράγοντες που την προκαλούν ή συμβάλλουν σε αυτήν. Μια ολιστική ιατρική προσέγγιση κρίνει σκόπιμο να διερευνηθεί η υπογονιμότητα ζεύγους, δηλαδή τόσο η ανδρική όσο και η γυναικεία υπογονιμότητα. Εκεί διερευνάται το ατομικό ιστορικό των μελών του ζευγαριού, το οικογενειακό ιστορικό του καθενός και του ιστορικού του ζεύγους σε σχέση με την αντισύλληψη, προηγούμενες εγκυμοσύνες και σεξουαλική επαφή

Διαβάστε περισσότερα για τη διερεύνηση υπογονιμότητας

 

Ανδρική υπογονιμότητα

Η ανδρική υπογονιμότητα οφείλεται κυρίως σε διαταραχές του σπέρματος, όπως η μειωμένη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων στην εκσπερμάτωση, η κακή κινητικότητα και οι ανωμαλίες της μορφολογίας των σπερματοζωαρίων. Φλεγμονές όπως προστατίτιδα ή ορχίτιδα, τραυματισμοί, εκ γενετής ανωμαλίες (π.χ. κρυψορχία), καθώς και άλλες παθολογικές καταστάσεις (π.χ. κιρσοκήλη) μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του σπέρματος. Η σημαντικότερη εξέταση της εκτίμησης της γονιμότητας του άντρα είναι το σπερμοδιάγραμμα

 

Γυναικεία υπογονιμότητα

Η γυναικεία υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες. Για αυτό και η διερεύνηση της ξεκινάει με ορμονολογικό έλεγχο μέσω αιματολογικών εξετάσεων, καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού, για την ανίχνευση μικροοργανισμών που προκαλούν λοιμώξεις του κόλπου ή του τραχήλου της μήτρας, και παρακολούθηση ωορρηξίας για τον προσδιορισμό των γόνιμων ημερών, μέσω μιας σειράς ενδοκολπικών υπερηχογραφημάτων συγκεκριμένες ημέρες του κύκλου. Ανάλογα με τα ευρήματα μπορεί να επεκταθεί σε άλλες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένης της διαγνωστικής λαπαροσκόπησης

Διαβάστε περισσότερα για τον ορμονολογικό έλεγχο

 

Αντιμετώπιση υπογονιμότητας

Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας γίνεται θεραπεύοντας τα προβλήματα που την προκαλούν ή συμβάλλουν σε αυτήν. Συνεπώς, ανάλογα με τα αποτελέσματα του συνόλου των εξετάσεων του ζευγαριού, δημιουργείται ένα πλάνο θεραπείας της υπογονιμότητας. 

Η θεραπευτική προσέγγιση σχετίζεται με το είδος της υπογονιμότητας που έχει εντοπιστεί. Η υπογονιμότητα διακρίνεται σε 3 είδη:

  • Πρωτοπαθής, στην οποία το ζευγάρι δεν έχει επιτύχει να συλλάβει
  • Δευτεροπαθής, στην οποία υπάρχει αδυναμία σύλληψης μετά από προηγούμενη εγκυμοσύνη
  • Ιδιοπαθής ή ανεξήγητης, όπου δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί μια συγκεκριμένη οργανική παθολογική αιτία υπογονιμότητας

 

Όσον αφορά τις επιλογές θεραπείας της υπογονιμότητας, εξαρτώνται από τα αιτία της και μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Θεραπεία μιας υποκείμενης ιατρικής πάθησης
  • Προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής που προκαλεί παρενέργειες στο αναπαραγωγικό σύστημα
  • Λήψη φαρμακευτικής αγωγής ή βιταμινών για τη βελτίωση της γονιμότητας 
  • Απώλεια βάρους και αλλαγές στον τρόπο ζωής
  • Λαπαροσκοπική χειρουργική
  • Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

Κάντε το Επόμενο Βήμα για την Υγεία σας

Θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στο υπερσύγχρονο ιατρείο μας στην οδό Ηριδανού & να συζητήσουμε μαζί σας.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ